TW~Drown in the night

8

Pov Liam.
Ik sta bij de ingang van school en vraag me af hoe Luna gaat reageren, en ik vraag me af hoe Scott nu tegen me gaat doen. Ik zie ze al aankomen en ik wacht gespannen af. Luna kijkt kwaad naar Scott en Scott kijkt verontschuldigend. Stiles begint te lachen en Luna loopt richting de school ingang. Zal ze langs me lopen? Zal ze me zien? Wat gaat ze doen? En dan staat ze voor me. Ze glimlacht. 'Hey.' 'Hey.' Voor ik het weet pak ik haar hand. Ze glimlacht. En samen lopen we de school in.

Ik loop samen met Luna naar geschiedenis als ze zich even excuseerd om naar de wc te gaan. Ik wacht even en kijk op mijn telefoon. Geen berichten.'hé Liam!' Hoor ik achter me. Het is Scott, hij kijkt me aan. 'Jij en Luna hè!' Zegt hij. Ik voel me rood worden en kijk weg. 'Liam ik heb dat echt wel door, gister zag ik dat toch ook. En vandaag ook.' Ik kijk hem boos aan. 'Dat zijn jouw zaken niet.' Zeg ik geiiriteerd. 'Jawel, Luna is toch echt nu mijn Zusje.' Ik kijk kwaad maar dan hoor ik de Wc deur open gaan. 'Hey Scott heb jij geen Scheikunde in de andere gang?' Vraagt ze opgewekt. 'Eh, jawel ik ga. doei.' en Scott loopt al weer weg. 'Laten we naar de les gaan.' Zeg ik tegen Luna en samen lopen we naar de les.
De les zelf is ontzettend saai dus praten we samen over van alles en nog wat. 'Vanmiddag afspreken?' Fluister ik haar toe. 'Ja, bij mij?' 'Top.' 'Willen jullie even opletten?' Vraagt de leraar boos. Hij kijkt ons streng aan en even letten we op zodat we later verder kunnen kletsen.

Pov Scott
Luna was al eerder uit vandaag. Ik vraag me af met wie ze nu mee is. Ik stoot Stiles aan. 'Stiles? Zouden we Luna vandaag niet helpen met dat ene?' Vraag ik hem. 'Ja, ja in het bos we halen er straks na school wel op.'
Als we klaar zijn met school rijden we samen met Malia naar mijn huis. Stiles opent de deur, ik hoor hem overdreven kuchen. Ik loop Richting Stiles en zie wat er is. Luna en Liam staan een beetje ongemakkelijk te kijken naar ons. 'Laten we maar gaan.' Zegt Luna. 'Eh ja.' Mompel ik. Malia lacht erbij en Stiles staat ook te grinniken. Ik zelf kan er niet om lachen. 'Wat schattig zaten jullie samen op de bank.' Zegt Malia

Pov Luna
'Scott kijk eens niet zo chagrijnig.' Zegt Stiles als we in de auto zitten. Kira en Lydia zijn niet mee gegaan, ze gingen huiswerk maken. Malia wou persee mee. We komen aan bij een open plek in het bos en we stappen uit de auto. 'Wat is het plan? Wat gaan we doen?' Vraag ik aan de groep. Scott kijkt bedenkelijk en wil wat zeggen maar Malia is hem voor. 'Kun je eigenlijk een soort van mensen achteruit blazen?' Vraagt ze. 'Geen idee.' 'Probeer eens.' ik kijk haar vreemd aan. 'Nee, ik ga jullie geen pijn doen en op wie zou ik het in hemelsnaam moeten testen, stel dat het fout gaat!' Roep ik uit. 'Laat mij het maar doen.' zegt Scott. Absoluut niet! Ik wil geen van jullie pijn doen!' Malia zucht. 'Zo leer je nooit!' Ik kijk hopeloos rond. 'Luna probeer het nou maar, je moet het onder controle krijgen.' Liam kijkt me lief aan en geeft me een kneepje in mn hand. Ik pak zijn hand vast en kijk hen smekend aan. 'Maar ik wil dit niet, stel dat het fout gaat.' 'Luna stop, maak je nou eens geen zorgen.' Zegt Liam bemoedigend. Hij heeft nog steeds mijn hand vast wat hem een vernetigende blik oplevert van Scott. 'Luna begin maar.' Scott gaat al staan en ik weet dat protesteren geen enkele zin heeft. 'Oké.' Ik concentreer me. In films en boeken gaan dit soort dingen super makkelijk maar in het echt is Telekinnesse erg lastig en het kost best veel energie. Concentreer je erop dat hij achter uit vliegt. Een klein stukje maar. Fluister ik mezelf toe. En dan gebeurd het. Iets te veel van het goede want hij vliegt met een enorme kracht tegen een boom. Ik schrik en kijk naar mijn handen. 'Sorry Scott, gaat het wel?' Roep ik uit. Hij komt overeind en wrijft over zijn nek. 'Het gaat wel, probeer het nog eens.' Ik slik. Hij gaat staan, dit keer niet voor een boom. Ik concentreer me. Dit keer gaat het makkelijk en vliegt hij een klein stukje achteruit.' Ik gooi hem met mijn hand omhoog, het is net alsof er onzichtbarex touwtjes zijn. Ik laat hem dit keer zachtjes zakken. 'Dat was Awesome!' Zegt Stiles opgewonden.

Als ik dit zo lees van de onzichtbare touwtjes denk ik wauw...
800+ woorden maar toch lijkt het korter...
Het is nog niet echt spanned maar dat komt wel ;-)
Wat vinden jullie van mijn verhaal?
Xxx Feline