Kanlı Eller

50 7 2
                                    

Birinin seslendiğini duydum :"Oğlum ne gülüyorsun öyle deli gibi, ne sırıtıon? Dedi. Arkamı döndüm ve baktım evet evet bu babamdı...
"Hiiiiç, bisi yok" dedim gülümseyerek.
"Senin ne işin var bu saate okulda" dedim.
Cevabı ise: veli toplantısı varmış, hiçte haber vermiyorsun". Dedi.
O sırada ben elimi enseme koyarak : "ya ben onu tamamen unutmuşum... Dedim.
Babam:" Neyse ben konuşcam simdi hocalarınla". Diyince benim morelim bozuldu çünkü kötü zamanlar geçiriyordum, kardeşim dediğim kişiden ihanet yiyince kendimi sürekli eksik ve yanlız hissediyordum...
Kendimi telefona bağlamıştım sanki, telefon oynamaktan başımı kaldıramıyordum, derslerim kötü geliyordu...
Dedim ya hikayenin başlarında dediğim gibi bana bir mucize lazımdı...
Sanırım Sevilmeye ve güvenilmeye ihtiyacım vardı. Ben öyle hissediyordum en azından...
Üzgündüm hâlâ, benim mutlu olmaya hakkım yok muydu, hayatımda güvenebilceğim bir kisi olamaz mıydı...
Neyse ki yanımda duran bir arkadasım vardı ama ona rağmen eskisi gibi mutlu olamıyordum bir türlü....
Aslında çok güzeldi senenin başında neden bu kadar çömezledim anlamıyorum, bu kadar batmak fazla gelmişti bünyeme...
Tahmin ettiğim gibi hocalar beni babama kötü anlatmıştı ve sanırım babam bu duruma sinirlenmişti, genelde bana olan sinirinde bana zarar verirdi....
Ben o durumları pek sevmiyorum cünkü acı çekiyorum her seferinde ama benim suçum değildi ki...
Ama herşeyide o konuya yükleyemezdim sonucta...
Kendimde değilim sanırım diyip kendimi cimcikledim... Çünkü bu kadar kötü şeyin üst üste gelmesi normal gelmedi bana garipsedim...
Neyse ki okul bitmişti, okuldan doğru çıkıp doğru futbol antrenmanına gittim, orda biraz afalladım başlarda, ama sonrasında alıştım biraz. Yorucu bir gün sonrası eve vardığımda bir mesaj geldi telefonuma :"Burak iyimisin, bana darıldın mı yoksa..." yazıyordu. Tabi haberi yoktu morelimin düşük oldugundan, morelimin düşük oldugunu söyledim ve onunla ilgili bir konu olmadığını tamamen kendimle alakalı bir durum yaşadıgını söyledim...
Evet ilk defa biri beni sormuştu :
" Sen iyimisinnn, özel değilse anlatır mısın yardımcı olmak isterim..."
İyi olcam inşallah gibisinden bisiler dedim. O ara bir saat boyunca beni güldürmeye çalıştı, morelimi yüksek tutmaya çalıştı, anılarını anlattı benimle paylaştı...
Zor günümde yanımda oldu, bende denizde espiriektüel biriydik ve şakalaşmayı, birbirimize espiri yapmayı çok severdik...
Bianda bir mesaj geldi :
"Morelin nasıl, daha iyimisin gülüm"...
İlk gülüm diyişiydi... Çok heycan yapmıştım, içimden : yanlışlıkla mı yazdı acaba ya die geçirirken, bianda ikinci mesajın sesi ile aydınlandım :"hey ordamısın". Kıza görüldü atmışım yanlışlıkla ben orda biraz şok geçirmiş tavuk gibi olmustumda :) o sırada ben kendimde değilim sanırım hemen cevap verdim :"iyiyim Allaha şükür sen nasılsın".
Sohbet sohbeti açtı konusmalar baya ilerlemişti...
Eğleniyordum sanırım, hoşlanmaya başlamıştım bile çoktan ama nasıl söyleyebilirdim ki, ya beni redderse, ya sevmez ise, ya arkadası olarak görüyorsa gibi düşünceler geçti aklımdan biraz daha bekleme kararı aldım....
O sırada benim yanımda eski grubumuzdan kalan umut vardı onunla takılmaya başlamıştım, onun arkadaşları ile tanıştım mesela sanem, umut başlarda sanemden hoşlanıyordu hatta çıkma teklifi bile etmişti ama sanem reddetmişti çünkü umutun kız ortamı fazlaydı...
Arkadas kalmaya karar vermişlerdi. Ben ise tabiki saygı duymayı karışmamayı tercih etmiştim zaten.
Bir gün umutu çıkışa beklerken denize yazdım. Sesini merak ettiğimi söyledim ve konuşmak istediğimi söyledim...
Sanem o sıra kantine gitmişti ve ben tektim.
Ben denizi saneme anlatmıştım hoşlandığım kız, benim güvendiğim birsi diye...
Deniz çok utandığını söyledi, ben biraz itiraz edince beni kırmayıp kabul etti...
İlk konuşmamızdı...
Çiçeklerden böceklerdenn bahsediyorduk resmen :)
Yazışırken o kadar çok konu varki ama şimdi konu bulamıyordum. Sesi çok güzeldi, resmen kalbime nakış nakış işlemişti... Güzel hissediyorum sürekli içten gülüşler atıyordum, sırıtıyordum sürekli... Garip hissediyodum çok güzel bir durumdu ilk defa uzaktan biri ile bu kadar yakın olmustum...
İnanıyordum bizim güzel bir çift olcamızı hayal kurmaya bile başlamıştım...
Ne kadar malım kendi kendime hayal kuruyorum acaba kız ne tepki verir, böyle bir duruma nasıl bir tepkisi olurdu...
Bianda deniz ile konuşurken sanem geldi....
Deniz ile konuştuğumu anladı,çünkü ful gülüyordum telefonda...
Kız sesleri çıkarmaya başladı : "aşkım akşam randevumuza geç kalma sakın ha" diyerek gülme krizine girdi... O sırada deniz :"o kız kimdi, senin sevgilin mi var, ne aşkımı ya..." diyince bende durumu anlattım ilk başta biraz soguk davransada saneme itiraf ettirince moreli yerine gelmişti...
Kıskanılmıştımm ilk defa biri beni kıskandı...
Beni sevdiğine o gün emin oldum...
Çok sevinmiştimm, o gün eve gittiğimde mutluluktan havalara uçmuştum resmen...
Biraz yorgundum sanırım, kafamı yastığa koyar koymaz uyumuşum... Uyandığımda yastığım kan içerisinde, ellerim kan içerisindeydim. Ne olduğunu anlamadım ilk başta. Kanlı ellerim titriyordu...

Yazar : By Stark
Bölüm : 4
"Gerçek hayattan altındır"
Devamı için yıldızlamayı unutma ✨

DenizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin