𝗙𝗼𝗿𝗴𝗼𝘁𝘁𝗲𝗻 𝗗𝗶𝗮𝗿𝘆 // 忘れられた日記

Dönüm noktası.

Müzik serbest. (Dinlediğim, cevapsız sorular, Herkes gider mi.)

Meloş ⍟

Alkol kokan bedenimin verdiği kokunun ardından çok güzel bir koku vardı...
Hafızam sağlam değildi ama bir sıcak beden ve o solumak istediğim koku..
Yavaşça gözlerimi açtığımda

Bir çift uyuyan yakutların düşünceli bakışlarını gördüm.

Bakışları renkli gözlerimle buluştuğunda gözlerimin dolduğunu hissettim.
Bana hafifden gülümseyerek şaşıran gözlerini benden saklamadı.
Daha da hıçkırıp kafamı eğdim küçük kız çocuğu gibi. Alkolden mi ağladım ya da ona olan aşkım mı beni ağlatıyordu?
Hayır, kaybetmek istemiyordum tek kaçış yolumu.

"O kız...ortaokuldan beri öyle.

Sen gelmeden önce yalvardı, yakardı, ittim kaç defa ama senin kokunu hissedince aceleci olamadım. Evet haklısın, biraz böyle düşünmekte. Ama Shouto..."

Dolu gözlerimle yakıtlarına baktım, ilk defa acı görüyordum. İlk defa.

"Neden, neden paranın hepsini buna kullandın?"

Hızlıca bilinçsiz elimle elini tuttum. Yakutları benden ayrılmadı.

"Sen benim için motordaki ilk defa tokat attığım biri olarak bilecektim. Ama sonra, ne sen, ne ben bu işin içinden çıkamadan benim zayıf yönümü gördün, hayatımın dönüm noktası bana ilgili baktığın yakıtlarında anlamıştım, zordu güvenmek ama ben güvenmeyi seçtim."

Başımın arkasında el hissedip beni kendine çekti ve o güzel dudaklarını hisseytim. Hissettmeyi bu kadar isteseydim, kendimi avutmak için canımı yakardım.
Küçük bedenimle, beni kendi bedeninin üstüne çekip sıkıca sardı. Heyecandan fırlayan kalbim, dudaklarımdaki gerginliği artırıyordu.
Katsuki, belimdeki elini hafifce okşayarak gerginliği üzerimden almaya çalıştı.

Kollarımla sarmayı unutmuş gibi hızlıca
Boynunu hızlıca sardım, şaşıran ama sonra sırıtan bedenini hissettiğimde yanaklarımın yandığını hissettim...

Yavaşça dolgun dudaklarından
ayrılığımda nefeslerimiz birbirine karışıyor, aşık kuşlar gibi yükseğe uçuyordu.

"Bana sen yetersin... Hayatı değiştiren tek ben değil, sensinde. Bir kadına bakmak, onun sırtındaki dertleri, acıları, yok etmek istedim. Seninle gitmek istiyorum, seninle olmak istiyorum, seni ailemle tanışmak istiyorum. Ben seninle ciddi düşünüyorum Shouto, görüyor musun?"

Fazlaydı. Hayır hayır. Düşüncelerinin bu kadar fazla olduğunu bilmiyordum..
Yakutları, reddedilmek istemiyordu...bende istemiyordum.
Bu gözlerin bir çektiği vardı..

"Görüyorum.. ve bende senin hayatının dönüm noktası olmak istiyorum."

İşte o an gülümsedi. Bir güneş kadar göz kamaştırıyor, bir ay kadar tek göreceğimiz derecedeydi.
Bende ona gülümsedim.

Babama baktığım gibi,
Annemi özlediğimde gibi,
Abimin beni sevmesi için.
Abimin saklambaç oynamasını istemediğim için.
Anlamdan nefret etmemek için.

Seni çok sevdiğim için Katsuki.

Heyecanlı ağzımı açtığımda beni sevecek izleyerek sırıttı. Tahmin ediyor muydu?

"Seni seviyorum Katsuki, bunu unutma asla tamam mı?"

Yüzüne eğildiğimde, hafif kıkırdayan sesiyle bana yaklaştı. Enfes verici kokusu burnumu işgal edince doya doya soludum.

"Senin her zerreni unutamam . Unutursam o zaman içimdeki ben ölmüşümdür"

Unutursam o zaman içimdeki ben ölmüşümdür.

Unutma beni.
Samimi yalvarıyorum...
Unutma beni sevgilim, her şeyim.

"Katsukiii acıktım."

"Git kendine yemek yap."

"Hey, midem bulanıyor."

"Banane ben mi dedim sana içki iç diye."

"Acım vardı!"

"Acın bendim değil mi?"

Pislik yaptığını fark edince yanaklarım benim yerime konuştu! Kahretsin seni! Hemen moduna giriyordu bu çocuk.

"K-kendime acıdım ben!"

"Aaaa üzüldüm."

Sırıtarak belimi saran kolları ile cırlayarak boynuna sarıldım. Yatakdan beraber kalktık ve doğrudan mutfağa gidiyorduk.
Yüzüm gülüyordu. Yıllardır güldüremediğim güzel yüzüm.
Artık gülüyor, yaşamak için bağırıyor.

"Bugün ne yapalım yemekte?"

"Sobaaa!"

"Ee bende yaşıyorum burada yarım piç!"

"Yarım piç mi!? Sen diğer yarımsın sarı piç."

Yakutları açılmış, gülmeye başlamıştı. Bende gülüşünde kaybolmuş,
Gülerek onu izledim.
Gülüşünü görseydiniz, sizde kaybolurdunuz.

"O zaman soba ve taco yapmaya ne dersinn?"

"Bak bu olur yarım sevgilim."

"Yahu. Yarım sevgilim ne!?"

Kafasına hafif kafa attım. Sırıtarak eşyaları koyuyordu. Sırtındaydım, beline sıkıca ayaklarımı sarıp iki elini kullanmasını sağladım.

"Beraber Türkiye'ye gidelim."

"He?"

"Duydun beni, ben seninle gitmek istiyorum.'

"İyide..."

"Hayır, ben sana bakacağım bu günden sonra."

"A-ama-"

"Shouto, sevgilim artık bunu reddetme gibi bir kural görmüyorum. Ne güzel işte aminakoyim, kocan zengin bich."

Şaşırdım ama kıkırdadım.

"Öyleee benim zengin sarı bich'im."

"Neden sarı ekini belirttin, sanki kahveyim."

"Sarı demezsem bichim. Sana cicik derim."

"çocuk muyum amk ben?"

"Dilerdim çocukluğunuda okşamak.."

Gülümsedi.

"O sendende şuan memnun yarım piç."

Sırtının arkasından sarıldım öptüm açıkta kalan ensesini, bir eliyle kollarımı sarıp yaslandı kafasını geriye atarak. Gülümsedim. Gülümsedi.

Bu bir rüya mıydı?
Rüyaysa uyandığımda ölmüş olayım.
Katsukiz yaşayamam.

Kimsesiz yaşayalı çok oldu çünkü.