Bir derdim var, artık tutamam içimde Gitsem nereye kadar? Kalsam neye yarar? Hiç anlatamadım, hiç anlamadılar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6 ay sonra...
Güzel bir hayatım vardı zorla geçen yaşlarımdan sonra annemi buldum. Anne kokusunu duydum. Babamı buldum baba ne demek ondan öğrendim. Kardeşlerim, onlarla aramda ayrı bir bağ oluşmuştu sahi ne yapıyorlardı şimdi ?
Aşkımı buldum yıllar sonra ilk aşkımı, bakışı , öpüşü bana dünyaları vaad eden adamı buldum . Onunla en çok sadece oturmayı özledim. Sessizce sarılıp oturmayı, peki oda özlemiş miydi?
Buraya geleli altı ay olmuştu . O evde Pamirin kim olduğunu öğrendikten sonra özel bir uçakla buraya gelmiştik . Kale gibi korunan bir evdeydik yurt dışındaydık ama tek bir ipucu bile yoktu etrafta çok kaçmayı denedim ama başaramadım
Kapıdaki korumalar Türktü. Burda olduğumuz zaman içerisinde Pamir bana her gün çiçekler alıp kahvaltılar hazırlıyordu. Şık Akşam yemekleri , güzel hediyeler, çok iyi davranıyordu.
Psikopat bir aşıktı resmen, izin vermediğim sürece yanıma yaklaşmayacağına söz verdi. Sözünü de tutuyordu. Arada sofra da elimden tutuyordu ama ileri hiç gitmedi.
Çok korktum. Bana bir şey yapmasından , dokunmasından ama hiç öyle olmadı. 'Beni sevmen için elimden geleni yapacağım Karaca'diyordu her zaman
Mutlu değildim. Ailemi çok özlüyordum. Alparslanı çok özlüyordum. Artık iyi değildim . Dayanmak çok zor geliyordu
"Anne bunları bitirdim ben"dedi Atlas
"Tamam oğlum şu sayfayı da boyayalım hadi"dedim
Ve Atlas...
Pamirin bir arkadaşının çocuklarıymış, annesi ve babasını öldürülmüş, kimsesiz kalmış, buraya getirdiklerinde ben 15 gündür buradaydım. 15 gün sonra geldiğinde bana arkadaş oldu. Her şeyiyle ilgilendim . 4 yaşında ki bir çocuğa göre çok akıllıydı. Gözleri Ateş abimi hatırlatıyordu bana
Karaca diyemediği için 'abla'dedi bir süre sonra 'pamir bana annem ve babamın gittiğini söyledi, hiç gelmeyeceklermiş, benim annem olur musun abla' dediğinde hıçkıra hıçkıra ağladım
Onun bana anne demesi öyle iyi geliyordu ki, çok güzel bir çocuktu. Her gece ailemi anlattım ona. Dedesini, annanesini, dayılarını,Defneyi anlattım
Ah Defnem ben gelmeden okula başlayacaktı. Eminin çok güzel okullu bir çocuk olmuştur. Hepsi burnumda tütüyordu.
"Yemek yediniz mi?"diye sordu Pamir yanımıza gelip
"Yemedik Pamir bu sayfa bitsin yiyeceğiz değil mi anne"diye sordu Atlas
"Bitir yiyelim oğlum"deyip saçlarını öperek yerimden kalktım. Mutfağa doğru yöneldim . Yemekler hazırdı. Çalışanlar sofrayı hazırlıyordu. Bende bir bardak su doldurup sandalyeye oturdum
