ÇAPRAŞIK

✨4.bölüm✨

★Derin yaralar vardır dışarıdan bakılınca görünmeyen, ama kalbinin derinliklerine bakılınca görünen
işte bazen derin yara alır kişi türlü türlü nedenlerden dolayı ama en önemlisi o yaralar kapansın kabuk bağlasın ve bir daha hiç acıtmasın ister ama o bunu isterken bu yaralar her geçen gün daha da acı verici olur...★

*ilahi bakış açısıyla*
(Tejopota krallığı)...

Conroy; elleri, kolları ve hatta bacakları bitki kökleriyle bağlı, gazın etkisinden hâla kendine gelememiş olan Thorn'a bakıyordu. Hatta gazın etkisi geçince kesinlikle bir hamle yapıp buradan kurtulmaya çalışacağını adı gibi iyi biliyordu ama buna izin veremezdi düşüncesi bile onu endişelendiriyordu her şeyden öte aklının hep bir köşesinde Rayne vardı acaba bu zamana kadar neler yapmıştı? droxney krallığında bir başına nasıl idare ediyordu, ne zaman dönecekti her şey yolunda mıydı? diye binbir türlü şey düşünüyor, sürekli sıkıntılı bir ruh haliyle olduğu yerde dönüp duruyordu.

Saatlerdir tejopota krallığı sarayının ormanlık alanında uzun, yaşlı bir ağacın önünde bitkinin kökleriyle sımsıkı bağladığı Thorn'un karşısında duruyordu. Arkasına dönmesiyle Abby'nin buraya doğru yaklaştığını görmesi bir oldu.

Abby çok zeki ve özgüvenli bir wensimoydu hatta onun özel gücünü kısaca bahsetmem gerekecek olursa belirli kötü olayları önceden hissedebiliyor ve sezebiliyor diyebilirim. Bunu söylemeden geçmemeliyim ki ayrıca kendisi gerçekten yardımsever bir wensimodur.

Yine her zamanki olduğu gibi sakin ses tonuyla Conroy'a yaklaşıp "kral Conroy, her şey yolunda mı ? Lütfen söyleyin yardım edebileceğim bir konu varsa eğer size yardım etmekten onur duyarım efendim!!"dedi.

Conroy Abby'nin "her şey yolunda mı?" dedikten sonraki sözlerini hiç duymamıştı bile aklı fikri Rayne de olduğu için haliyle hiç bir şeye odaklanamıyordu ardından sıkıntılı bir şekilde cevap vererek "Hımm, evet Abby herhangi bir sıkıntı yok !"dedi. Abyy ikna olmasa da bir şey diyemedi.

Conroy haliyle olan onca şeyden sonra şuana kadar hiç olmadığı kadar stresliydi yani bir değişle çok endişeliydi. Thorn'un eli kolu bağlı değil de sanki Conroy'un eli kolu bağlıydı. Kendini yetersiz hissediyordu. Mırıldanarak
"Bir kral olarak böylece burada durup Dewayn'ın beni ve halkımı bertaraf etmesini mi izleyecektim, bu muydu yani ben boşuna mı kral olmuştum, tejopotaya layık bir kral böyle çaresiz olabilir miydi hiç!? diye yakındı.

Bu şekilde bir süre daha kulaklarında kötü ve aşağılayıcı sesler yükselmeye devam etti. En son bu acı ve öfkeye direnemeyip önündeki ağaca vuracakken Abby hemen Conroy'un ne yapacağımı anlayıp onu durdurdu ve bu sayede yumruğu havada asılı kalmış oldu.

Abby endişeli bir şekilde kralına öğütler veriyordu "Efendim sakin olun bitkilerin ağaçların yegâne efendisi olarak onlara zarar vermek hiç doğru değil !! kendinize gelin lütfen üstelik bir wensimo olarak bu kadar öfke dolu olmak uygun değil! Anlıyorum kötü bir şeyler öğrendiniz bu yüzden acı,üzüntü ve öfke içindesiniz bunu önceden hissettiğim için biliyorum ama lütfen kendinizi kontrol etmeye, sakin kalmaya çalışın her şey düzelecek ve siz iyi olacaksınız buna eminim efendim!"diyerek âdeta nefes almadan art arda bunları sıralıyordu.

Abby haklıydı Conroy'a ne olmuştu böyle? O bir wensimoydu bir woyi değil!! herhangi bir şeye durduk yere zarar vermek,sinirlenmek ve öfke dolu olmak wensimolara yakışır bir hareket değildi ki ona da yakışan bir hareket olsun!! Evet, zordu yıllarca annesinin kötü olduğunu düşünmek, ondan nefret etmeyi isteyip de hiçbir şey olmamış gibi yaşamına sevgi ve huzurla devam etmeye zorlanmak ama bundan ötürü pişman değildi çünkü o bir wensimoydu birinden nefret nasıl edilirdi hiç bilmezdi ki...