Ağzımdan çıkan sözlerle birlikte belki de kaderim baştan yazılmıştı.
"Neredeyim ben?"
Gayet ideal bir soru sorarken aynı zamanda karşımdaki dört kişiye de sorgulayıcı bakışlarımı atmayı ihmal etmiyordum. Harbiden, ben neredeyim ve bunlar da kim?
İçl...
Bölüm şarkıları; Fairytale / Alexander rybak Heart attack / Demi lovato Middle of the night / Elley duhé
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar!
5. Bölüm: Gerginlik Dolu Sabah
9 yıl önce
Gizlendiğimiz duvarda doğrudan bahçeye bakmayı hedefliyorduk ama bulunduğumuz konum buna el vermiyordu.
"Çekilsene önümden Doğa, göremiyorum." diye arkamda bir fısıltı hissetmiştim. Ah, bu tabii ki Yağızdı!
Önce etrafı kolaçan ettim. Kimsenin olmadığına emin olduktan sonra yavaşça arkamı döndüm. İşaret parmağımı dudağına götürerek, "Sus" dedim alçak tutmaya özen gösterdiğim sesimle. "Senin yüzünden yakalanacağız."
Dudağındaki elimi tutarak aşağıya indirdi. "Asıl biraz daha böyle dikilmeye devam edersek yakalanacağız. Önümden çekil de ben bakayım Görkem amca orada mı?!" hafiften sinirli çıkan sesiyle gülümsedim.
Onu sinirlendirmeyi seviyordum. Çünkü çok tatlı oluyordu!
Ellerimi yanaklarına koyarak oynamaya başladım. "Yanakların çok yumuşak ya, benim neden bu kadar yumuşak değil!" isyankar sesime kıkırdayarak kendini geri çekti. Yanağında olan ellerimden de böylece kurtulmuş oldu.
"Tamam yeter bu kadar tantana, kenara kay ve ben bakayım." Dediğini yaparak azıcık kenara kaydım. Yanıma doğru gelmek için çömeldiği yerden kalktı.
Tam o sırada önümüzde bulunanın duvarın arkasındaki bahçeden bir ses yükseldi.
"Yine mi sen!"
Yağız ile aynı anda birbirimize baktık. O ayakta olduğu için başımı kaldırarak ona bakıyordum. Durumu eşitlemek için ayağıya kalktığım esnada ikinci kez bir bağırış yükseldi.
"Yine mi siz!"
Ben ne olduğu anlamadan sadece kafamın bir kısmının göründüğü duvara bakarken, açılan bahçe kapısı ve göz alanıma giren Görkem amcayla çığlığı bastık.
Yağız elimden tuttuğu gibi koşmaya başlayınca başta afallasamda ona ayak uydurdum.
Görkem amcanın peşimizden geldiğini hissedince arkama baktım. Elindeki sopayla bizi kovalıyordu ve bu görüntü çok komikti.
Kıkırdadığım sırada ağzımı araladım. "Görkem amca arkamızda Yağız," o sırada Yağız'ın beni yanına çekmesine kadar önümde duran çöp kutusunu fark etmemiştim.
