"តែពេលនាងឆ្លើយប្រាប់ឆាលីនាងក្លាហានណាស់" ដៃមាំស៊កចូលក្នុងអាវអេណាច្របាច់ភ្នំសាច់ថ្នមៗទុកដាក់របស់លេងរបស់គេ។
"កុំច្របាច់បានទេ? អូន..." នាងចាប់ដៃគេពីក្រៅអាវកុំឱ្យកម្រើកទៀត។
"ឈឺ?" មើលគេសួរចុះ អាសអាភាសណាស់។
"ដូចជាមិនមែនទេ មានអារម្មណ៍ដូច... ប្លែកៗ អាស៎! កុំច្របាច់!"
ម៉ៃឌ្រេដ៍មិនខ្វល់ គេសង្វាត់ច្របាច់សាច់ទ្រូងថែមញ៉ោះអេណាឱ្យស្រែកលេង។
"លោកប្រធានាធិបតី" អេណាត្អូញ បើនៅតែបែបនេះទៀត នឹងមិនដឹងកោរពុកមាត់ឱ្យគេយ៉ាងម៉េចនោះទេ។
"..." ម៉ៃឌ្រេដ៍ឃើញទឹកមុខនាងក្រម៉ូវដូចឆ្មាខឹង ក៏ព្រមពន្លែងឱ្យទ្រូងនាងមានស៊េរីភាពដោយបង្វែរមករុលចូលកាន់ជិតឱ្យនាងកោរពុកមាត់ឱ្យគេវិញ។
"ពុកមាត់លោកប្រធានាធិបតីមិនសូវរឹងប៉ុន្មានទេ តែម៉េចក៏ពេលនោះចាក់អូនឈឺម្ល៉េះ?"
"មកពីសាច់ទ្រូងនាងទន់"
"..." អេណាឡើងរឹងខ្លួន។ ម៉េចក៏គេចូលចិត្តនិយាយត្រង់ៗភ្លឹងបែបនេះម្ល៉េះ? នៅមានស្នាមញញឹមចុងមាត់នោះទៀត។ ព្រះអើយ! គេមានដឹងទេថានាងអៀន?
បន្តិចក្រោយមកអេណាក៏ចាត់ការកោរពុកមាត់លោកប្រធានាធិបតីរួចរាល់។ នាងចុះពីឡាបូយកកន្សែងសើមទៅជ្រលក់ទឹករួចពូតឱ្យច្រោះទឹក ទើបយកមកជូតហ្វូមនៅលើមុខរបស់គេ។
"ឃើញពុកមាត់បែបនេះ អូននឹកឃើញកាលពីប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ពេលអូនទើបតែភ្ញាក់ពីគេងជាថ្មីនោះ អូនឃើញលោកប្រធានាធិបតីទុកពុកមាត់ឡើងវែង"
"ឃើញចាស់មែនទេ?"
"មែនហើយ តែពេលលោកប្រធានាធិបតីកោពុកមាត់រួច ប្រាប់គេថាជាកូនសិស្សថ្នាក់វិទ្យាល័យក៏គេជឿដែរ មើលទៅសង្ហារនិងក្មេងខ្លាំងណាស់"
"នាងចូលចិត្តសរសើរមនុស្សប្រុសគ្រប់គ្នាបែបនេះអ្ហេស?"
"អូនសរសើរតែកូនប្រុសនិងលោកប្រធានាធិបតីទេ" អេណាឱបថើបគែមមាត់គេបន្តិច នៅត្រង់កន្លែងដែលទើបតែកោរពុកមាត់រួច។
YOU ARE READING
ការចងចាំស្នេហ៍ដ៏ឈឺចាប់
Romance"ម៉ៃ... ម៉ៃឌ្រេដ៍" អេណាសម្លឹងមើលមាឌធំក្រអាញឈរបែរខ្នង។ កែវភ្នែកនាងរលីងរលោងពេលនឹកឃើញដល់សកម្មភាពដែលគេធាក់នាងមួយទំហឹងនៅថ្ងៃនោះ តែនាងមិនចាំថាព្រោះហេតុអីនោះទេ។ ម៉ៃឌ្រេដ៍ឈរអានសៀវភៅបែរមុខទៅទូរសៀវភៅ ហាក់គ្មានប្រតិកម្មនឹងការដឹងខ្លួនរបស់នាងឡើយ។ "នាងចងចាំយើង?"...
