BEYİNSİZ.

Arda Degisiyor

Bana anlattıkları olayın uzerinden yaklaşık 2 hafta geçmişti.Bu 2 hafta benim açımdan öyle değişikti ki nasıl geçtiğini anlayamadım,Şaşkınlığım hala daha devam ediyor.Ben liseyi hastanede gördüğüm kişilerle okumuşum ve daha sonra buraya üniversite için gelmişiz.En son gelen-yakışılklı olan-benim sevgilimmiş ve biz evlenecekmişiz.

Bir sürü olay geçmiş başımızdan çoğunun kilit noktası benmişim ve Arda diye birisi.Arda'ya lisedeyken bir anda aşık olmuşum.Sonra oda bana bir anda aşık olmuş ve ani kararlar üzerine kurulmaya başlanacak olan ilişkimiz Arda'nın bir anda bırakmasıyla bitmiş.Arda ilk tanıştığımız haftadan itibaren bana hem bedenen hemde ruhen zarar vermiş.

Yangında bayılıp düşünce kafam çarpmış böylece hafızam yerle bir olmuş.Eski hafızama kavuşmam biraz uzun olabilirmiş.Bana fazla detay anlatılmıyor.Çünkü ben ayrıntıları kendim hatırlamalıyım.

Annem ve babamı hatırladım.Çok üzgündüler.Aynı yakışıklı çocuk ve arkadaşları gibi.Hepsinin aklında kimin yaptığına dair fikir vardı.Ve anllattıklarından...daha doğrusu Arda hakkında anlattıklarından yola çıkarak bende onlar gibi bunu Arda'nın yapmış olabileceğini düşünüyordum.Bu düşüncenin ardından herkesin aklında yeni bir soru beliriyordu.Arda bunu durduk yere ne amaçla yapmıştı?

○●○●

"Hep beraber sayıyoruz!!10...9...8...7...6...5...4...3...2...1...Kepler havaya!!!" Sol elimdeki kepi havaya atarken sağ elimle Kaya'nın elini daha çok sıktım.

Zaman fazla hızlı akıyordu.Geçenlerde hastanede yarı baygın yatarken şimdi mezun oluyordum.Zamana erişmek onunla aynı anda ilerlemek çok ama çok zordu.Peşinden sürükleniyorduk ve her işimiz aceleye kalıyordu.Böylelikle ömrümüzden birer günü daha hızlıca geride bırakıveriyorduk.

Bu günde o günlerden biriydi.Sabahın saat 6sında kalkıp hazırlanmaya başlamıştık.Kuaför fotoğrafçı ardından okul belgeler vs. Derken son hazırlıklar.Okulun kampüsünde toplanma ve rektörlerin uzuuuuuun konuşmaları.Okul ve bölüm birinci ikinci ve üçüncülerinin açıklanması tebrikler ardından diplomaların dağıtılması.Görüldüğü gibi bu kadar şey hızlı ve sürükleyici oluyor.En sonunda kepleri fırlattığımızda saat 6yı geçiyordu.

Havada o kadar cok kep vardı ki o kısacık sürede gözlerimi kısıp havaya baktım.Sanki binlerce kuş oradaymış gibiydi.

Yere düşen keplerden bir tanesini yakaladım.Nedenini bilmiyordum ama kahkahalarıma engel olamıyordum.Kaya bu halime gülüyor ve ben mutluyken oda mutlu oluyordu.Kaya'nın varlığına ve evleneceğim adam olmasına alışmıştım.

Kaya yanağımdan öpüp gözlerimin içine baktı.

"Artık hayat,sen ve ben başbaşayız."

"Her şey harika olacak." Kaya bu sözüme güvenmek ve inanmak istermiş gibi baktı.

●○

Kampüs fotoğraf çektirmek isteyen aileler ile dolmuştu.Tören sona ermiş ve diplomalarımızı aldığımız sahne toparlanmaya başlamıştı.Kalabalık başlarda azalmış fakat sonradan ailelerin baskınıyla daha da kalabalıklaşmıştı.O sıkışıklıkta Kaya ile ailelerimizi bulduk.Yarım saat sonra görüşeceğimizi birbirimize hatırlatıp ikimizde kampüsün farklı köşelerine doğru gittik.

"Beren!Bitanem!" Annem kalabalığın içinden bana doğru koşuyordu.Evet yani bildiğimiz koşmak.Yani aynen bildiğimiz beni rezil etme durumu.Önüne geçenleri ittirmese ve adımı içeren çığlıklar atmasa o kadarda rezil olmazdım.En sonunda yanıma ulaştı ve sımsıkı sarıldı.Tabiki bende öyle.

"Ah inanmıyorum minik kızım büyüyüo mezun oldu."Ağlamasına ramak vardıki sözü babam devraldı.

"Ağlamanın sırasımı şimdi bu gün gözyaşına yer yok güzel kızım mezun olmuş bundan daha muhteşem haber var mı?"

"Şımarıyoruuum."

"Şımar sen meleğim.Bu gün şımarmak en doğal hakkın izinlisin." Babamı yanağından öpüp onada sarıldım.

"Hadi artık gidelim yorgunluktan ölmek üzereyim." Arabaya bindiğimiz gibi soluğu evde aldık.Annemler yarın İstanbul'a dönüyordu.Bu gece son bir defa bizde kalacaklardı.Kimse için sıkıntı yaratmadı.Çünkü herkes yorgunkuktan en gec 10da evin herhangi bir yerinde sızıp kalacaktı.

Annemler sıcaktan bunaldıkları için klima karşısına yığıldılar.Bende odaya çıkıp üzerime en rahat kıyafetlerimden birini giydim ve yatağa yüzüstü uzandım.Uzun ve derin bir uykuya ihtiyacım vardı bu yuzden uykunun beni kendine çekmesine sesimi çıkarmadım.

○●

Uyandığım zaman Kaya'nın kolu belime dolanmıştı.Pencereden dışarı baktığım zaman hala güneşin olduğunu gördüm.Yarım saat uyumuş olamazdım herhalde.

"Kaya hadi kalk bişeyler yiyelim bizi bekliyolardır." Yerinde biraz kıpırdandıktan sonra uykulu uykulu

"Yaptık biz kahvaltıyı."dedi.Saat kaçtan beri uyuyordum ben?Kaya'nın beni sıkı sıkı saran kollarından kurtulup kalktım saate baktığımda 2 olduğunu farkettim.Yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim.Her şey o kadar sıradan ve normaldi ki artık bir olayın olması için yalvarabilirdim.

BU 2 HAFTA İÇİNDE ARDA VE NİSA'NIN YAŞADIKLARI○●○●

"Yeter Arda bütün gece bunu yaptık zaten bu gün dinlenelim."dedi Nisa en masum haliyle bana bakarken.

Yanımda bu kadar güzel bir kızı taşıyıp onun muhteşemliğini fark etmem zaman almıştı ama sonundaBeren'i unutturabilecek güzelliğini değerlendirdim.

Evi yaktıktan sonra izimi kaybettirmem büyük bir şanstı daha sonrası ise rutinine döndü derken üzerimi değiştirirken odaya Nisa'nın yanlışlıkla girmesiyle aramızda bazı şeyler yaşandı.O gün Nisa beni sevdiğini bu yüzden tüm kötü işlerde bana yarsım ettiğini söyledi.Bu sözleri üzerine dahada alevlenen öpüşmemiz çok daha ilerilere gitti.

İşte o günden beri Nisa ile aramızda değişik bir elektirik var.Belki sayesinde Beren'e olan derin aşkım kayboldu.Öyle sanıyorum çünkü kimseyle gelecek hayali kurmayan ben ilk defa çok kısa süreliğinede olsa Nisayla düğünümüzün hayalini kurdum.

Sanırım değişiyorum.

BEREN□■□