2.Bölüm

9.9K 468 151
                                    

Belki de insan her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla.
                   - Stefan Zweig

                    - Stefan Zweig

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Alparslan'dan

Dünün yorgunluğunu hâlâ atabilmiş değildik.. Akşam benim evde tüm tim oturup kaynattıktan sonra hepsini evden itinayla kovmuştum

Sabah karargah'a geçtiğimde üzerimi değiştirip timin yanına indim . Hizada beni bekliyorlardı. Çok iyi askerlerdi aslında ama bunu bilmelerine gerek yoktu.

Eğitime geçtiğimizde koşumuzu yaparken bizimkiler başladı " Komutanım şimdi yeni gelen kişiye nasıl davranacağız" diye sordu Ahmet

" Yeni gelen birine her zaman nasıl davranıyorsak öyle kardeşim , tavır almayın ama sınırınızı bilin" dedim

" Ben söz veremem komutanım . Gelmeden sinir oldum" dedi Ateş

Sırıtarak "niye komutanım" diye sordu Ömer

Baharda gülüyordu onun bu haline hepsi gelecek kişinin Baharla kalmasına sinir olduğunu biliyordu .

" Sinir oldum herife daha gelmeden oğlum , yok bi sebebi olması mı lazım illa" dedi Ateş

" Bence iyi oldu yeni birinin gelmesi , time yeni kan lazım , bakarsın yakın arkadaş oluruz" dedi Bahar

" Sokayım yeni kanına ,o kanı şırıngayla çekmezsem siksinler bu Ateşi" dedi deli oğlan

Şuh bir kahkaha attı Bahar , damarına damarına basıyordu . " Ulan şu gülüşüne..." dedi Ateş birden

Az önce gülen Bahardan eser kalmadı . Al al oldu yanakları , koşmaya devam etti . Ortalığı toplayan kişi yine değişmedi

" Gelende bir Türk askeri geldiğinde karşılayalım duruma göre tavrımızı koyarız" dedi Ferit abi

Sessiz sessiz koşmaya devam ettik, ardından
Şınavımızı , mekiğimizi, barfiksimizi çektik . Bir süre sonra Ateşten gelen " Dikkat" sesiyle hizaya geçtik

Albay geliyordu yanında da....

Yanındaki kimdi ?

Yanımıza iyice yaklaştılar Albay konuştu ama dikkatimi toplayamadım. O nasıl kaş göz abicim Ahu gibiydi. Bir ceylan misali yürüdü geldi yanımıza simsiyah saçları , bembeyaz teni , dudağının üzerindeki ufacık beni

Oğlum noluyordu böyle...

Albay " Kurt timi kolay gelsin, yeni teğmenimiz de geldi . Eğitiminiz bitmek üzere sanırım tanışın yemeğe kadar , yemekten sonra toplantı odasında bekliyorum" dedi.

" Emredersiniz komutanım" dedik hep beraber

Albay'ın gitmesiyle hepimiz ona dikkatlice baktık. Ateş " Ha ondan Baharla kalacakmış" dedi

KARACA |Gerçek AilemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin