ඉකිගහන මල් 🌸 තීර් 2 🌸♥️ [ COMPLETE ]

දහහත්වැනි කොටස 🌸

මම professor දිහා බලාගෙන මගෙ ඇගිලි වලින් කොන්ඩෙ අතගගා කල්පනා කලේ මොකද්ද ඊලගට කියන්න ඕනෙ කියල.

" ඇත්තටම professor ඔයා හරි ඇති. ඒත් මට මේව වදයක්. මන් දන්නෙ මේ කතාවෙ පොඩි කොටසක් විතරයි. ඊට කලින් මොකද්ද උනේ කියල මන් හැමවෙලේම හිතනවා. මට දැනගන්ඩ ඕනෙ.මොකද්ද උනේ කියල..මේව මට මතක නොතිබ්බ නම් මට ප්‍රශ්නයක් නෑ ඒත් මෙහෙම හැමදේම දැනගෙනත් මට අමතක කරන්ඩ බෑ. අනික මට දැයෙනවා.මොකක් හරි..මොකක් හරි එකක් තියෙනවා ඒක මට මතක නෑ මට ඒක දැනගන්ඩ ඕනෙ. ඒක මගෙ සුදුමැනිකෙ ගැනවෙන්ඩ ඕනෙ.ඒත් මට ඒක හරියට මතක නෑ.එතකොට ආරෝන්. මට උගෙ මූනක්වත් මතක නෑ මට මතක උගෙ සුවද විතරයි. ඒත් සුවදක් දැනෙන්ඩත් ඌ ඇත්තටම මා එක්ක උන්නෙ නෑ කියල මතක් වෙද්දි මගෙ පපුව පැලෙන්ඩ එනවා"

මන් ඉස්සරහට වෙලා professor ගෙ අතින් අල්ලගෙන කියාගෙන ගියා. Professor බොහොම සාවදානව මගෙ කතාව අහන් උන්නා. මොකුත් කිව්වෙවත් ඇහුවෙවත් නෑ. මන් ටිහිකින් professor ගෙ අත අතෑරල පස්සට වෙලා පුටුවෙ හරියට ඉදගත්‍තා. ඒ මනුස්සයා ටික වෙලාවක් සද්ද නැතුව ඉදල මේසෙ උඩ තිබ්බ වතුර වීදුරුවකට අත දික් කරල මට බොන්ඩ කිව්වා. මට දැවුන මහන්සිය තේරිලා...මන් ඒ හන්දම වතුර වීදුරුව අරන් බීගෙන බීගෙන ගියා.

" දැන් හොද හුස්මක් ගන්ඩ අයේශ්"

Professor එහෙම කිව්වම මම මගෙ පපුවට අත තද කරල ලොකු හුස්මක් ඉළහට ඇද්දා ඒ වගේම ඒ හුස්ම පහළට හෙලුවා.

" මුළින්ම අයේශ් මතක තියාගන්ඩ ඕනෙ.. ඔයා කවුද කියල.. තව දුරටත් ඔයා අයාශ් නෙමේ....ඒ වෙන මනුස්සයෙක්. එතකොට ඔයා ඊට හාත්පසින්ම වෙනස් ජීවිතයක් ගත කරන වෙනස් මනුස්සයෙක්. මොකක් හරි හේතුවකට අයේශ්ට ඒ ආත්මෙ මතකයක් ඇවිල්ල තියෙනවා. අයේශ්ගෙ හිතට වද දෙන කාරණා පැහැදිලි කරගන්න එක වැරදියි කියල මන් කියන්නෑ. ඒත් ඒ පස්සෙ පන්න පන්න දගලන්ඩ ගත්තොත් අයේශ්ට මේ ජීවිතෙත් නැති වෙලා යයි..මොකද දාන් අයාශ් කියන කෙනා මැරිල ඉවරයි... පුතාට ඕනෙම නම් ඔය ආත්මෙ මතකයන් එලියට ගන්ඩ මට පුතාට උදව් කරන්ඩ පුලුවන් . හැබැයි මට වගකීමක් ගන්ඩ බෑ"

" මතකය ගන්නව කිව්වෙ? ඒකට ක්‍රම තියෙනවද? මන් අහල තියනව ඒත් හරියට දන්නෑ"