"ហ៊ឹម? ហ្គដេស៍មិនដឹងទេ? ឆ្មាគឺអ្នកនាងអេណា"
"ហាស?" ហ្គដេស៍ភ្ញាក់ព្រឺត។ អ៊ីចឹងមានន័យថាឈែស៍ត្រូវអេណាខាំ?
ព្រះជួយ!!
"..." ម៉ៃឌ្រេដ៍ស្ងៀមឈឹងទោះបីជាដឹងថាកូនឆ្មារបស់គេទៅខាំឈែស៍។
បន្តិចក្រោយមក
អេណាបានត្រឡប់មកវិញជាមួយនំមួយស្បោងធំ។ ពេលចេញទៅមុខនាងរីកដូចផ្កា តែពេលមកវិញមុខក្រម៉ូវដូចជិតត្រូវយកទៅប្រហារ។ ពេលមកដល់ក៏ហែកនំញ៉ាំវឹបៗមិនហើបមាត់និយាយអ្វីទៀត។
"យ៉ាងម៉េច?" ម៉ៃឌ្រេដ៍អង្អែលចិញ្ចើមនាងឱ្យឈប់ជ្រួញ។
អេណាងាកទៅឡានមួយទៀតដែលមានឈែស៍នៅក្នុងនោះ។ ភ្នែកនាងកាចណាស់ តែមិនថាកាចយ៉ាងណានៅតែដូចកូនឆ្មាដដែល។
"លោកប្រធានាធិបតី នាងរករឿងអូន" អេណាចង្អុលទៅទីតាំងឡានរបស់ឈែស៍។
"ដូច្នេះនាងក៏ខាំ?" លើកនេះម៉ៃឌ្រេដ៍អង្អែលបបូរមាត់ក្រពុំម្ដង។ នាងញ៉ាំឡើងប្រឡាក់កម្ទិចនំជាប់មាត់។
"អូនមិនបានធ្វើអីនាងទេ អូនគ្រាន់តែរាក់ទាក់តែនាងដូចមានគំនុំនឹងអូន នាងថាអូនពូកែអែបអប ថាអូនជាបញ្ញើរក្អែក នៅថាអូនជាឆ្មាបីសាចទៀត មុខអូនដូចឆ្មាណាស់មែន?!"
"ដូច"
ឌាំង!!
ភ្នំភ្លើងស្រាប់តែឆេះនៅក្នុងចិត្តអេណា នាងក្រហល់ក្រហាយថែមមួយកម្រិតទៀតដោយសារតែពាក្យមួយម៉ាត់។
"លោកប្រធានាធិបតី..."
ម៉ៃឌ្រេដ៍បើកគម្របកំប៉ុងទឹករបស់គេ ហើយហុចឱ្យអេណា។
"ញ៉ាំទឹកពន្លត់ភ្លើងទៅ"
"អ្ហឹកៗ អូនពិតជាខឹងខ្លាំងណាស់" អេណាចង់យំ។ នាងមិនចង់ប៉ះពាល់ឈែស៍លើសពីខាំទេ ខ្លាចនាំបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរដល់ម៉ៃឌ្រេដ៍។ នាងគិតដល់គេខ្លាំងណាស់...
"បើទ្រាំមិនបាន តដៃទៅ"
"ពិតមែនអ្ហេស?" នាងច្រម៉ក់ប្ដូរទឹកមុខភ្លាម។ នាងញញឹមពព្រាយហើយងាកទៅឡាននោះម្ដងទៀត។
"តែកុំលេងខ្លាំងពេក" គេប្រាប់បណ្ដើរអង្អែលក្បាលនាងបណ្ដើរ។
YOU ARE READING
ការចងចាំស្នេហ៍ដ៏ឈឺចាប់
Romance"ម៉ៃ... ម៉ៃឌ្រេដ៍" អេណាសម្លឹងមើលមាឌធំក្រអាញឈរបែរខ្នង។ កែវភ្នែកនាងរលីងរលោងពេលនឹកឃើញដល់សកម្មភាពដែលគេធាក់នាងមួយទំហឹងនៅថ្ងៃនោះ តែនាងមិនចាំថាព្រោះហេតុអីនោះទេ។ ម៉ៃឌ្រេដ៍ឈរអានសៀវភៅបែរមុខទៅទូរសៀវភៅ ហាក់គ្មានប្រតិកម្មនឹងការដឹងខ្លួនរបស់នាងឡើយ។ "នាងចងចាំយើង?"...
