Gelincik #Wattys2016

4. Bölüm - "Yo, çok ^Şirinsin.^"

ALPER

Hala ona bakıyordum. O da hala bana bakıyordu. Gözlerindeki şaşkınlık birden yerini öfkeye bıraktı. Kafasında bir şeyler vardı bir şey mi sayıyordu. Anlayamadım. Anlamsızca başını sallıyordu.

" Ne bakıyorsun geri zekalı ?"

Tek bakan benmişim gibi davranması sinir sistemimi bozmuştu. Yine de kavga etmek istemedim. Yürümeye başladım. İlk günden kimseyle kavga etmek istemiyordum. O ise arkada öylece kalmıştı. Birden ayağını hırsla yere vurdu. Bu kız çok olmaya başlamıştı. Sanki tek bakan bendim. Düşünmeden cevap verdim. Dönüp yüzüne bakmak istemedim. Kafamı hafifçe yana çevirip konuştum. İçimden uzatmaması için dua ettim. Sinir sistemime yazık.

"Tek bakan ben değildim." dedim ve önüme döndüm.

Tam yürümeye devam edecektim ki, koşup önüme geldi. Öfkeyle bağırmaya başladı:

"Benimle konuşurken yüzüme bak. Saygısız. Annen sana terbiye vermedi mi ? O vermediyse eğer, ben çok güzel veririm sana."

Hiç bir şey diyemeden başımı önüne eğdim. Kalbimi göğsümden çıkarıp ezse, üstüne basıp çiğnese bu kadar canım yanmazdı. Hüzünle eğdiğim başımı öfkeyle kaldırdım. Yüzümün düşmesine şaşırmış gibiydi. Sinirlendiğimi görünce rahatladı. Öfke ve kavga bekliyordu demek ki. Ona istediğini vermeyecektim. Ona aşağılayıcı bir bakış atıp, müdürün odasına doğru yürümeye başladım. O ne anlardı ki benim ne yaşadığımdan ? Bu kadar şaşıracağını düşünmemiştim. Yavaşça dudaklarım yukarı kıvrıldı. Bu kızın, şaşırması neden beni mutlu etmişti ? Değişik bir kız olduğu belliydi.

Normalde ben, bir kıza baksam kız utanır başını eğerdi ya da tersler yoluna gider uzatmazdı. Zaten ben kimseye bakmazdım. Bu ne kavgacı bir kızdı böyle? Ne demişti o öyle ? Annen sana terbiye vermedi mi ? "Vermedi güzelim. Ne yapalım biz de terbiyesiz olduk." demek istedim ama yapmadım, bu kız uzatırdı mevzuyu belliydi. Onunla sonra hesaplaşacaktım.

-Şimal-

Söylediğimi duyunca başını önüne eğdi. Bu kadar kötü bir şey mi demiştim ? İyi oldu. Saygısızdı. Ne o öyle yarım dönüp konuşmalar falan ?  Sahildeki kız ezik domates olabilirdi ama ben değildim. Ona yaptığını bana yapamazdı. Şimalim ben, Şimal. Canı hangi erkeği dövmek isterse onu döven Şimal. Korkusuz Şimal.

Ben böyle düşünürken başını kaldırmış bana bakıyordu. Öfkelenmesi iyiydi. Hayır ... Hayır kızmamıştı. Neden kızmamıştı ? Bu salak bana ne biçim bakıyordu böyle. Hocanın, sınavları okurken 20 aldığı sınava "Hocam en az 80 bekliyorum. " diyen öğrenciye attığı bakıştı bu. Öyle ezici, öyle pislikmiş gibi.

Normalde, erkekler bana korkuyla ya da yer gibi bakardı. Bir süre sonra zaten yer gibi bakanlar da korkarak bakmaya mahkum olurlardı. İlk defa bir erkek bana böyle bakıyordu. Dövemeyeceğim erkek yoktu. Hepsinin canı cehenneme! Hepsinden nefret ediyorum. Dua et babama oğlum yoksa bükmüştüm çoktan seni. O ezici bakan gözlerini kabak gibi oyardım. İçine de bade koyardım.

Düşüncelerimden uyandığımda gitmişti. Hızla müdürün odasına doğru yürümeye başladım. Bir süre kayıp balık Nemo gibi boş boş gezindikten sonra, sonunda bulmuştum müdürün odasını.

Kapıyı tıklatıp içeri girdim. O da içerideydi ve yanında da o sahildeki kız vardı.

Müdür "Buyur kızım." dediğinde adımı soyadımı söyledim.

İsmimi duymasıyla bu salak oğlanın kahkaha atması bir oldu. Nefret ediyordum soy adımdan. Duyan gülüyordu. Yine içim bu salağı dövme arzusuyla dolup taştı.