Ağzımdan çıkan sözlerle birlikte belki de kaderim baştan yazılmıştı.
"Neredeyim ben?"
Gayet ideal bir soru sorarken aynı zamanda karşımdaki dört kişiye de sorgulayıcı bakışlarımı atmayı ihmal etmiyordum. Harbiden, ben neredeyim ve bunlar da kim?
İçl...
Bölüm şarkıları; Can dostum / Emie can iğrek Yatıya / Melis kar Olmuşum Leyla / Buray
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar!
13. Bölüm: Bir Yalanın Kurbanı
Yatakta kıvranarak diğer tarafa döndüğüm sırada kapının alacaklı gibi çalınması bir oldu. Huysuzlanarak yorganı kafama kadar çektiğimde, neden geç saate kadar bahçede yürüdüğümü sorguladım.
Bir mal olduğuma kanaat getirerek yorganı üzerimden fırlattım ve yatakta oturur pozisyonuna geldim. Kapıyı durmak bilmeksizin çalan kişiye içimden söverken yataktan kalktım.
Tamamen iyileşen ayağımla hızlı hızlı kapıya yürüyerek bir anda açtım. Kapıyı alacaklı gibi çalan Açelya ilk irkilmiş, sonra havada kalan elini indirerek dudaklarını aralamıştı.
"Kahvaltıya çağıracaktım." Şirince gülümseyerek özenle yere konmuş kıyafetleri aynı şekilde eline alarak bana uzattı. "Giyinmen için kıyafetler. Giyindikten sonra hemen aşağıya gel, konuşma yapılacak."
Yalnızca durguncu gülümsedim ve esneyerek elindeki kıyafetleri alarak kuru bir teşekkür ettim.
"Teşekkür ederim."
Kapıyı yüzüne kapatarak derin bir nefes çektim ve elimdeki kıyafetlere gözümü diktim. Normal gündelik kıyafetlerdi.
(Medyaya bakın insanlarr)
Ayrıca ne konuşması yapılacaktı. Bir günde sorunsuz geçse dünyam başıma yıkılırdı sanırım.
"Çok düşünme Yazgı, çok düşünme."
Uyku mahmurluğuyla ayılmak için ilk işim banyoya gitmek olmuştu.
•••
Askerler gibi dizilmiş karşımızdaki Oğuz'a bakıyorduk. Yanılmamıştım, Kumru burada kalmıştı. Üstelik tek söylediği şey buydu.
"Annem ve babam birkaç gün önce trafik kazasında öldü. Bende bunun için hastanedeydim. Sonra evimize haciz geldi. Sokakta kaldım. Sizde kalabilirim diye düşündüğüm için de buraya geldim."
Sözleri pek inandırıcı değildi. Ailesi kısa zaman önce kaybetmesi ve hiç üzülmemiş gibi kendi canının derdine düşmesi pek değil hiç inandırıcı değildi. Ama Açelya'nın dediğine göre Oğuz'la bir geçmişi varmış. Bu sebeple buradaymış.
Evet, tüm olay buydu. Bir de Oğuz'un yapacağı o çok önemli konuşma vardı. Şimdi ise hazırlanmış onu dinliyorduk.
"Bugün ekipçe partiye gideceğiz. Eski bir arkadaşımın partisi olacağı için kıramadım. Ama olası bir durumda müdahale edebilmek için hepiniz geliyorsunuz."
Gözleri birkaç saniyeliğine Kumru'nun yüzüne değdi. "Sen de dahil."
Başka birşey söylemeden evden çıktı. Sanırım bir tek ben şok olmuştum. Diğerleri epey durgun görünüyordu. Sanki bunlara çoktan alışmışlar gibi.
