Look in the eyes (Sandro Marcos)

#33

Someone's pov:

"Boss, kailan ulit tayo gagawa ng aksyon?"

"Kailan niyo ba gusto?"

"Ngayon, boss"

"HAHAHAHA sabik na sabik ka naman yata"

"Malaki ang nawala sa akin at sa pamilya ko dahil sa pamilya nila"

"Don't worry...may tamang panahon kung kailan kayo pwedeng umaksyon. Maghanda kayo dahil mas mainit na ang pasalubong natin sa kanila"

"Sige, boss. Kailan ba kami kikilos?"

"Ang isa sa anak niya ay may pupuntahan...kayo na ang bahala kung ano ang gusto niyong gawin pero wag niyong sosobrahan."

"Sige boss, kargo niyo naman kami dito hindi ba?"

"Tch, ngayon mo pa naman kwenesyon yan. Sa lahat ng pinapagawa ko...ako ang malaking nasa likod niyo...at wag mo sabihing natatakot ka na? HAHAHA"

"Hindi naman sa ganon boss. Baka lang mamaya ay maipit at bigla niyo kaming iwan sa ere."

"Hindi mangyayari yun. Umalis kana at kausapin mo na yung mga kasama mo kung paano niyo gagawin"

Vinny's pov:

Hi...woah it's my first time having a point of view!

Anyway, nagre-ready ako right now kasi I'm going to my friend house.

"Oh, going somewhere?" Kuya Sandro said. Nasa may pinto siya ngayon and he's eyeing me.

"Yup, I'm going to my friend house" I tell him. It's not necessary naman na sabihin sa kaniya pero anong mawawala if I tell him.

"Look around you, baka mamaya may mangyari sayo" concern na sabi niya. I nod and umalis na siya sa kwarto ko.

I don't want to leave the palace naman but I'm bored here. Sakto naman na nag-aya yung friend ko.

I go downstairs and I look for my mom and dad. I saw them in the garden kaya lumapit ako sa kanila.

My two brother are you too.

"Vinny.. going somewhere?" Dad asked.

"I'm going to my friend house, dad. Can I?" I said and look at my mom.

"Okay, just be careful. Isama mo yung mga bodyguards na naka assign sayo" I want to tell na hindi naman kailangan but I Kno it's for my safety naman.

Nagpaalam na ako sa kanila and like what Dad said. Kasama ko ngayon yung mga bodyguards na naka assign sa akin.

Malayo yung house ng friend ko kaya naman I took my phone and connect it to my earphones and play a music.

Habang nasa ganun akong position biglang may malakas na impact ang tumama sa back hood ng car.

"Argh! What's that?" I asked and tuloy tuloy na may bumabangga sa car namin.

It's happening again.

I tried to look at the back and I saw them. Hindi na ba sila titigil!?

Biglang naglabas ng baril yung isang lalaki and he pointed it to our car.

"Sir, yumuko kayo!" Sigaw ng isa sa mga kasama ko sa car.

May tumabi sa kotse namin and tinutukan kami ng baril

"Itigil niyo ang sasakyan!" He shouted.

Hindi naman sumunod yung mga kasama ko and they tried na maka alis but we are cornered!

"Itigil niyo!" They shouted again and dahil na corner na kami wala na kami g pwedeng gawin kung hindi ang sundin ang gusto nila.

We stop the car and binuksan nila yung pinto at isa isa nung ginulpi yung mga bodyguards na kasama ko.

Why are they skilled?

Nung napatumba na nila lahat ng mga bodyguards na kasama ko tumingin sila sa akin. I know it sounds gay but I'm scared right now.

Hinila nila ako palabas ng car and pabagsak na binitawan and I land to the grass.

"What do you want?" I asked them.

"Ano gusto namin? Ang mawala ka at ang pamilya mo!" Sigaw nito sa akin at tumawa sila nung mga kasama niya.

They start to beat me and kick me. I can't fight kasi hindi naman ako marunong and I can't because ang dami nila.

I want to get up and punch them but I don't have the courage.

"Salot kayo ng pamilya mo! Dahil sa inyo namatay ang pamilya ko! Marami kayong kasalanan na gustong gusto niyong ilibing!"

"I don't know what are you talking about!" I said and I'm defensing myself to them.

Paulit ulit nila akong binugbog at sinipa hanggang sa maramdaman ko na may tumutulo na sa mukha ko.

Tinignan ko yung kamay ko and I saw blood.

"Yan ang nababgay sayo! Nabubuhay ka sa karangyaan habang kami ay nabubuhay dahil sa kahirapan!" They said and umalis sa lugar na ito.

I can't move my body because it's hurt a lot! I want to shout for help but I know they can't hear me.

I took my phone and nakita ko na tumatawag si kuya Sandro.

I answered it.

"Hey, Vinny where are you? Nandiyan ka na ba sa bahay ng friend mo?" He asked

I want to say something but I can't open my mouth and say something. My throat is dry.

"Vinny? Hey, say something!"

"Vinny! Tell me where are you? Are you okay?"

"William Vincent Araneta Marcos!"

"Shit, Vinny where are you?"

"Say something, we're worried now!"

Ang dami niya ng nasabi but still I can't utter a word.

Sinubukan ko na buksan yung bunganga ko and say a word.

My eyes want to close and my body is aching too much.

"Ku-kuya..." Ayun lang ang nasabi ko and I close my eyes because of tiredness.