VİRÜS

BOŞLUĞA DOĞRU..

İyi okumalaaar🌸
_______

Kulaklığımı tutarak "Karan, burada bi kadın var. Balkonda duruyor." dememle Karan yanıma gelmiş ve kadına bakmıştı.

Kadın gözlerini açtığında bizi farkederek yavaşça hareketlenmiş ve sessiz olmaya dikkat ederek balkonun camdan zeminine ellerini dayayarak yaklaşmış "Lütfen beni kurtarın." demişti fısıldayarak.

Elimi ona doğru güven verircesine kaldırarak "Kurtaracağız." demiştim sessizce.

Karan'a dönerek "Karan, kadın çok fazla dayanamaz. Kadın dayansa bile yukarıda ona ulaşmaya çalışan çok fazla virüslü insan var ve o cam çatlamaya başlamış, virüslü insanları tutacak kadar sağlam değil." demiştim.

Karan başıyla onaylayıp "Planın var mı?" diye sormuştu.

Başımı sallayarak "Bu balkondan üst kattaki balkona, kadının yanına çıkacağım. Hava aracı buraya kadar yaklaşabilirse kadını hava aracına alırız." dedim.

"Balkona çıkabilecek misin? 7 kat Asya düşebilirsin. Bu riske girmeni istemiyorum. Hem biz ne işe yarayacağız." demişti kaşlarını çatarak.

"Sizde hava aracının sesi onları çektiği için rahatça diğer katları tarayabilirsiniz. Eminim ki bir kaç kişi daha vardır. Çatı katını unutmayın. En son sizi oradan alırız." demiştim.

"Bu planları hangi ara yapıyorsun gerçekten çok merak ediyorum." demişti hafif gülerek.

"Sende hızlı plan yapıyorsun. Pratik zekâ canım." diyerek yanından geçmiş ve Oğuz'a yaklaşarak "Oğuz Kulaklığımı hava aracındaki görevliye bağla onunla irtibat halinde olmalıyım." demiştim.

"Tamam efendim." diyerek kıyafetinin büyük cebinde bulunan tabletiyle hava aracıyla irtibat kurmamı sağlamıştı.
"Karan, hadi siz yavaş yavaş çıkın yukarı." dedim ona bakarak.

"Önce senin yukarıdaki balkona çıktığından emin olmak istiyorum. Herhangi bi aksilik olursa seni tutacağım." demişti endişeli ve bir o kadar ilgili sesiyle.

Başımı sallayarak onaylamış "Tamam." demiştim.

Sırt çantamdan çok da uzun olmayan hafif kalın ipi çıkarıp belimdeki sağlamlığına emin olduğum kemere bağlamıştım. İpin diğer ucunuda Karan'ın belindeki kemere bağlayarak balkonun trabzanına çıktım.

Karan, ip birbirimize bağlı olsa bile ellerini hiç çekmemişti benden.

Yavaşça, çıktığım trabzandan ayağa kalkarken Karan bu sefer iki eliyle tutmuştu belimden.

Onun tutuşuna güvenerek ellerimi diğer balkonun zeminine doğru uzatmıştım ama eremiyordum. "Karan beni biraz kaldırabilir misin?" diye sorduğumda beni tutarak ayak bileklerime kollarını sarmış ve yavaşça kaldırmıştı.

"Tamam tuttum." dediğimde kollarını benden temasını kesmeden çekip hemen ayaklarımın altını destekleyerek yardım etmişti.

Balkonun trabzanını sıkıca tutarak yavaşça kendimi yukarı çektim. Karan'la olan temasım kesildiğinde ona bağlı olduğum ipi sıkıca tutarak herhangi bir düşme ihtimalime karşılık hazırda beklemişti.

Nihayet kadının yanına geldiğimde belimdeki ipi karanla aynı anda çözüp yukarı çekmiş ve balkonun zeminine koymuştum.

Kadına doğru döndüğümde ilk dikkatimi çeken arkasındaki cam kapıyı zorlayan virüslü insanlar olmuştu. Yakından çok daha korkutucu duruyordu.

Cam kırılmak üzereydi...

Kulaklıktan gelen Karan'ın sesini duydum.
"Asya, biz diğer katlara çıkıyoruz. Dikkatli ol." demişti.