Medyada Beren'in kiyafeti.
Sabah kalktigim zaman kendimi oldukca enerjik hissediyordum.Okula gitmeyecektim.Ama evde kalmakta asiri bunaltilici geliyordu.Evde ses yoktu.Sanirim herkes cikmisti.Yumusak polar hirkam ile ev botlarimi giyerek asagi indim.Annem ve babam cikmisti.Ev sakindi.Mutfaga gittim.Kendime kahvaltilik hazirlayacaktim ki Aynur abla geldi.
Aynur abla bizim ascimiz.Harika yemekleri vardir.Ben kendimi bildim bileli burda.Genc bir kadinken baslamisti ama su an yuzunde ve ellerinde olusan kirisikliklar onu biraz yasli gosteriyordu.Aliskanlikla alakasi yoktu genc bir ruhu oldugu icin ona "Aynur Abla"diye sesleniyordum.Bana hep beren hanim der.Daha ufacikken bu boyle basladi.Evet basta hosuma gidiyordu ama su an altimda eziliyormus havasinda olsun istemiyor ve bana sadece Beren demesini soyluyordum aldigim cevap ise "Agiz aliskanligi iste Beren Hanim...Aman demeyecektim degil mi?Unutuveriyorum iste...Yaslandik biz..." diyerek tatlisini yapmaya devam etmek oluyordu.
Beni bu dusuncelerimden cikaran elimdeki tabagi alip
"Ver kizim ver hastasin sen gec otur suraciga ben yapiveririm ne istersen." diye bagiran Aynur Ablaydi.
"Yok Aynur abla sen bak isine ben yaparim." demeye calistim fakat beni dinlemeden kahvaltiyi hazirlamaya basladi.
Bende polarimin cebinden telefonunu cikartip internete baglandim.Bir suru gecmis olsun mesaji vardi hepsini tek tek okuyup ayri cumlelerle cevapladim.İsim yok sonucta.Son mesaji atip gruba bakacakken Aynur abla seslendi
"Beren Hanim kahvalti hazir buyrun."
Telefonu cebime geri koyup mutfaga yoneldim.Mutfak yemek salonuna gore cok daha seker bir yerdi.Bahceye acilan kucuk bir kapisi vardi.Acik renk parke zeminin uzerinde tuylu krem rengi bir hali vardi.Onun uzerinde beyaz ve krem renklerde yemek masasi vardi.Sandalyeler yine krem ve yuksekti.Dolaplar krem rengiydi ve bir duvarin tamamini kapliyordu.Gri renkli buzdolabi da fazla yer kaplamiyordu.Odayi soyle bir suzdugunuzde masanin uzerindeki her zaman ici dolu olan bir tabak vardi.Bu gun de tabakta macaronlar vardi.Harika cok severdim.Kendi kahvaltimin basina oturutken Aynur Ablaya tesekkur ettim.Yarim saat boyunca kahvaltimi yapip kalkarken elime bi tane macaron aldim ve odama ciktim.Elimdeki macaron ile sirin bir fotograf cekindim.İnstagram'a koydum.Yeni bir takipci istegi vardi.Ona bakarken fotografima begeniler yagmaya baslamisti.Beni takip etmek isteyen kisi Arda'ydi.Hayir onun takipcim olmasini istemiyordum.Arda'dan nefret ediyordum.Gruptaki mesajlara baktim ama cok fazlaydi.Okumadim ve
Ben:Acik olan var mi?
Ceyda:Ben sjsjs
Gizem:Ben varim
Ben:Nasilsiniz?
Enes:Biz iyiyiz ayni asil sen nasilsin?
Ben:Harikayim kendimi asiri derecede enerjik hissediyorum.Hadi plan yapin cikarin beni evden bunaldimmmm.
Ece:Dinlenmen gerek
Ben:Hadi amaa luten bulun bir seyler fazla yormam ben kendimi cok sıkıldım.
Ece:Peki o halde sinemaya gitmeye ne dersiniz?
Tolga:Bence olur hem Beren'de fazla yorulmaz.
Ceyda:Gelemiyicek olan varmi?
(herkes gordu)
Ece:Saat kacta cikiyoruz?
Ben:Biraz erken gitsek ? En azindan kizlar olarak alisveris yapmak istiyorum sonra yemek yeriz.Gelmek istemezseniz tek giderim.
Ceyda:Peki peki ben gelirim seninle :)
Gizem ve Ece:Bende
Emir:Biz kacta gelelim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYİNSİZ.
Genç Kız EdebiyatıBazen kaybederiz... Kaybettiklerimiz ile güçleniriz... Ve yeniden doğarız... Kaya ile mutlu olabilirler...Tabii Arda peşlerini bırakırsa.