60

298 13 6
                                    

Pov Liam.
'Maar, moet je niet naar huis, Li, je hoeft niet te blijven ik red me wel.' Zegt Luna vlug. 'Waarom zijn hier zoveel mensen?' Hoor ik Melissa, de moeder van Scott ineens zeggen als ze blijkbaar binnen komt lopen.  'Alstjeblieft 2 per keer deze hele kamer zit vol.' Moppert ze. Lydia, Kira, Malia, Mason en Stiles nemen afscheid en vertrekken. 'Luna je mag morgen wel naar huis. Je moet nog wel een weekje thuis blijven volgende week maandag mag je gewoon weer naar school. 'Waarom zolang? Zo erg is het toch niet?' Zegt ze. 'Jawel, heb je nog hoofdpijn je kijkt zo moeilijk.' Zegt Scott ineens. 'Valt wel mee.' Zegt ze. Ik kijk haar bezorgd aan. 'Luna?' Ze kijkt mijn kant op en ze zucht. 'Oké ik geef toe, ik heb de hele tijd barstende koppijn en die parecetomol helpt niet.' Zegt ze zacht. Ze gaapt even en Melissa schrijft wat op een notitie blok. 'Daarom dus, ik ga zo weer. Liam moet je niet naar huis?' Ze wendt zich tot mij en ik schud mijn hoofd. 'Ik blijf hier.' Zeg ik zacht. 'Ah.' Zegt ze waarna ze ons gedag zegt en de kamer uitloopt. 'Ik ga, als er iets is bel me.' Zegt Scott even later. Luna is moe van de hoofdpijn en gaat slapen. Ik besluit wat te gaan eten. Luna houdt zich groot, al die dreigingen de moord op haar ouders, alles. Ik vind dat knap. Ik eet vlug wat uit het restaurant en ga weer naar Luna toe. 'Liam?' Hoor ik haar zachte schorre maar mooie stem. 'Wat is er?' Ik ga naast haar zitten en ze leunt met haar hoofd tegen me aan. 'Dankje dat je hier blijft.' Ze perst een kleine glimlach over haar lippen en aluit haar ogen. Ze drukt haar hand tegen haar voorhoofd alsof ze de hoofdpijn weg kan duwen. 'Ga maar slapen Luna, dan voel je het niet.' Ze knikt en ik zie haar ontspannen.
Niet veel later ligt ze te slapen, het zou schattig zijn als ik nu ook ging slapen maar het is nog harstikke vroeg.
Ik moet dus ook naar de wc, ik moet dus niet te verl herrie maken... Ik haal eerst voorzichtig mijn arm van Luna af en wil net uit het bed stappen als ik me bedenk dat het een eenpersoons bed is en ik zonder die arm geen balans heb. En dat ging heel snel want meteen nadat ik mijn arm van Luna af heb gehaald. val ik met een klap op de grond.

'Wat ben je aan het doen?' Hoor ik een slaperige stem afkomstig van Luna. 'Uit bed vallen.' Zeg ik met een lachje rondom mijn lippen. 'Oh.' Zegt ze. 'Ik ga even naar de wc dan ben ik zo terug.' Zeg ik terwijl ik een kus op haar voorhoofd geef.
'Oké.' Zegt ze met een nog steeds slaperig gezicht. Ik sta op want ik bedenk me dat ik nog steeds op de grond lig. 'Ga maar slapen, ben zo terug.' Zeg ik zacht terwijl ik een kus op haar voorhoofd geef. 'Eerst moet je terug zijn.' Zegt ze zacht. Terwijl ze haar ogen open probeert te houden. 'Oké, maar als je moe bent gewoon gaan slapen hoor.' Zeg ik met een glimlach. 'Zal ik doen.' Zegt ze terwijl ze haar op het raam richt. 'Over een week is het volle maan.' Zegt ze zacht.

Tooo shorttt
But we have 60 chapters!!!
Yeaah
Nu ben ik blij!!!
Xxx
Happy me
En nog niet bij het einde dus...
yeaah!!!

Luisteren jullie muziek tijdens het lezen?

Luisteren jullie muziek tijdens het schrijven?

En welke dan?

606 words

TW~Drown in the nightWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu