"យើងត្រូវការជួបអ្នកពរពោះពិតប្រាកដ" គេបង្គាប់ដោយទឹកមុខត្រជាក់ល្ហឹម។
"លោក... លោកដឹងរឿងនេះ?" ដុកទ័រវីនប្រាកដចិត្តណាស់ថាផែនការគេឥតខ្ចោះ ម៉េចក៏ត្រូវម៉ៃឌ្រេដ៍មើលធ្លុះ?
គេឆ្លាតយ៉ាងនេះ?
"ម៉ៃឌ្រេដ៍..."
"បិទមាត់" គេបង្គាប់យ៉ាងសាហាវហើយងាកទៅសម្លឹងនាងភ្ជង់ដោយក្រសែភ្នែកពិឃាត។
អ៊ីរីកាភ័យណាស់ នាងប្រញាប់ឱនមុខចុះយ៉ាងលឿន។ ម៉ៃឌ្រេដ៍ពេលខឹងគួរឱ្យខ្លាចខ្លាំងណាស់។
"ចេញទៅ"
"ច... ចេញ?" អ៊ីរីកាផ្ទួន។ នាងត្រូវចេញមែនទេ?
"..." គេមិនតបមានន័យថាពិតជានាងមែន។
ទោះអ៊ីរីកាមិនចង់ចេញក៏ត្រូវតែចេញ បញ្ជាររបស់ម៉ៃឌ្រេដ៍មិនអាចមិនគោរព។
ពេលនេះនៅទីនេះមានតែម៉ៃឌ្រេដ៍និងដុកទ័រវីនទេ។
"អេណា រ៉ូតានមែនទេ?"
"ហ៊ឹម? ម៉េចក៏លោកដឹងទៀតហើយ?" ដុកទ័រវីនសឹងតែដាច់ផ្ងារព្រោះម៉ៃឌ្រេដ៍ទាយត្រូវទាំងអស់។
"យើងត្រូវការចាក់ស្ពែម យកកូនប្រុស"
"ហាស?" លើកនេះមិនមែនសឹងតែដាច់ផ្ងារទេ ដុកទ័រវីនផ្ងារក្រោយទ្រេតលើកៅអីបង្វិលតែម្ដង។
អាយឃ្យូលោកដុកទ័រខ្ពស់លំដាប់មិនធម្មតា តែហេតុអីគំនិតរបស់ម៉ៃឌ្រេដ៍គេមើលមិនធ្លុះសូម្បីតែមួយអ៊ីចឹង?
ម៉ៃឌ្រេដ៍លើកសំណុំឯកសាពណ៌គគីមួយច្បាប់ឡើង ធ្វើពុតជាអង្គុយអានទាំងដែលគេបានអានសំណេរនៅក្នុងនោះឡើងលំអិតអស់ទៅហើយ។
"អេណា រ៉ូតាន មានលក្ខខណ្ឌរាងកាយពិសេស ក្មេងដែលកើតចេញពីនាងប្រាកដជាមានសុខភាពល្អខ្លាំង"
"មិនខុសទេ នាងមានលក្ខខណ្ឌពិសេស ជានារីកម្រ"
"ដូច្នេះយើងនឹងផ្ញើរកូនយើងនៅក្នុងពោះនាង" ម៉ៃឌ្រេដ៍ទម្លាក់ឯកសារទាំងនោះចោលក្នុងធុងសម្រាម ដូចគេចាត់ទុកអេណាជាសម្រាម។
"លោកហាក់ដូចជាមិនឱ្យតម្លៃនាងទេ ហេតុអីលោកចង់ឱ្យនាងពរពោះកូនរបស់លោក?"
YOU ARE READING
ការចងចាំស្នេហ៍ដ៏ឈឺចាប់
Romance"ម៉ៃ... ម៉ៃឌ្រេដ៍" អេណាសម្លឹងមើលមាឌធំក្រអាញឈរបែរខ្នង។ កែវភ្នែកនាងរលីងរលោងពេលនឹកឃើញដល់សកម្មភាពដែលគេធាក់នាងមួយទំហឹងនៅថ្ងៃនោះ តែនាងមិនចាំថាព្រោះហេតុអីនោះទេ។ ម៉ៃឌ្រេដ៍ឈរអានសៀវភៅបែរមុខទៅទូរសៀវភៅ ហាក់គ្មានប្រតិកម្មនឹងការដឹងខ្លួនរបស់នាងឡើយ។ "នាងចងចាំយើង?"...
