Bir başka anne...

5 2 1
                                    

Yakut ლ

İçkiyi döktüm ve güzel kadınıma verdim. Nazik yüzüyle içkiyi elimden aldı. Tokyo'ya son gelişimizdi.
Elbette buradan hareket etmiyorduk. Bütün hesaplar bankalar burada amınakoyim nereye!?

"Ne düşünüyorsun öyle!"

Shoutoya baktım. Bana gülüyordu. Sen sarhoş ol göreceksin gülmeyi. Sırıttım.

"Hiç, kendi kendime düşünüyordum."

"Neyi?"

"Seni yemeyi."

Kıpkırmızı olunca gülmeye başladım.
İçkiyi diktim oda bardağına bakarak dikti. Çocuk gibiydi ama benim çocuğum.
Gerisinde heyecanlı doldurmam için uzattı. Bende sırıtarak içkiyi alıp döktüm kadehine.

"Katsukii! Ben çok heyecanlıyım."

"Öylemi bu sevinçinize kime borçluyum?"

"Hmm yakut gözlü, sarı kül saçları var, kirpi gibi ama yumuşacık böyle "

Elleriyle saçımın şeklini söylemeye çalışıyordu gülerek kalktım. Bana merakla bakan gözlerinin ardından arkasına oturdum. Bedenini göğsüme yasladı, bende Boşda duran elimle belini sardım. Kafamı ensesine atıp kokusunu içime çektim. Hafif kıkırdayıp kendini sıkıyordu. Orada huyu vardı farenin.

Heyecanlı bana bakıp gerisinde konuşmaya başladı, eskiden konuşmayan kadın şimdi dünyasını konuşuyordu.
Benim dünyamın içinde...

Meloş

Bugün lunaparka gidecektik, her şeyi değiştirmiştik ve eğlenmek istiyorduk 1 günümüz kalmıştı ve Japonyadan ayrılacaktık. Heyecanlı şekilde kıkırdadım.

"Neye kıkırdadın?"

"Geleceğimiz yerleri düşünüyorum sevgilim!"

"ah..ben seni düşünüyorum."

Dediği laf ile kızarıp kıkırdadım her zamanki yaptığını yapıyordu...beni kendine bağlıyor, dünyada bir yerim olduğunu göstermeye çalışıyordu.
Bana bunu kimse yapmamıştı.
Aldığım çikolatalar, çiçekler hiçbiri yetmemişti aileme.

Bir babam görürdü bir olgun gibi.
Beni seven tek babam sanardım...ama değildi. Hayat bana gülmüştü. Acı şekilde.
O sırada kalkıp Katsukinin elini tuttum. Mutlu şekilde gülümseyip ilerledik.
Hâlâ atlatamadığım şeyler vardı. Hâlâ canım acıyordu ama bunları atlatma zamanı geldi değil mi? Artık yeter dememiz için...

"Çarpışan arabaya, Dönme dolaba binmeye ne dersin?"

"D-dönme dolabı mı-"

"Hm- ne oldu?"

Heyecanlı şekilde Yakutluma döndüm.

"O-ona çok binmek isterim! Lütfen binelim ona Katsuki hemde sevdiğim bir insan ile!"

Katsuki ani heyecanıma gülmüş yanağımı okşamıştı. Kızarıp yere baktığım sürede beni sarıp göğsüne bastırdı. Bende onu sarıp, kokusunu ciğerlerime çektim..

Ama ne yazık ki birden bire Katsukinin telefonu çaldı.

"Hm bir dakika sevgilim."

Beni yavaşça bırakıp telefonuna uzandı, kaşlarını çatarak telefonu açtı. Heyecanlı ama sebebsiz korkuluydumda, sonuçta bir insan hayatında nereye kadar gülebilirdi...ve planımızın bozulmasını istemiyordum. Yanaklarımı şişirerek katsukiye bakıyordum. Telefonuyla hararetli konuşması bitmiş bıkkın bir şekilde bana baktı. Ama sonra o ifadesi yumuşamıştı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 05 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

𝗙𝗼𝗿𝗴𝗼𝘁𝘁𝗲𝗻 𝗗𝗶𝗮𝗿𝘆 // 忘れられた日記Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin