8.İz:KÜNYE

74 6 15
                                    

O gün canım çok acımıştı,canım bile bana acımıştı...

{Demirden}

Nefes son kez planın üstünden geçmişti ve verilen koordinatlara varmak üzereydik.Yudum için çok korkuyordum ya o şerefsiz kardeşime zarar verdiyse düşüncesi aklımdan bir an bile olsun çıkmıyordu.

Eralp:Kardeşim sakin ol bulucaz Yudumu.

Demir:Nasıl sakin olabilirim Eralp onun yanından ayrılmamalıydım.

Eralp:Senin hiçbir suçun yok kendini boş yere suçlama.

Nefes:Komutanım Yudum çelik gibidir hiçbirşey olmaz ona.

Demir:Umarım ona dair bir iz bulabiliriz umarım.

Bartu:Nefes komutanım ablama birşey olmaz değilmi o çok güçlüdür değilmi.

Nasıl yani Gölge timi Yuduma ablamı diyordu?Çünkü bunu hastahanedeykende duymuştum.

Nefes:Hiç bir şey olmaz aslanım sen ablanı tanımıyormusun.

Demir:Size bir şey sormak istiyorum siz Yuduma neden abla diyorsunuz.

Nefes:Komutanım Yudum bize hem arkadaşlık hemde ablalık yapar herşeyimizle ilgilenir her sıkıntımızda yanımızda olur yani anlayacağınız üzere Yudum bizim herşeyimizdir ona karargah dışında rütbe ile seslenmemizi istemez bu yüzden ona abla diyorlar.

Demir:Demek Yudum sizin için çok önemli.

Bartu:Hemde hiç olmadığı kadar komutanım.O bizim herşeyimiz.

Benim kardeşim bunca yıl kendinde eksik olan o duyguyu timinemi gösteriyordu...Bundan sonra kardeşime yaşayamadığı her duyguyu ben yaşatıcaktım buna şuan şu dakika karar vermiştim.

Bir anda telefonum çalmaya başlamıştı.Telefonum çıkardığımda arayanın Batuhan olduğunu gördüm.Şaşırsamda hemen telefonu açtım eğer saçma sapan konuşursa hemen telefonu yüzüne kapatıcaktım buna kararlıydım.

Demir:Söyle Batu hızlı ol görevdeyim.

Batuhan:Abi Yudum kaçırılmış doğrumu...

Demir:Evet doğru sevinebilirsin Eylüle söyle oda mutlu olsun.

Batuhan:Abi saçmalama istersen korkudan ofisin içinde volta atıyorum.

Demir:Sen Yudum içinmi endişelendin yani..Ben buna şahsen hiç inanmadım.

Batuhan:Abicim Allah aşkına gerçekten korkuyorum zaten babamı Teşkilattan çağırdılar yine sizinle birlikte görevemi çıkıcak o da.

Demir:Bilmiyorum başka bir görevide olabilir şuan zaten stresten ve korkudan bayılıcam tutma beni hadi görüşürüz.

Batuhan:Abi kapatma bekle biz Karabayıra gelmek istiyoruz kızlarla haber bekliyorum senden.

Demir:Tamam görüşürüz.

Batuhan:Allaha emanet olun görüşürüz..

Telefonu kapatır kapatmaz derin bir nefes verdim.konuşan ilk kişi Nefes oldu.

Nefes:Komutanım iniyoruz izin istiyoruz sizden.

Demir:İzin sizindir aslanlarım.

Demir:Asenalarım ve aslanlarım Yudumu bulmadan geri dönmüyoruz Allah yardımcımız olsun.

Karanlık ve Göle timi.Emredersiniz komutanım.

{Yudumdan}

Bir kaç dakika önce o harabe yerden çıkmıştık.Ve ben gerçekten çok kötü bir durumdaydım.Şerefsizler o harabe yerden çıkmadan hemen önce kanıma bir şey enjekte etmişlerdi ve o enjekte ettikleri sıvı vücuduma yayıldıkça acı kat ve kat artıyordu.

BÖRTEÇİNE (Acı Gerçekler)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin