Gelincik #Wattys2016

16. Bölüm - " Ister miydin ? "

Merhabalar,

Uzun bir zaman girdi araya. 2k okunma olmuş. Öyle mutluyum ki. Kitap ve bölümler için oy ve iyi kötü yorumlarınızı bekliyorum. Bir sonraki bölüm Şimal'den olacak. Alper'i biraz merak edin ama değil mi ? :)

Iyi okumalar...

- Alper - (part 2)

" Seni hiç çıkarmadığımız kalbimize ve evimize hoş geldin evlat. " dedi babam gülümseyerek.

Içimde tarifini yapamayacağım bir huzur vardı. Belki, geç kalmıştık aile olmak için ama mutlu olmak için geç değildi.

Babamla sarılmamız bitince ayrıldık ve annem bize yaşlı ve hayran gözlerle baktı.

Aklıma ablam geldiğinde ne yapacağımı bilemiyordum. Evet ona söyleyemezdim ama böyle de yaşayamazdım. Ne yapacaktım ve en önemlisi nasıl yapacaktım ?

Yılların acısını, öfkesini, yalnızlığını unutamazdım. Unutmayacaktım!

Bu çıkmaz beni boğmaya başlamıştı. Dayanamıyordum.

Annemle babam konuşmaya dalmışlarken, ben de Şimal'e bakacağımı söyleyip, Sevgim'in odasının yerini sordum.

Koridorda ilerlemeye başladığımda gözüme bir iki tane resmim çarptı. Küçüklüğüme ait resimler vardı. Ablam bile vardı resimlerde. Onu özlemiştim. Annemizi bulduğumu ona söylemek istiyordum ama onu da yapamazdım.

Yarı aralık kapıdan Şimal ve Sevgim'i oyun oynarlarken gördüğümde, içimde bir şeyler hareketlendi. Şimal ve Sevgim birbirlerine içten bir şekilde gülümserken, Sevgim tüm tatlılığıyla konuşmaya başladı.

" İyi ki geldin şiyin ben çok sıkılıyoydum. Oyun oynayacak ablam yoktu. Yine geliy misin benim için ? "

Şimal ne cevap vereceğini düşünürken kapıya bakmasıyla beni fark etti. Ne diyeceğimi bilmeyerek aklıma ilk gelen cümleyi söyledim.

" Gidelim mi artık ? "

" Alpey abi, biyazcık oynasak sonya gitseniz olmaz mı ? " dedi Sevgim tüm tatlılığıyla.

Kabul ettim. Sevgim sevinçle ellerini çırptı. Oynayacağımız oyunu anlatmaya başladı.

" Şimdi biz evcilik oynayacağız. Şiyin anne olacak tabi sen de baba. Ben de çocuğunuz olacağım anlaştık mı ? Aslında, ben anne olacaktım ama şiyin olsa daha iyi oluy sanıyım. " demesiyle gülmemizi durduramamıştık.

Dedikleri ile birlikte Şimal'e baktım

"Sevgim, bizim şimdi Şimal ablanla gitmemiz lazım. Sonra oynayalım olur mu ? " dedi Sevgim'in ikna olmasını umarak.

"Gitmeyin yaaa. Ben şiyin ablayı çok sevdim. " dedi Sevgim dudaklarını büzerek.

" Tamam canım, bir dahaki sefere onu da getireceğim mutlaka tamam mı ? " dedim.

Zor olsa da Sevgim'i ikna ettik. Annem yine gelmemizi söyledi. Kabul ettim.

Kafamdaki curcuna ile yürümek öyle zordu ki.

" Sahile gidelim mi ? " diye sordum Şimal'e.

Kabul etti ve sessizce sahile doğru yürüdük.

Kafamdaki monolog bir yere varamazken, Şimal konuştu.

"Bir kafeye mi otursak, malum kolum yüzünden montumu tam giyemiyorum. Özetle üşüdüm. " dedi haklı olarak.

Sahi onu tamamen unutmuştum. Sema böyle bir şeyi ona nasıl yapabilmişti ?