ඉකිගහන මල් 🌸 තීර් 2 🌸♥️ [ COMPLETE ]

තිස්හයවන කොටස 🌸

" අයියා කොයිවෙලේද ආවෙ? "

මන් සිදත් අයියගෙන් ඇහුවම ඌ ඔරලෝසුව දිහා බලල ටිහිකින් ආයෙ මගෙ මූණ දිහා බැලුවා.

" සයිට් එකේ ඉදන් ටිකකට කලින් ආවෙ. අකේශවත් එක්කන් යන්ඩ කියල. මන් හිතුවෙ උඹ යන්ඩ ඇති කියල..."

මන් ඒ වෙලාවෙත් හිටියෙ හරිහැටි දේවල් තේරුම් ගන්ඩ බැරුව.ඒ අතරෙ මන් ඒ මතකයන් ආයෙ ආයෙ මතක් කරන්ඩ උත්සහ කළා.

" මට දැයෙන්නෙ නිකන් පොතක් කියවල හොදම තැනින් නතර කළා වගේ හැගීමක් professor . එතනින් එහාට උණ දේවල් ගැන දැනගන්ඩ මගෙ හිත වදදෙනවා.."

" මට ඔයාගෙ හැගීම් තේරෙනව අයේශ්. ඒත් මේ වෙලාවෙ ඔයාට ඉවසන්ඩ වෙනවා. අපිට ආයෙම ඒ දේ කරන්ඩ බෑ මෙ වෙලාවෙ. "

Professor නෝට් බුක් එක පෙරල පෙරල ඒ දිහා බලානමයි කතා කළේ. මන් ඇදේ ඉදන් උන්නෙ. අකේශගෙ අත මගෙ අතෙන් ඈත් උණේම නෑ. ඌ එක දිගටම මගෙඅතින් තද කරල අල්ලන් උන්නා හරියට මන් දාල යයි කියල බයේ වගේ.

" ඒ වගේම ඔතන වැදගත්ම දේ වෙන්නෙ කීපසැරයක්ම අයාශ්ගෙ කතාව ඇතුලෙ mention උණ බංගලාව අද සිදත් අයියල ඉන්න ගෙදර උණ එක.."

රවීන් කිව්වා.

" මටත් ඒ ගැන හුරුපුරුදු බවක් දැවුනා. පොලිසියෙ කෙනෙක් ගැන කියද්දි. ඇයි මට ඒ දේ කලින් මතක් නොවුනෙ. එතකොට ඒ කියන්නෙ අයාශ් ආදරේ කරපු ආරෝන් කියන්නෙ ...... මගෙ...."

" නෑකමට... සිදත් අයියගෙ මාම කෙනෙක් වෙනවා..."

" ඒ මොන පටලැවිල්ලක්ද දෙයි හාදුරුවනේ.... "

මම සිදත් අයියගෙයි රවීනයගෙයි කතාවට කන් දීගෙන හිටියෙත් ඒ දේවල් මතක් කරන ගමන්මයි.

" මට එයාව ඊටකලින් හම්බුණා. එදා මට හම්බුන පුංචි කොල්ලා. ඌ ආරෝන්....."

මන් අකේශයා තදින් අල්ලන් උන්නු අත අතෑරල මගෙ කොණ්ඩෙ අතගෑවා. අකේශයගෙ ඇස් වලට කදුළු ඉනුවා මන් ඌදිහා බලද්දි. ඒත් ඌ ඒක හෙමීට ඇස් වලමහිදෙන්ඩ ඇරිය.

" අපේ ජීවිතේ අහම්බයක් කියල අහක දාන්ඩ බැරි කොච්චරක් දේවල් තියෙනවද ළමයො"

" ඇත්තටම professor දැන් නම් මටත් ඉතුරු ටික දැනගන්ඩ ඕනෙ වගේ....අයේශ්ටත් චිත්‍රපටි සීන් එකේ ජීවිත කතානෙ තිබිල තියෙන්නෙ"