ඉකිගහන මල් 🌸 තීර් 2 🌸♥️ [ COMPLETE ]

පළමු කොටස 🌸

කන්දට එහායින් ඉර එළිය පායද්දි ඒ එළිය කුඹුරට වැටුණම ගොයම් කොළ වල කෙලවර රත්තරන් පාටින් දිලිහුණා. මන් ඒ කහ පාට එළිය වැටුණ ගොයම් පිරුණ කුඹුර මැද්දෙන් ඇවිදන් ගියේ සෙරෙප්පු කට්ටක්වත් නැතුව. සෙරෙප්පු නැතුව ඕනෙ තැනක යන්ඩ මට පුරුදුයි. ලොකු පොඩි ඔය ඕනෙ ගලක් දැන් මගෙ කකුලට ඔරොත්තු දෙනවා. කුඹුර දෙපැත්තෙ තිබ්බ ගස්වල වහල හිටපු කුරුල්ලො කාටවත් නොතේරෙණ භාශාවකින් සින්දු කිව්වා. එව්ව අහන් ඉන්ඩ කොච්චර ලස්සන උනත් තේරෙන එකක් යෑ. නියරවල් වල තිබ්බ වතුර , මඩ මග ඇර මග ඇර මන් ඉස්සරහට ගියේ කකුලෙ වතුර ගෑවුනාට පස්සෙ නියර දිගේ යන එක අමාරු වෙන හින්දා. ලෙස්සන්ඩ පුලුවන් . කොච්චර පුරුදු උණත් සමබර වෙන්ඩ බැරි උනාම මන් අත් දෙක දෙපැත්තට ඈත් කරල නොවැටී හිටියා. කොහෙ ගියත් ඉස්සරහ බලන් ගියොත් නම් වෙලේ. ඒ හන්දා යනකොට යන්ඩ ඕනෙ බිම් බලාන. පරිස්සමට. මන් වෙලෙන් එහාට ගියාමයි ඔලුව උස්සල ඉස්සරහ බැලුවෙ. වෙල අයිනෙ තිබ්බා ලොකූ අඹ ගහක්. අඹ පිරිලා. අඹ විතරක් නම් මදෑ. එව්ව කන්ඩ ආපු කුරුල්ලොත් ගහේ පිරිලා. ගහ යට තිබ්බ කලු ගලේ සුදුමැනිකෙ වාඩි වෙලා හිටියා. ඒකි මගෙ නන්ගි. මන් මේ තකහනියක් දුවන් ආවෙ ඒකිව හොයාන. උදේ පාන්දර ඒකි මෙහෙ එනවා කුරුල්ලොන්ට කන්ඩ බත් අරගෙන. කොච්‍චර කිව්වත් අහන්නෑ. ඒකිට ඔල්මාදෙ. මන් හුස්ම ඇද ඇද ගිහින් ඒකිගෙ ඉස්සරහ හිටගත්තා.

" උඹ ඇයි මේ පාන්දර තනියම මෙහෙ ආවෙ?"

" මන් තනියම ආවට මොකද මන් දන්නවනෙ අයියා මාව හොයාගෙන එනවා කියල"

ඒකිගෙ බොරු පුරාජේරු. හැමදාම ඕකි ඔහොමයි බොරු බයිලයක් ගහල මගෙ තරහ නැති කරනවා. ඒකට නම් ඒකි හරි දස්සයි. මන් ඒකිගෙ මූණ දිහා බැලුවා. ඒත් මට ඒකිගෙ මූණ පැහැදිලිව පෙවුන් නෑ. ආ සමහර විට එළිය හින්දා වෙන්ඩ ඇති. මන් ඒකි ගාවින් වාඩි වෙලා ඒකිගෙ ඔඩොක්කුවෙන් ඔලුව තියාගත්‍තා. පොඩි එකී උණාට ඒකි ගාව හරි සනීපයි. ඒකි මගෙ කොන්ඩෙ අතරින් පොඩිත්තන් ඇගිලි යව යව සෙල්ලම් කලා. සනීපෙටම මටත් බුදි ගියා.

" අයියා......... අයියා...."

මට ආයෙ ඇහැරුනේ ඒකි කතා කරන සද්දෙට. ඒකි මගෙ මූණ අතගානව මට දැවුනා. මන් හෙමින් සැරේ ඇස් ඇරල බැලුවම ඒකි මගෙ ඉස්සරහ හිටගෙන හිටියා. මන් හිටියෙ අඹ ගහ යට නෙමේ. ඒක ඉස්පිරිතාලයක් වෙන්ඩ ඕනෙ. වටපිට බැලුවම කිව්වැකි. මන් මගෙ ඔලුව අල්ලගෙන කෙලින් උණා.