KASAP || Texting

4.3

...

Eve geldiğimde annem beni kapıda karşıladı. Kollarını göğsünde kenetlemiş, öfkeyle suratıma bakıyordu.

"Seni defalarca aradım, telefona neden bakılm-" Yağmurdan dolayı çarşamba pazarına döndüğümü farkettiğinde yüksek sesle konuşmaya devam etti. "Bu ne hâl Gül! Sırılsıklam olmuşsun!"

Beni tuttuğu gibi içeri çekti. Kapıyı arkamızdan kapattıktan sonra yanıma gelip yüzüme baktı. "Kızım bir şemsiye almak bu kadar zor mu?" Hapşurdum. "Hasta olacaksın!"

Annem hırkamı çıkarmama yardım ederken titriyordum. "Osman'ı gördüm az önce. Onlar geri dönmüşler hemen, sen neden geciktin?"

Bayık gözlerle ona bakmaya çalıştım. "Anne daha sonra konuşalım mı? Uyumak istiyorum."

Bir şey diyecek gibiydi fakat sustu. Başını salladı beni onaylarken. "Peki, sana sıcak çorba hazırlayayım. Hemen üzerini değiş!"

Odama doğru gidip kapısını açtım. İçeriye şöyle bir göz gezdirdikten sonra kapıyı arkamdan kapayıp dolabıma yöneldim.

Pijamalarımı giydikten sonra kendimi hemen yatağa attım. Battaniyeme bürünüp öylece tavana bakarken bugün olanları düşünüyordum.

Her geçen gün yeni bir haberle karşılaşıyorduk. Bana belli etmemeye çalışsa da başına gelen her olaydan çok çabuk etkileniyordu. Görebiliyordum. Anlayabiliyordum.

Onu çözmüştüm artık. Aylar olmuştu konuşmaya başlayalı. İlk başlarda onu ilgiye boğup, şımarık bir kız gibi davranmıştım. Bu şekilde onu kendime bağlayabileceğimi düşünmüştüm. Fazla naz aşık usandırır derler ama o hiçbir zaman bana karşı bıkkınlıkla yaklaşmamıştı, ufak tefek tatsız durumlarla karşılaşmış olsak bile zamanla bana alışıp, beni benimsemişti.

Aslında şimdi her şeyi daha iyi anlıyordum.

Güney, bir bakıma benim fazla ilgim ve merakımdan değil gerçekten her koşulda onun yanında olacağımı, onu hep seveceğimi anladığı an bana aşık olmuştu.

Hiç kimseye açamadığı özel hayatını güç de olsa anlatabilmişti. İçini dökmüştü bana her ayrıntıya değinerek. İnanıp, güvenmişti. Buz pateni salonunda bütün bunları bana anlatırken bulmuştu kendini. Tam da o an sevmişti beni, tam da o an anlamıştı ona iyi geldiğimi.

O günden sonra duramamış, annesini aramıştım her yerde. Geceleri uykusuz kalsam da, derslerde bile bir yandan annesini bulmakla ugraşsam da en sonunda bulup ona sürpriz yaparak annesinin yerini göstermiştim. Yaşıyor olmasını, onu Güney'e kanlı canlı göstermeyi her şeyden çok isterdim.