VİRÜS

SONUN BAŞLANGICI..

İyi okumalaaarr😊

Bölümle ilgili yorumlarınızı bekliyorum özellikle karakterler hakkındaki düşüncelerinizi merak ediyorum.

Seviliyorsunuz🤗
_______

Yusuf ile konuşmaya başladığımız günden beri bi kaç gün geçmişti. Onunla iyi anlaşıyorduk ve o günden beri hep birlikteydik. Ona gizli kalması gereken şeyler dışında çoğu şeyi anlatmıştım.

Genelde nikah memuru denilince aklıma hep orta yaşlar ya da yaşlılar gelirdi nedensizce ama Yusuf öyle değildi. 25 yaşındaydı. Benden bir yaş büyüktü. Genç, sarışın, kaslı ve renkli gözlüydü. Sıcakkanlı ve neşeli biriydi..

Karan'ın zıttıydı her anlamda..
O kuzgun siyah saçları olan çekik gözlerinin siyahlığı ve keskin bakışlarıyla herkesi ürkütecek soğuk ve sert bir adamdı.
Kaslarından ve gücünden bahsetmeme bile gerek yoktu.

27 yaşında olmasına rağmen ordunun komutanı olmayı başarmış, cesur bir askerdi..

...

Bir kaç günde deney için insanlar getirilmiş ve deneylere başlanmıştı. İlk gün o insanları gözlemlemek için toplantı salonunda oradaki bilim insanlarıyla canlı bağlantı kurularak denekler gösterilmişti.

Çok korkutucu duruyorlardı. Onlar ülkede değilken elimize geçen görüntülerden izlemiştik ama şuan ülkenin içinde bi şehirde olduklarını bilerek saldırganlıklarını izlemek çok daha korkutucuydu.

Deneyin başlamasının yanında sağlıklı insanların güvenli bölgeye yerleştirilmesine de devam ediyorduk. Uzaktaki şehirlerden kendi imkanlarıyla gelenlerde vardı. Askeri araçlarla, helikopterlerle ya da uçan araçlarla getirilenlerde.

Şimdilik bi sorun yok gibi duruyordu..

Ekibimle görevleri hakkında bi şeyler konuşuyordum. Yusuf sevecen bi ses tonuyla konuşup ona dönmeme sebep olmuştu. Konuşmalara odaklandığım için ne zaman geldiğini anlamamıştım.

"Yine çok çalışıyorsun bakıyorumda."

ona gülümseyip

"Çok az kaldı. Şimdi tembelliğin sırası değil." demiştim.

Yusuf başını sallayarak "Evet ama sende önemlisin. Kendine dikkat etmelisin." demişti. Yine o kelimeyi kullandığını duyunca kaşlarımı çatarak.

"Sana şu kelimeyi bi daha kullanmamanı söylediğimi hatırlıyorum Yusuf." dedim.

Yusuf hemen başını ve ellerini olumsuz anlamda sallayıp.

"O anlamda önemli demediğimi biliyorsun. Senin de ruh ve beden sağlığın önemli." demişti ilgiyle.

Yusuf'a omuz atarak alaycı bi sesle
"Ne o ilgilenecek başka biri kalmadı mı?" dedim.

"Belki vardır ama önceliği sana veriyorum." dedi Yusuf ciddi sesiyle.

"Hımm peki kimmiş diğer kişiler?" diye sordum merakla.

"Ailem tabiki."

Şokla gözlerimi açarak "Bi ailen olduğunu söylememiştin, arkadaş olduğumuzu sanıyordum." dedim. hayâl kırıklığıyla.

"Nasıl yani? Bunu belirtmem mi gerekiyordu? Ben uzaydan gelmedim sonuçta değil mi Asyacığım?"

Hayır ya.. Yine onu yanlış anlamıştım. Elimi hafifçe alnıma koyarak

"Üzgünüm, öyle aklıma gelmedi. Evlisin falan sandım." dedim gülerek.

Yusuf da bana gülerek eşlik etmişti.