BEYİNSİZ.

1

Soguk hava tenime carptiginda duraga yaklasmistim.Adimlarimi hizlandirdim.Benim disimda durakta bekleyen bir kac kisi daha vardi.Saatime baktigimda is cikisi saati oldugunu gordum.Eger otobus bir kac dakika icerisinde gelmezse burasi cok kalabalik olurdu.Biraz daha hizlandigim icin duraga gelmistim.Hava git gide sogumaya basliyordu ve benim uzerimde ince bir hirkadan baska bir sey yoktu.Bos bir yere oturdum.Telefonumu sirt cantamin on gozunden cikarip acma tusuna basili tuttum.Telefonu sessizdeyken kapattigim icin hafif bir titreme ile acildi.Telefonumun kendine gelmesini beklerken etrafa bakindim.Duraktakaki insan sayisi artmaya baslamisti.O sirada otobus geldi.Telefonuma baktigimda SİM karti acmak icin pin kodu istiyordu.Aldirmadan cebime geri koydum ve otobuse bindim.Bos olan bir yere oturdum.Tekrar telefonumu acip pini girdim ...9906... Aciliyor...Modeli giriniz....Ve iste telefonuma ulastim.

Telefonum vazgecilmezimdir.Hayatimin cogunlugunu odamda ve telefonum ile vakit harcardim.

İnternet paketimi actim.Sosyal medyadan gelen bildirim ve mesajlara,son gonderilere goz gezdirdim.Ardindan telefonun kapatma tusuna bir defa bastim ekran kararinca cebime koydum.

İnecegim duraga gelince ayaga kalktim.Otobusten inip yurumeye basladim.Hava iyice sogumustu.Cantamdaki bereyi taktim.Ellerimi cebime sokup ilerlemeye devam ettim.Bir kac adim sonra buyuk sitenin onune geldim.Burada yasiyordum.İstanbulun en zenginlerinin oturdugu bu sitede.

Size kim oldugumdan bahsetmedim.Ben Beren Yavuz.2 yasinda kimsesiz kalmis ve İstanbulun en zengin ailelerinden biri tarafindan evlatlik alinmis su an 17 yasinda liseli bir kizim.Sari saclarim ve ela gozlerim ile beni evlat edinen ve beni buyuten "annem" e benziyorum.Bu yuzden benden evlatlik olarak bahsetmez yeni taniyanlara."prensesim" veya "oz kizim" der.Bu ufak yalan ne beni.nede onlari rahatsiz eder.Bu gune kadar harika bir yasam surdum.Surmeyede devam ediyorum.Her istedigim elimin altinda ve mutluyum.Ta ki gun gelip "Gercek Ask" ile tanisana kadar...

İkinci hikayem ile karsinizdayim :D 2000 okuyucuyu gectigim zaman paylasmak istedigim hikayeme basladim...Cete'yi yazarken daha rahat yaziyodum ama gordum ki biraz daha ciddi uslup ile yazilan hikayeler diger hikayelerden daha cok ilgi goruyor.Bende cevremde gordugum duydugum seylerden esinlenerek tamamen hayatimda olan gercek isimleri kullanarak yazmaya basladim.Mesela Beren ana karakter kendi kiz kardesim.Her neyse bolum sonlarinda gecen isimleri zaten aciklarim :) umarim cete gibi begenilen bir hikaye olur.

Okuyuuun :)