Şuraya bölümü okuduğunuz saati bırakabilirsiniz...
Bu arada 100.000 olmuşuz.🍓🍓 Hepinize çok teşekkür ederim..
06/03/2024
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saklamaya çalışma, nafile. Sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor.
Reşat Nuri Güntekin
Balkız, karşısında oturuğu Aybey'e baktı herhangi bir kelime söylemeden. Çilem'e çağır konuşacağım demişti fakat nasıl başlayacağını veya ne demesi gerektiğini hiç hesaba katmamıştı. Bu yüzden yaklaşık 10 dakikadır Aybey'le karşılıklı oturmuş, bakışıyorlardı. Aybey bir şey demiyor, sadece bakıyordu. Çilem ve Alparslan mutfağa geçip, ikisini başbaşa bırakmıştı.
"Aybey," Diye mırıldandı Balkız kısık bir ses tonunda. "Özür dilerim." Hiçbir şey konuşmadan önce bir özür borcu vardı Aybey'e ve bunu bir gerekçenin arkasına sığınmadan söylemek istemişti. "Benim gördüğüm ve hayatımda olan erkek figürü hep abilerim ve babamdı. Aile içinde olsun, abilerimin ve babamın olduğu herhangi bir yerde olsun söz hakkım hiç olmadı. Konuşsam bile umursamazlardı beni. Bu yüzden hep dışarıda birilerine kendimi anlatma isteği duydum. Açık konuşmak gerekirse, ilişkim olmadı fakat birçok kez sadece konuşmak ve ciddiye alındığımı bilmek için randevulara çıkardım. Bir bakıma senin telefon numaranı da bunun için aldım. Biliyorsun, seninle konusmaya başladığım zamanlarda abim benimle kalıyordu ve bu yüzden daha çok kaçmak istedim evin içinden ve fırsat bulduğum her an seninle konuşmakta buldum çareyi."
Aybey'in bir kaşı yavaşça havalandı. Kızgınlık vardı bir yerlerde ama kızamıyordu çünkü sadece varlığını hissetmek isteyen bir kadın vardı karşısında, neye kızması gerekiyordu? "Kaçmak içindi sadece yani?"
Balkız, "Başta evet." Diyerek yalansız bir şekilde doğruladı Aybey'i. "Fakat sonra seninle konuşmak sadece kaçmak için bir çıkış yolu olmaktan çıktı. Kaçmak istemeyip, sadece kendime vakit ayırdığım zamanlarda da seninle konuşmak istiyordum. O salak iki kadınla kavga ettiğimiz gün nezarethaneye düştüğümüzde bunu fark ettim ve bu çok korkuttu beni. Hayatımdaki hiçbir erkek, iyi hissettiremezmiş gibi geliyordu çünkü ve seninle konuştuğumda iyi hissetmek korkutucu geldi. Bilmediğim bir histi çünkü. Ne yapacağımı bilemedim bende bu yüzden konuşmaya devam etmek istemedim. Sadece konuşurken bile bu şekilde korkmak beni daha da korkuttu çünkü ilerisi olursa ne olacağını bilmiyordum. Bu yüzden kovdum seni. Bilerek gurur kırıcı konuştum ki ben yüzsüzlük yapıp mesaj falan atarsam bana cevap verme diye."
