Her İnsan Kötüdür

IV - Oyunbozan

ஆ

4

Oyunbozan

Küçükken masalların başlangıcını hiç sevmezdim. Bir varmış, kısmı ile bir problem yaşamazdım ama bir masalın en bitecek olması beni her daim üzerdi. Sonralarında gece uyurken o masalın sonu hakkında düşünürdüm. Mutlu yaşamlarını nasıl tamamladıkları hakkında odamın kireç duvarındaki pütürlere bakarken kurardım bu hayalleri. Sonrasında devir değişti. Masal kitaplarını artık çocuklar okuyamaz oldu. Genç kızlar cadıların verdiği elmaları yedi ve kurtlara inanmaya başladılar.

Bir kurtla birlikte olmak benim için bu demekti. Hikayenin kötüsü ile birlikte olmak da bu demekti. Ben bir kurtla, hikayenin kötüsü ile karşılaştığım da hikayenin bu olacağını bilmiyordum. Daha doğrusu kestiremiyordum. Bana attığı fotoğraf ile öylece bakışırken hayal dünyamdan gerçek dünyama sızan kız çocuğu bana masalları yeniden okumaya başladı.

Aslında her masal iyi ve kötüyü ayırt etmek için yazılmıştı ama yeni dünya da Merza'da kötü ve iyi birbirine bulanmıştı. Avukatı hatırlıyordum. Bir ara ismi yolsuzluk ile anılmıştı ve bir kız çocuğunun cinsel istismar davasında hakkında açıklamaları ile bir süre gündem olmuştu. Katil, son 3 cinayetinde de bir zakkum bırakarak adını duyurmadan harika ve kusursuz bir işçilik ile ilerliyordu. Katil, kötüleri hedef alıyordu.

Sayfanın olduğu sayfayı kapatarak yeniden konuşma ekranına döndüğümde yazdım.

Maral:

Benden ne istiyorsun peki?

Ellerimi sıkıntı ile saçlarımdan geçirdim. Benden ne istediğini bilmiyordum. Sanırım işten kovulduğumu ve artık bir gazeteci olmadığımı bilmiyordu.

Hayalet:

Mektubumu Recep Yassı'ya at ve benim seni tehdit ettiğimi söyle. Hedef olmamak için gazetecilik bilinci ile yap bunu. Aksi takdirde seni hedef gösterirler. Sen işini geri almış olacaksın bu sebeple.

Kovulduğumu biliyordu. O sanırım her şeyi biliyordu.

Maral:

Bana neden yardım ediyorsun ki?

Hayalet:

Çünkü Suç ve Ceza'yı okumuşsun gazeteci. Bu bile bizi aynı eksende sayar.