ÇAPRAŞIK

✨9.bölüm✨

★Çığlık atmak istersin ama çığlıkların çıkmaz, ağlamak istersin ama göz yaşların akmaz ya hani sonra vazgeçip sadece konuşmak,anlatmak istersin ama bu sefer de dudakların buna izin vermez★

İlahi bakış açısıyla
(Droxney krallığı)...

Rayne tekrardan Droxney krallığına giriş yaptı ama hâlâ aklı yerinde değildi
artık o kadar hissizleşmişti ki neye üzüldüğünü bile hatırlamıyordu üstelik nefesi kesiliyordu Önce annesi Annabel'in yanına gitmek istiyordu içinden "onunla konuşmalıyım, en azından bunu yapmam gerekiyor biraz da olsa rahat nefes alabilmem için..." dedi

Rayne saraya gülümseyerek girdi. Tabii dudaklarında gülümseme vardı elbette ama sadece dudaklarında...
kalbi perişan duyguları bir o kadar boşluğa dağılmış bir vaziyetteydi.

Rayne merdivenlerden yukarı doğru çıkıyorken birden birinin seslenmesiyle durdu ve arkasına döndüğünde tıpkı bir mumya kadın gibi her yeri sargılarla dolu yalnızca göz hizası açık olan woyi ile karşılaştı. Bu woyinin gözleri ise sanki bakanı içine çeken bir ışık girdabı, yüzü ise mavi bir boya ile boyanmış üzerine de garip desenler çizilip boncuk yapıştırılmış bir sanat eseri gibiydi.

Rayne Sarayda bir çok kez bu woyinin adını duymuştu ve biliyordu ki herkes ona Ivy diyordu bundan emin olduğu için sakin bir ses tonuyla "Evet ıvy bir sorun mu var?" dediğinde Ivy cevap vermemişti. Bu yüzden Rayne, Ivy'nin onu neden durdurduğunu anlamak için merdivenlerden aşağı indi ve ona doğru yaklaştı.

Ivy afallayıp garip bir şekilde hoşuna gitmiş olacak ki Thorn görünümlü Rayne'nin yüzüne dikkatle bir şekilde bakındı. Rayne saçlarını karıştırıp"Ivy, ne oldu, neden öyle bakıyorsun bana?"dedi.

Ivy şaşkınca ve utanarak "Thorn bugün çok naziksin, şey... nasıl desem her zaman beni görmezden gelir azarlardın da doğrusu şaşırdım"dediğinde Rayne
birden sertçe yutkundu. gerçekten de unutup kendi gibi davranmıştı. Rayne boğazını temizleyip tam Ivy'e sert çıkışacaktı ki Ivy şiddetle öksürerek kan kustu. Rayne ağzını açamadan şaşkınlıkla bakakaldı. Ivy ise diz çöküp Rayne'nin bacağına sarıldı ve zar zor konuşarak "Thron ben ölüyorum çok hastayım..."dedi ardından şiddetle öksürdükten sonra sözlerine ekledi ve
"ama kimsenin hasta olduğumdan haberi yok fakat hastalığım o kadar ağırlaştı ki senin yanında gizlemeyi başaramadım!" dediğinde Rayne'nin içi parçalanmıştı ama duruşunu bozmayarak bacağına sarılan Ivy'e umursamazca baktı.

Ivy ağlayarak konuşuyordu ve "Lütfen Thron, Dewayn bunu öğrenmesin lütfen sana yalvarıyorum lütfen..."dedi.

Rayne'nin kafasında bir sürü soru olmuşmuştu; Ivy neden bu kadar Dewayn'dan korkuyordu sonuçta hasta olması onun suçu değildi üstelik koskoca sarayda doktor ve bir sürü ilaçlar varken o tedavi olmuyor muydu?

Saray birden kalabalıklaşınca Rayne, ıvy'i yerden kaldırdı ve sarayın arka bahçesine doğru onu nazikçe kolundan tutarak götürdü. Ivy Rayne'nin karşısında çok çaresiz gözüküyordu
Rayne merakla Ivy'e dönerek "Ivy peki sarayın doktoruna göründün mü? Ve yahutta ilaç falan kullanıyor musun?"diye sordu.

Ivy başını öne eğdi ve"Hayır Thorn doktora görünmedim ve ilaçta kullanmıyorum!"dedi.

Rayne "Neden peki!?"dediğinde Ivy sıkıntıya nefes verdi. Ardından Rayne'nin gözlerine bakıp "Çünkü eğer sarayın doktoruna gidersem bu hastalığım Dewayn'ın kulağına gider ve bildiğin üzere o asla zayıfları ve hastaları sevmez!!" Bakışlarını yere indirip devam etti ve"Bu sarayda yaşıyorsan güçlü ve sağlıklı olmalısın ama ben artık güçlü ve sağlıklı değilim!" gözlerindeki yaşı akıtmamak için mücadele vererek sözlerine ekledi ve "ama ben öleceksem eğer bu Dewayn'ın elinden olmasın lütfen yalvarıyorum sana, biliyorum sen onun kadar kötü biri değilsin!"dedi