De gemaskerde organisatie

Hoofdstuk 9

Het is rond zes uur op de donderdagmorgen...

Ik heb slecht geslapen. Vandaag moet ik iedereen van wie ik houd achter me laten. Ik heb de brief al onder de kussens op de bank gelegd. Dan lezen ze hem waarschijnlijk vanavond. Ik ontbijt en als ik klaar ben komt mam naar beneden. "Morgen," zegt ze. "Goedemorgen mam," zeg ik met heel mijn hart. Dit zijn waarschijnlijk de laatste minuten in mijn veilige huis. Mam en ik praten nog een tijdje, totdat het kwart voor zeven is. "Ik denk dat ik aanfiets, Niels en ik hadden rond zeven uur op het plein afgesproken." "Is goed schat, veel plezier." Ik geef mam een dikke kus op haar wang. "Ik hou heel veel van jou en pap," zeg ik tegen mam. "Wij houden ook van jou schat," antwoordt mam. Ik pak mijn fiets en fiets aan. Deze schooldag gaat snel voorbij, maar ik geniet van elke minuut. Dan gaat de laatste bel en is het toch echt tijd...

Ik ben al eerder bij het trapveldje. Ik zet mijn fiets tegen de goal en ga vervolgens op het gras zitten. Er komt een auto aan. Het is een zwart busje. Het busje stopt net voor de skatebaan. De bekende gemaskerde man stapt uit. "Ik zie dat je bent gekomen. Je hebt de juiste keuze gemaakt." Ik sta op. "Waar zijn Debbie en Niels?" vraag ik. De man gebaart naar het busje en er stappen twee gemaskerde mensen uit. De een heeft een slapende Debbie vast, de ander heeft een slapende Niels vast. "Hier zijn ze. We brengen ze naar het ziekenhuis, zodat het lijkt alsof we ze bewusteloos hebben gevonden." Ik ben deels gerustgesteld, ze worden in ieder geval veilig weggebracht. "Nu jij, heb je het andere pakketje meegebracht?" vraagt de gemaskerde man. Ik laat hem het pakketje zien. "Maak maar open." Ik open het pakketje; er zit een klein flesje met een doorzichtige vloeistof in. "Als je zeker bent over je keuze om je op te willen offeren voor je vrienden drink je het hele flesje leeg." Ik aarzel, maar drink dan toch het hele flesje leeg. Ik val op de grond en zie nog net dat die gemaskerde man op mij afloopt. Daarna wordt het beeld weer zwart en ik weet dat het gevecht nu gaat beginnen...