Look in the eyes (Sandro Marcos)

#28

Natalia's pov:

I sat on the side and watched them.

I would also like to dance with them but I know that it is not good for everyone to see the heir dancing unpleasantly.

I sway my head along with the music.

Habang sinu-sway ko yung ulo ko bigla nalang may humila sa akin.

I look at the person and handa ng samaan ng tingin nung makita ko yung dalawa kong kaibigan.

"HAHAHA come on" Annika said.

Tumingin ako kay Nonno and he's smiling at me and nodded his head.

"How come that the two of you are here?!" I shout at them.

Tumawa lang sila at sumayaw.

Dahil nasa may dance floor na rin naman ako ay nakisayaw na rin ako sa kanila.

Mas maingat nga lang ang mga galaw ko ngayon dahil alam ko na may mga nakatingin sa akin.

"Your welcoming party was magnificent!" Julie shouted.

I just smile at her and we build a circle form and we kick.

Habang nagtatagal ay mas dumadami ang sumasayaw.

Nakita ko na bumalik na sa pagkakaupo ang magkakapatid at magpipinsan na Marcos.

Tulala ba siya or is he really looking at our direction?

Habang tumatagal ay nawawalan na ako ng pakealam sa paligid ko.

Ang gusto ko nalang y magsaya at sumayaw.

Tama na yung ginawa ko kanina. Hindi ko naman nasira ang welcoming party na ginawa ni Nonno.

Dahil nalagpasan ko na yun ang gusto ko nalang ngayon ay ang magsaya sa gabing ito.

12:45 na nung matapos ang welcoming party at nagsiuwian na ang lahat.

Yung iba naman dahil sa sobrang pagod ay magche-check in nalang daw sila dito sa hotel.

Someone's pov:

"Maghanda na kayo"

"Sige, boss"

Sandro's pov:

"We are leaving, Antonio. Salamat sa pag-imbita" dad said to Lolo Rigo and they shake hands.

"It's a nice to see you, Natalia. Sana magkita pa ulit tayo" Mom said and lumapit kay Natalia to have a beso.

"It's a nice to meet you po and I know na magkikita pa po tayo" Natalia said and smile. She look at me and smile, even it's a little bit awkward I smile back.

"Mauuna na kami" dad said and nagpaalam na kami para umalis na.

Nasa elevator na kami and may nakasabayan kaming, I think part sila ng mafia.

Family sila and yung dalawa nilang anak, I think kaedaran ni Simon and Vinny.

They bow their heads a little kaya naman ginawa rin naman. We exchange smiles and nakipag-usap saglit yung lalaki kay dad.

It was quiet inside the elevator and it seemed awkward.

"Did the master approved your proposal?" Biglang sabi nung asawa nung lalaki.

"He said he will think about it and needs a meeting with the councils" the guy said.

"Sis, did you see how embarrassing she was earlier? HAHAHA" Nagsalita naman yung anak nila.

"HAHAHAHA she embarrassed her self earlier" I think yung pinag-uusapan nila is yung nagspeech si Mina.

"She deserves it naman, nakakahiya siya gosh"

"That's enough, hindi niyo dapat pinag-uusapan ang isang Cardova" Their father said.

Nanahimik naman sila pero bigla na naman silang nagsalita.

"Hindi ko nakita ang Adamos clan kanina ah" biglang sabi nung wife niya.

"Yeah, hindi ko sila nakita kanina"

"That clan was not invited?"

"Nah, that's impossible. Hindi hahayaan ng master na may masabi ang lahat. Maybe ang mga Adamos na ang dahilan kung bakit wala sila"

Ting!

Suddenly the elevator door opened so we got out.

Paglabas naman ay naka ready na yung van namin.

We got in and started coasting the road.

Habang nasa daan kami, tahimik ang lahat siguro dahil narin sa pagod kaya ang tahimik na nila.

I suddenly felt an indescribable emotion.

Bigla akong kinabahan at parang natatakot na hindi ko maipaliwanag.

Bang! Bang! Bang!

I was surprised when suddenly there were gunshots one after another.

Nagising ang lahat at naging alert sa paligid. Ano ba tong nangyayari?

Kinuha ko yung phone ko at tinawagan ang number ni Dad.

"Dad!" I shout habang nagtatago.

"Okay lang ba kayo diyan? May nasaktan ba?" Tanong niya at tumingin naman ako sa mga kasama ko

"We're okay here. How about there, okay lang ba kayo?" I asked.

"Yes, were–" hindi na tapos ni Dad yung sinabi.

I looked ahead and saw that someone had crashed into dad's van.

Naging sunod sunod ang putok at hindi ko na rin alam ang gagawin.

Tumingin ako sa harapan at likod. Anong ginagawa ng mga PSG!? Tanong ko sa isip ko.

Tinignan ko ang mga kotse na nasa likod namin and my eyes got wider dahil pati yung mga kasama namin ay wala na.

The cars were destroyed and the car had gunshot marks.

Masiyado silang marami.

"Ahh!" Biglang sigaw ko nung biglang matamaan ako sa braso ko.

Makakarecover pa sana ako kung hindi lang may biglang malakas na impact ang bumunggo sa van naman.

How do they crash and damage such a big van?

Dahil sa malakas na impact ay hindi ko na alam kung ano ang nangyayari. Unti unti ng pumipikit ang mata ko.

Someone's pov:

"Boss, nagawa na po namin"

"Good. Umalis na kayo diyan habang hindi pa kayo napapansin"

"Sige po boss"

Unti unti kong kukunin ang dapat ay sa akin.