arkadaşımın abisi

part 54

Açelya'nın anlatımıyla

Alper arabadan su getirip bana uzattı, suyun kapağını açıp ablama içirdim. "Gidelim mi? Yoksa duralım mı?" Dediğimde ablam "eve gidelim" dedi.

Kafamı sallayıp ablamın koluna girdim, arabanın arkasına oturtturdum bende ön tarafa geçtim.
Uzun bir süre yol sessiz geçmişti, ablam sesini çıkarmadan ağlıyordu.

Kızın yüzü bi gülmedi

Eve vardığımızda hızlıca eve çıktık alper, abim olayları öğrendiğinde demire saldırmasın diye yanımızda durmaya karar verdi.

Annem ablamın hiç konuşmadan odasına gittiğini görünce bize döndü "neyi var?" Alperle bir birimize baktık "demir aldattı" dediğimde annem şokla bize baktı "demir başından beri gözüm tutmamıştı" dedi.
Sessizce "ablamın yanında demir konusunu açma lütfen" annem kafasını salladı "ben cansuya bakayım" diyip ablamın odasına gitti.

Bizde alperle salona geçtik, ne yaşadığımızı anlamaya çalışıyordum, alper saçlarımı okşadı "demir eğer ablamı sevmiyorsa neden sevgili oldu?" Alper "bazı erkekler hayatlarındaki iki kadınıda bırakmak istemezler" dediğinde alperin yüzüne baktım.

Alpere fazlasıyla güveniyordum ama sonuç olarak erkeklerin nerdeyse hepsi aynıydı.

Alper dudağımdan öpüp "bakma öyle, aklından ne geçiyor biliyorum seni asla aldatmam" gülümsedim "biliyorum ve sana güveniyorum" alpere sıkıca sarıldım.

Kapı çaldığında tam kalkıcakken annem ablamın odasından çıkıp kapıyı açtı, abim gelmişti.
Ve gayet sakindi eminim olaylardan haberi yoktu.

Abimi gördüğüm an gerilmiştim, şimdi nasıl kükreyecekti.
Abim salonda bizi görünce yanımıza geldi, alperle tokalaştılar bende sıkıca sarıldım.
Abim tam karşımıza oturdu, "cansu nerde yine o itle mi buluştu?" Alpere doğru baktım, annemde salon kapısının ordaydı.

Abim hepimize sırayla bakıp "cansuya mı bir şey yaptı?" Dediğinde alper "demir cansuyu restoranta yemek yedirmeye götürmüş tabii o sıra demirin bir senelik sevgilisi masalarını basmış" abim sinirden ellerimi yumruk yapıyordu.

Ablam odasından çıkıp salona geldi, abime baktı, ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olmuştu, sıkıca abime sarıldı "başından beri haklıydın" abim, ablamın saçlarını okşadı.
Ayağa kalkıp "dışarı çıkıyorum" dedi.

Alper'de hemen ayaklandı "bende geliyorum" abim bir şey demedi, ben hemen araya girdim "gitmesen" alper yanıma gelip saçlarımdan öptü "Sadece konuşucaz" kafamı salladım.

Büyük ihtimalle abim demiri gördüğü yerde üzerine anlayacaktı.

Abimle alper evden çıktığında ablamın yanına geçip oturdum. Bir kaç dakika sonra kapı sertçe çalmaya başladı.

Selen paldır küldür salona girdi, nefes nefeseydi. Bağırarak "o demiri kimse benim elimden alamaz" dediğinde sus işareti yaptım.

Selen ablama sıkıca sarıldı, "sen nerden öğrendin?" Selen "ekin söyledi"

"Ekin nerden öğrendi?"

"Onada mert söylemiş"

"Mert nerden biliyor?"

"Abim söylemiş"

Olay nasıl bu kadar hızlı yayıldığı hakkında hiç bir fikrim yoktu. Ablam ölü gibi öylece duruyordu, hiç iyi olmadığı renginin solukluğundan belli oluyordu.

Selen "diyorum ki demirin evine torpil atalım" ablam göz devirdi, selene ciddi misin bakışı attım, selen "bence mükemmel fikir, siz gelmesenizde ben yaparım" dedi.

Ablam "sevgilisiyle rahatları bozulmasın" selen "psikolojim bozuldu" dediğinde annem salona giriş yaptı.

"Abini anlıyor musun şimdi?" Ablama yönelik bir soruydu bu, ama ablamın konuşmaya pek niyeti yoktu.
"Nasibi zorlarsan olacağı bu" anneme baktım "zaten üzgün üzerine gitme" annem susmadı devam etti "ablam akıllanır mı sanıyorsun? Çocuk kapıya gelse özür dilese benim saf kızım yine kanar" ablam ağlamaya başladı "beni sevdiğini sandım, çok güzel davranıyordu" dediğinde annem "her güzelim diyene kanarsan çok ağlarsın"

Ablam ayağa kalkıp odasına gitti, kapıyı sertçe çarptığında selenle yerimizden sıçramıştık, selen "teyzem ağır konuşuyorsun" annem "akılanması için diyorum" diyip annemde salondan çıktı.

Ben selene, selen bana baktı. Olaylar bitmiyor daha çok çoğalıyordu. Demirin böyle bir şey yapma ihtimalini hiç düşünmüyordum.

02:34

Kimseden ses çıkmıyordu, ne abim ne de alper aramalarıma cevap veriyordu. Gerginlikten salonun içinde yürüyordum, selen ise ekinle konuşuyordu.

Selen "abimler hala yok" ekin seleni rahatlatmak istercesine "gelirler birazdan" dedi. Ablam odasından çıktı  "abimler gelmedi mi?" Dediğinde kafamı olumsuz bir şekilde iki yana salladım.

Kapının çalmasıyla selen koşarak kapıya gitti, bende peşinden kalıp gittim, kapıyı açtığımızda karşımızda dudağı ve kaşı patlamış demiri gördük.

Selen ablama seslendi "cansu ex manitan gelmiş" dediğinde ablam hızlıca yanımıza geldi. Demiri kapıda gördüğünde sinirle kaşlarını çattı.

"Ne işin var burda?" Demir kendini acındırmak istercesine ablama "konuşalım" dedi. Ablam göz devirdi sinirle demiri ittirdi.

Demir ablamın ellerini tutup "abin yetmedi sende vur" dedi, ablam sinirle ellerini çekmeye çalıştı "ne konuşucam seninle? Beni nasıl kandırdığını mı?" Demir ablama sarılmaya çalıştı.

Asansörün kapısı açıldığında abim ve alperi tam karşımızda gördük, abim demiri kapıda gördüğü an hızlıca yanımıza geldi. Demiri geriye çekip yumruk attı "kardeşimden uzak durucaksın demedim mi?" Abim adeta kükremişti.

Alper, kuzeyi kolundan tutup arkaya ittirdi, demir elini burnuna götürdü, kanıyordu.
Demir "sadece konuşucam" ablam sinirden ağlamaya başladı, bağırarak "demir siktir git, konuşmak istemiyorum" demir ablama doğru yanaşmak için adım attığında abim demiri tekrar arkaya çekti.

Abim "demir defol git elimde kalıcaksın" demir ablama uzun uzun baktı. Selen ablamın koluna girip evim içine çekiştirdi.

Demir bir şey demeden merdivenlere yöneldi, abimler eve girdiğinde hepimiz salona geçtik.

Alperin anlatımıyla

Kuzeyle arabaya binip demirin olduğu mekana gittik, demirin tam önünde durduğumuzda demir bize şaşkınca baktı, suçlu olmasına rağmen umrunda değildi.

Demir ayağa kalkıp yanımıza geldi "bir sorun mu var?" Dediğinde kuzey yumruğu demire geçirdi. Demir geriye doğru sendelendi, kuzey durmadı üst üste yumruk atmaya başladı "kardeşimi üzersen bende seni üzerim demedim mi? Hani çok seviyordun? Adam mısın sen lan?"

Aralarına girip kuzeyi geriye doğru ittirdim "sakin ol, öldürüceksin" kuzey bağırarak "gebersin" dedi.

"Kardeşimin karşısına çıkarsan seni öldürürüm demir" dediğinde demir peçeteyle dudağını temizlemekle meşguldü.

Zar zor kuzeyi mekandan çıkarmıştım, sakinleşmesi için soluklanırken demirde hızlıca arabasına gitmişti.

Eve gidebileceğini akıl edememiştik...

🐚