දෙ ඇස් 💗

6. හාදුවක් 💗

මුලින් බයෙන් බයෙන් අම්මි එක්ක කතා කරපු කොල්ලා විනාඩි පහක් යන්නත් කලින් මගේ අතේ තිබ්බ phone එක එයාගේ අතට අරගෙන මගේ එහා පැත්තෙන් වාඩි වෙලා සෑහෙන කාලයක් තිස්සේ අදුනර කෙනෙක් එක්ක කතා කරනවා වගේ අම්මි එක්ක බර කයියක් ගහන්න පටන්ගත්තා. නොහිතුව විදියට සූටි මගේ අම්මිට අම්මි කියල කතා කරද්දි ඇත්තමයි සතුට දරා ගන්න බැරුව මගේ හදවත තප්පර ගාණකට නැවතුනා. සූටියගේ වැඩ වලින් හදවත නතර වෙන එකත් දැන් පුරුද්දට ගිහිල්ලා. කොල්ලා එක්ක කතා කරද්දි අම්මිගෙ කටහඩ උනත් මාත් එක්ක කතා කරනවටත් වඩා මාරම සොෆ්ට්.

ඇත්තමයි මේ අම්මිගෙයි පුතාගෙයි දෙන්නගෙ කතාව අහන් ඉන්න ආස හිතෙනවා. හරිම ආදරණීයයි දෙවියනේ... දෙන්නම ඉතින් මගේනේ..

කොහොම හරි දවල්ට කන්න ආස කෑම ගෙනත් අම්මියි චූටි පුතයි කතා කරන්න ගනිද්දි අපිට විනාඩි විස්සක් ඇතුළත ගෙදර එන්න පුළුවන් කියලා කියපු මම අන්තිමට බලෙන්ම දෙන්නගෙ කතාව නවත්තලා කෝල් එක කට් කරා.

" මේ... යශ් අයියේ... "

" ම්ම්ම්... "

" අපි දැන් මොකේද යන්නේ... ඔයාගේ බයික් එකේද ? "

මගේ අතක ඒ සූටි අත පටලවන් පාර්කින් එක පැත්තට එනගමන් මගේ අතේ තියන හෙල්මට් දෙක දිහාත් බලලා මගෙ මූණට එබීගෙනම කොල්ලා හරිම බැරෑරුම් විදියට මගෙන් ඒ ප්‍රශ්නේ ඇහුවා. හෙල්මට් දෙකක් රැගෙන ඒමේ ක්‍රෙඩිට් එක යන්න ඕනෙ නම් එකෙන්ම ලෙයියට. ගිය සතියෙ බුක් ෆෙයාර් ආපු වෙලේ තෝ අපතයා වගේ එක හෙල්මට් එකක් විතරක් උස්සන් නොයා කොල්ලත් එක්ක වටයක් ගහන්න හරි වැඩිපුර එකක් අරන් පල කියල ඌ ඇනපු ටොක්කට පිං සිද්ධ වෙන්න අද මගේ අතේ හෙල්මට් දෙකක් පැටලිලා තිබුණා.

" නෙතූ බයද ? බයික් එකේ යන්න.. "

" මන් ගිහිල්ලම නෑ නේ යශ් අයියේ.. ටිකක් විතර බයයි වගේනේ.. "

" යශ් අයියව අත් දෙකෙන්ම තද කරල අල්ල ගෙන හිටියම හරි. මම හිමින් යන්නම්කෝ. "

කොල්ලගෙ මූණෙන් බයික් එකේ යන්න බය ගතියක් පෙණුනත් කොල්ලා ඔළුව වනලා මාත් එක්ක බයික් එකේ යන්න කැමති වුණා. හැබැයි ඉතින් ඒ කැමැත්ත තිබුණෙ නම් මම කොල්ලව බයික් එක ගාවට එක්කන් යනකන් විතරයි.