zing | pablo gavi

21

A/N: Miłych wakacji kochani, a na dobre ich rozpoczęcie zostawiam was z rozdziałem, który ma prawie 13K słów! Mam nadzieję, że wam się spodoba! 😸😽 Miłego czytania!

★★★

POV PABLO

   Nigdy w życiu nie byłem aż tak rozbudzony od razu po wstaniu z łóżka tak, jak dziś. Obudziłem się dosyć wcześnie jak na mnie, ponieważ było dopiero chwilę po ósmej rano i od razu udałem się pod gorący prysznic, aby się odświeżyć oraz umyć swoje włosy.

   Dzisiaj Marcela miała urodziny i chciałem, aby ten dzień spędziła jak najlepiej, dlatego dziękuję wewnętrznie człowiekowi, który układał jej plan zajęć, że akurat dziś miała wolne.

   Wczoraj wieczorem przylecieli do mnie moi rodzice, wraz z Aurorą i Javim, czyli jej chłopakiem, który też miał dziś urodziny.

I powiedzcie mi, że to nie jest przeznaczenie, jak nasza mama ma przyszłą synową i zięcia urodzonych tego samego dnia!

   Wyszedłem spod prysznica i po umyciu zębów, zacząłem robić pielęgnację twarzy, którą zaszczepiła we mnie Marcelina. Dała mi jeden krem, bodajże SPF, ale zapomniałem do czego on służy, jednak nie narzekałem.

   Później wysuszyłem włosy i zacząłem je jakoś stylizować, aby wyglądać najlepiej jak mogłem dla mojej dziewczyny, by miała na czym zawiesić oko. Wyszedłem z łazienki, aby się ubrać, lecz nie spodziewałem się, że to będzie aż takie trudne.

   Jak na złość dziś żaden wymyślony przeze mnie outfit na mnie nie pasował, a ja nie chciałem się niepotrzebnie wkurzać. Usiadłem na łóżku i patrzyłem na otwartą szafę, a moja głowa parowała od myślenia, co mogłoby spodobać się Marcelinie?

   Ponownie wstałem i wyjąłem z szafy brązowe spodnie cargo oraz zwykłą czarną bluzkę na krótki rękaw z kołnierzykiem. Założyłem skarpety i wziąłem wodę kolońską, którą Marcela bardzo lubiła.

   Zabrałem prezent oraz pudełko z niespodzianką do samochodu, a po drodze spotkałem Aurorę.

  — O której wrócicie? — spytała, a ja zamknąłem bagażnik i spojrzałem na nią.

  — Nie wiem, może gdzie około trzynastej? — zadałem pytanie sam sobie, a ona kiwnęła głową.

  — Rodzice wszystko przygotują, ja też zabieram Javiego na śniadanie. A na imprezę ktoś przyjdzie? Czy dopiero potem? — zapytała.

  — Ma przyjść Daphne, jej rodzice są w delegacji — oznajmiłem. — A potem chłopcy oraz Nick z Vaianą, są w porządku — uśmiechnąłem się.

   Aurora pokiwała głową i rozeszliśmy się w swoje strony. Wsiadłem do auta i pierwsze miejsce gdzie się udałem, była kwiaciarnia. Wczoraj, gdy Marcela pojechała na wykłady zadzwoniłem do kwiaciarni, aby przygotowali na dziś bukiet stu jeden czerwono-różowych tulipanów, które dziewczyna bardzo uwielbiała.

   Odebrałem je, dziękując starszej pani za ladą i następnym przystankiem, była piekarnia, bo niedawno dowiedziałem się, że Marcela bardzo lubiła i często jadła pistacjowe croissanty, które były dostępne tylko w jednym miejscu, akurat po drodze na uniwersytet.

   Wziąłem jej też czekoladowe cappuccino na wynos i z tym zestawem ruszyłem do domu Marceliny, aby powitać ją z samego rana, i porwać ją na cały dzień.

   Gdy podjechałem zobaczyłem w oknie Daphne, na co idealnie się złożyło, że nie musiałem się włamywać przez okno.

   Wziąłem bukiet oraz prowizoryczne śniadanie dla brunetki, po czym po zamknięciu samochodu, zapukałem do drzwi wejściowych.