Arkadaşlar yorum sayılarının farkındasınız değil mi? Rica ediyorum bol bol yorum yapın, cebinizden çıkartmıyorsunuz ya. Okurken dikkatinizin dağılmasını istemiyorsanız bölümü tamamen bitirdikten sonra dönüp yorum bırakabilirsiniz. Bu bu kadar zor olmamalı. Sizi mağdur etmiyorum, sizde bunun karşılığı olarak birazcık yorum yapın lütfen. Kaç kişi okuyor, begeni sayısı 150 sayısını geçmiyor yorum desen yerlerde, 30-40 falan hep. Rica ediyorum biraz destek olun sizde.
Beni Instagram ve Wattpad'den takip etmeyi unutmayın. Bölümlerden önce kesitler atıyorum Instagrama, haberdar olmak için takip edebilirsiniz.
(Yukarıya basarak beni takip edebilirsiniz. Bir türlü büyüyemiyoruz ve yerimde saymaktan gerçekten sıkıldım. Sizi mağdur etmeyecek zaman dilimleri içerisinde bölümleri atıyorum ve gerçekten bir türlü büyüyememek can sıkıcı.)
07/06/2024
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne yalan söyleyeyim, üzgünüm. Bir yanım kopmuş kanamış gibi.
Ahmed Arif
🍓🍓
Boğulmuş bir kuş gibi hissediyordum. Suyun içine düşmemiştim, uçsuz bucaksız olup herkese nefes olan gökyüzünün ta kendisiydi beni boğan. Kesilen nefeslerim yüzünden kanat bile çırpamıyordum, kaçınılmaz son olan gerçekleşmişti böylece. Düşmüştüm, parçalanacak kadar sert bir şekilde yere çakılmıştım hemde.
Kanatlarımı tutan iki kişinin de dengesini bozmuş, onları da kendimle birlikte yere düşürmüştüm. İyi olan tek şey ise onlar benim gibi parçalanmamıştı, düşen bedenleri bana çarpmıştı önce, düşüşleri daha yumuşak ve daha az ölümcül olmuştu.
Ama ben ezilmiştim işte. Hem yere düşüp parçalanmış hemde ezilmiştim.
İkizleri, kardeşlerimi ben düşürmüştüm yere ve bu yüzden beni neden ölmemek için kullanıyorsunuz diye hesapta soramazdım. Nasıl sorabilirdim ki zaten? Benim yüzümden düşmüşlerdi.
"Kardeşlerim nerede?!" Diye adeta bir gök gibi gürlediğimde, karşımdaki adamın dudağının bir köşesi ufaktan yukarıya doğru kalktı. Alay eder gibi sırıtıyordu tam karşımda. Etrafa bakındım çünkü bana bir cevap verecek gibi bakmıyordu. "Kardeşlerim nerede dedim sana?!"
