arkadaşımın abisi

part 46

Alper beni eve bıraktığında abimin evde olabilme ihtimalini göz önünde bulundurarak kapıyı çalmak yerine sessizce anahtarla açmıştım, eve girdiğimde salonun ışığı yanıyordu geri kalan ışıklar kapalıydı.

Annemin dizi izlediğini varsayıp kıvırta kıvırta salona girmiştim, salona girdiğim an gördüğüm manzarayla donup kalmıştım.
Abimi koltukta uzanırken beklemiyordum, beni görünce baştan aşağa süzdü, gülümseyerek "hoşgeldiniz açelya hanım, gözümüz yollarda kaldı" demişti.

Bir süre etrafa bakındım, hesap verme vakti gelmişti, daha sonra dış kapının açılıp kapandığını duydum ablam gelmişti, gülerek kolunu omzuma attı, "naber fıstık" dedi. Kaşlarımla abimi işaret ettim, ablam işaret ettiğim yöne baktığında elini omzumda çekip ciddileşmişti.

Abim kaşlarıyla koltuğu işaret ederek "oturun şuraya" dedi.
Ablamla ikiletmeden koltuğa oturduk, abim ilk bana döndü "senden başlayalım, dışarı çıkmayın dediğim halde nerdeydin?" Dedi.

Derin nefes alıp "alperler sahaya gidiceklerini söyledi, selenle birlikte ordaydık" dedim. Abim kafasını salladı "sabahları buluşuyorsun bir şey demiyorum, gecenin bu saatinde buluşmak ne? Açelya evli değilsiniz farkındasın değil mi? Ben yokken de eminimki gece saat kaç olursa olsun buluşuyorsundur" dedi.

Abimi dinliyordum ama çokta ciddiye aldığım söylenemez, şuan tek yaptığım halıyı incelemekti.

Abim beni salıp ablama döndü "sıra sende" beni göstererek "hadi bu neyse, sevgilisiyle buluşuyor peki sen?  Sen Kiminle buluşuyorsun?" Dedi.

Ablam sakin kalmaya çalışarak "arkadaşlarım çağırmıştı" dedi, abim "nerde buluştunuz peki abicim?" Dedi, abimin sesi olduğundan daha sakin çıkıyordu.
Fırtına öncesi sessizlik misali.

Ablam "cafe'de" dedi, abim ablamın üzerini işaret ederek "cafe'ye gece elbisesiyle mi gittin?" Dedi.

Tüm sözler bu saatten sonra yetersiz kalıyordu, ne desek abimi inandırıcağını sanmıyordum. Ablamda bunun farkındaydı ve o yüzden sessiz kalmayı tercih etti.

Abim sesini yükselterek "dua et, buluştuğun her kimse sizi yakalamayım" dedi. Ablam abime baktı, bir şey demedi.

Ablam yerinden kalkıp odasına geçti, bende abime dik dik bakıp odama geçtim.

----

Sabah çok erken bir saatte uyanmıştık çünkü bugün kız isteme günüydü.

Annem sabahtan beri ordan oraya koşturuyordu, abim hala camış gibi yatıyordu 🥹

Sabah sabah annemle birlikte sarma sarıyorduk, annem kıl düşmesin diye kafama zorla tülbent bağlatmıştı.

Annem zorla ablamı kaldırıp temizliğe girdirmişti.
Aslında 2 gün öncesinde temizlik yapılmıştı ama annem çok titizdir bu konuda bir kez daha üstünden geçiliyordu.

Tüm işleri bitirdikten sonra duşa girdim, çıktığımda alperden 8 cevapsız arama vardı.
Tekrar alperi aradım.

Sevgilimm aranıyor...

"Alo, güzelim uyandın mı?" Demişti uykulu sesiyle, "çoktan uyandık, birazdan kuaföre gidicem" dedim.
Alper "seni ben bırakayım mı?" Dedi.

"Hayır sevgilim gerek yok, annem, abin dışarı çıkıcak seni bırakır dedi, sende işlerini hallet" dedim.
Alper "sevgilim diyen ağzını yerim" dedi.
Hiç de huyum değildir ama "Yesene" derken buldum kendimi, telefonun diğer ucundan gülme sesi gelmişti.

Uykulu sesi... bu çocuk kalbime zarar

Telefonu kapatıp, hızlıca üzerimi giyindim, saçlarım daha sonrasında bozulmaması için üzerime gömlek giyimiştim, altımada mavi pantalon.