KASAP || Texting

2.0

...

'Babanın çorabını koklayınca bayılacağına emin misin Gül?" diyen Ebru'ya kafamı sallayarak onay verdim.

Bir keresinde babamın çorabını kokladığımı hatırlıyorum. Başım dönmüştü, bayılacak gibi olmuştum. Kafam manyak olmuştu.

Sadece birkaç saat giydiği çorabının bu denli kokmasını nasıl beceriyordu babam, anlamıyordum gerçekten!

Duvara yaslanmış Osman'ı bekliyorduk.

Etrafıma bakındım. "Nerede kaldı bu?" derken Osman'ın geldiğini görmemle olduğum yerden biraz ileri gidip ağacın altına geçtim. Buraya sokak lambası vurmadığı için biraz daha karanlık kalıyordu.

Ebru konuşmaya başladı. "Nerede kaldın?"

Osman bir bana bir Ebru'ya baktı.

"Anca geldim. Ten çorabı giymek biraz zor oldu!" iki tane de bize uzattı. "Annemin dolabında buldum. Alın sizde giyin hemen tenha bir yerde!"

Çorapları alıp kafasına vurdum. "Salak Osman! İçine giymedin inşallah?!"

"İçime giydim!" derken kafasını salladı.

Ebru konuşmaya dahil oldu. "Osman seninle bir işe kalkıştığıma inanamıyorum! Giymeyeceksin. Kafana geçireceksin, tanınmamak için!"

"Ya nereden bileyim ben! Sanki daha önce adam kaçırmaya çalıştım. Lahmacun nerede?"

"Zıkkımın kökünde! Yarın bize gelip yersin."

Kapüşonumu kafama geçirip ufaktan yürümeye başladım. "Dikkat çekmeyin! Teker teker evin önüne gelelim. Aman diyeyim Salih Amca'nın köpeğine yakalanmayın! Havlamasın sonra!"

İkiside kafasını sallayıp beni onayladıktan sonra sırayla evin görünmeyen bir tarafına geçtik.

Arkamı dönüp onlara baktım. "Şimdi! Güney ev arkadaşıyla birlikte kalıyor. Onun odası batı tarafında. Ev arkadaşının odası arkadaki odalardan biridir mutlaka, diğer odalar mutfak, banyo falan çünkü. Güney'in odasının penceresi her zaman açık olur! Bir merdiven yardımıyla çok rahat içeri girebiliriz!" dediğimde ikiside şaşkın şaşkın bakıyordu.

"Ne bakıyorsunuz? Duymadınız mı merdiven lazım!"

Osman kafasını kaldırıp penceresi açık odaya baktı. "Sen bu kadar şeyi nasıl öğrendin kuzen? Adamın evine gizli gizli daha önce girdin mi yoksa?"