19. Bölüm - " Eserinle övünmeye mi geldin ? "

68 4 10
                                    

Merhaba,

Uzun bir ara oldu değil mi ? Yazmayı özlemişim. Bölüm çok içime sinmedi ama bekletemezdim daha fazla. Bölümü multimedyadaki şarkıyı dinleyerek yazdım. Özel bir anda değil istediğiniz zaman başlatabilirsiniz.

Iyi okumalar.

- Şimal -

"Ben Şimal. " dedim ve tokalaştık.

"Ben de Alper. "

Alper ve adının Mert olduğunu öğrendiğimiz adamın el sıkışması bittiğinde, Alper çocuklarla konuşuyordu.

"Sizi ilk defa görüyorum. " dedi Mert.

"Ilk defa geliyoruz. " dedim.

Adam bir şeyler daha sordu ama geçiştirdim.

Sessiz sakinliğiyle dikkatimi çeken çocuğun Alper'in getirdiklerinden alıp almadığını merak ettiğim için, dönüp çocuğa doğru baktım.

Alper ona doğru emin adımlarla gidiyordu.

Alper'i gören çocuğun yüzü güldü ve ona doğru koşmaya başladı.

"Alper abi, sen gelmişsin. " diye bağırdığında, şaşkınlıktan adamın dediklerini duymamıştım bile.

Sahi bu adam ne diye benimle konuşup duruyordu ? Dinlemiyordum bile.

Gözlerimi Alper ve küçük çocuk ikilisinden alamıyordum.

Çocuk öyle bir sevinçle Alper'e sarıldı ki, aklıma Yiğit abim geldi.

Annemlere sorduğumda hep yurtdışında olduğunu söylerlerdi. Eğitim için gittiğini, birgün döneceğini söyleyip kandırırlardı beni. Gün geldi ben sormayı bıraktım. Gelmiyordu. Gelmeyecekti.

Yaşım 6 falan olmalıydı. Mahallede top oynayan çocuklar beni hiçbir zaman oynatmazlardı. Ağacın dibine oturmuş ağlayarak top oynayan çocukları izliyordum. Hıçkırıklarımı duyan kızlar gelip bana evcilik oynamayı teklif ettiler.

" Sizin aptal oyunlarınızı istemiyorum. Gidin. " diye bağırıp ağlamama devam ettim.

Kim salak plastiklerle oynamak ister ki ?

Yapayalnız ağacın dibinde otururken, Yiğit abim geldi. Yanıma oturup bana sarıldı.

Gözyaşlarımı sildi. Saçlarımı koklayarak öptü.

" Ne oldu ? " dedi üzgün yüzüyle.

Toprak alanda güle eğlene, top oynayan çocukları gösterip, titreyen sesimle konuştum.

"O pis çocuklar beni aralarına almıyorlar. Ben top oynamak istiyorum. Evcilik oynamak istemiyorum. Evcilik kaka evcilik öğğk. " dediğimde komikmiş gibi gülmüştü.

Çocuk aklımla benimle dalga geçtiğini düşünmüştüm. Minik ellerimle ona vurup ağlayarak gülmemesini söyledim.

"O çocukları seviyor musun ? " dediğinde kollarımı çiçek olur gibi yaptım ve sinirle konuştum.

"Onlar beni oyuna almıyorlar. Tabiki de sevmiyorum onları. "

Gelincik #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin