Ağzımdan çıkan sözlerle birlikte belki de kaderim baştan yazılmıştı.
"Neredeyim ben?"
Gayet ideal bir soru sorarken aynı zamanda karşımdaki dört kişiye de sorgulayıcı bakışlarımı atmayı ihmal etmiyordum. Harbiden, ben neredeyim ve bunlar da kim?
İçl...
Bölüm şarkıları; Diğer yarım / Ate Dünyanın en güzel kızı / Mavi gri Madem / Dolu kadehi ters tut
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar!
6. Bölüm: Yolculuk Faciası
Yatağa özenle serilmiş, maskeli gulyabani olan Açelya'nın verdiği kıyafetlere bakıyordum.
Herkes odalarına hazırlanmak için dağılmıştı. Acilen göreve gitmemiz gerekiyordu. Bu sebeple kahvaltı bile yapmadan evden çıkacaktık.
Ve ben hala görevde ne yapacağımızı, daha doğrusu ne olduğunu bilmiyordum. Güçten bahsediyorlardı. Ben özel kişiymişim. Bla bla.
Gayette normal bir insandım bir kere!
Fakat hâlâ omuzumdaki izin neden aynısının Yağızda olduğunu da sorgulamıyor değildim.
Herşey saçmaydı. Tek derdim Kumru'nun iyi olup olmadığı görmekti. Onun bir suçu yoktu. Gerçi benim de suçum yoktu ama halim ortadaydı.
Bildiğin burada esir tutuluyordum!
İlk önce Kumruyu halledeyim. Daha sonra kendim için birşeyler düşüneceğim.
Bu sefer kendim için kaçmak gibi basit bir plan yapmayacağım herhalde. O kadar güçlü bir plan yapacağım ki, nasıl böyle bir şey düşündü desinler. Zekamla herkesi kendime hayran bırakayım. Tamam çok imkansız gibi görülüyor ama denemekten zarar gelmez. Gelsede bir şey olmaz herhalde.
Olmaz değil mi?
Olmaz olmaz.
Görevde dövüş olacakmış, bu yüzden bana rahat bir şeyler verdi. Yani gayet idealdi.
Altıma, bana baya bol gelen siyah paraşüt pantolon. Üstüme ise üzerinde beyaz renkle yazı olan siyah oversize bir tişört vermişti. Ricam üzerine de üstünde beyaz renkle yazı olan siyah bere verdi. Sadece sorun şu ki, maskeli gulyabani olan Açelya benden uzun olduğu için zaten bol olan kıyafetlerin bana daha da bol olmasını sağlamıştı.
Bunu sorun etmeyerek özenle katlanmış kıyafetleri elime aldım.
"İçinde kaybolmasam iyi," kıyafete tekrar bakarak bir öneri sundum. "Gerçi inşallah kaybolurum da kaçtım sanarlar."
Aklıma Kumru'nun gelmesiyle sol elimle önüme gelen kızıl saçlarımı geriye ittim. Daha sadece isimlerini bildiğim insanların evinde tutsak ediliyorum. Üstelik bir de başıma görev çıktı. Kumru'yu da kurtarmam gerek.
Hayatım ne kadar berbatmış ya!
Söylenerek maskeli gulyabani olan Açelya'nın tarif ettiği banyoya doğru yönelerek odadan çıktım. Odada giyinmeyecektim ki, kamera falan olabilir. Psikopatlardan herşey beklenir. Hele o katil suratlı Oğuz.
Kendimi kurtların arasına atılmış koyun gibi hissediyorum gerçekten.
Dikkatli adımlarla kimseye görünmeden koridorun sonundaki odaya adımlıyordum ki aşağıdan yükselen sesle dikkatim dağılmıştı.
