arkadaşımın abisi

part 48

Ablam manitasına siper olmak istercesine, demirin önüne geçti, bende koşarak abimin önüne geçtim.

Abim sinirle "cansu görüştüğün adam demir değil de" diyerek bağırdı.

Sitede resmen sesi yankılanmıştı, alperlerin duyduğunu bile düşünüyordum.

Ablam dolu gözlerle abime baktı, bir şey söyleyemedi. Abim sinirle ellerini saçlarına attı.

Abimin elini tutup sakinleştirmeye çalıştım, demir, ablamı belinden tutarak kenara çekti, "kuzey sakin sakin konuşalım" dedi.

Abime söylenmemesi gereken bir söz söylendi, abim ve sakin konuşmak?
Abim demire baktığında hızlıca üzerine yürüyüp yumruğu geçirdi.

Demir geriye doğru sendelendiğinde, ablam çığlık attı, abim tekrar yumruk attığında demir yere düşmüştü.

Demir kaderine razı gelip, sevdiceği için abimin dayaklarına sesi çıkmıyordu.

Ablam ağlamaya başladı, abim bir yumruk daha geçireceği sıra ablam abimin yumruk yaptığı elini tutarak "yapma, seviyoruz birbirimizi" dedi.

Abim sinirle demirin üzerinden kalktı kaldırıma oturdu. Hangisinin yanına gideceğimi şaşırmıştım.

Etrafa baktığımda bir kaç teyzenin çekirdek çitleyerek bizi izlediğini gördüm.

Kurabiye var simit var
Neye bakıyon

Ablam, demirin patlayıp kanayan kaşını ve dudağını temizliyordu.

Ablam hem ağlıyor hemde siliyordu, ve bunu yaparken elleri titriyordu.
Bunlar olurken abim kafasını kaldırıp bakmıyordu bile, eğer bakarsa ikinci bir boks maçı gelirdi.

Demir ellerini ablamın yanağına koydu, güven vermek için "yemem gereken bir dayaktı, bir şey yok" dedi.
Ablam "canın acıyor" dediğinde ben bile ağlayacaktım.

Demir "acımıyor, yanımda sen varsan acımaz" dedi. Ablama sarıldı,
Romantik anların katili abim, gürleyerek "dokunma kardeşime" diye bağırdı.

Demir, ablamdan biraz uzaklaştı abim sinirle yerinden kalktı.
Ani kalkmasından dolayı ablam demirin önüne geçmek için yeltendi.
Bunu yaparken demirin elini tutuyordu, abim ikisinin eline kısa bir bakış atıp gözlerini yumdu.

Abim bu sefer bana dönüp "cansuyu al ve eve çık" dedi. Ablam kafasını iki yana salladı, abim bu sefer bağırdı "cansu lafımı ikiletme, eve çık" dedi.

Demirinde sinirlendiğini hissedebiliyordum, ellerini sıkıyordu, bu sefer demir, abime bağırdı,
"Bağırma kıza" diye.
Abim tek kaşını kaldırıp demire baktı sinirle güldü.

Delirdi en sonunda

"Kardeş benim kardeşim sana mı sorucam?" Dedi, demir "sevgilime bağıramazsın kuzey, yanlış bir şey yapmadık" dedi.

Abim demirin yakalarına yapışmak üzereyken ablam demirin önüne geçti,

Abim "cansu elimden kaza çıkmadan çekil" dedi, ablamın gitmeyeceği aşikardı.

Abim, ablamın koltukaltlarından tutup kenara koydu, ablamın elinden tutup çekiştirmeye başladım.

Abim "eve çıkıyorsunuz" diye gürledi. Ablamı zar zor binanın içine soktum.
En son kapıyı kapatırken gördüklerimde abim yine demire geçiriyordu.

Yazık, evlenmezlerse çocuğun yediği dayaklar boşa gidecekti

Ablam binanın kaldırımına oturup, ağlamaya başladı. "Kızım eve geçelim orda ağla" dedim.