Kısa bir alıntı;
Defterde boş bir sayfa açarak, merakla kalemi sağ elime aldım ve, "Ne buldun o sarmaşıklarda?" yazdım.
Giran'ın bakışları yumuşadı. Gözlerinin derinliğinde beni kendine çeken bir şeyler vardı. "Seni." dedi tek nefeste. Kaşlarım çatı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlaarrr
Okurken yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın lütfen........
İyi okumalar.
~~~~~~
No1, Melek Mosso - Hiç Işık Yok
~~~~~~
♡~~~~~5.Bölüm~~~~~♡
Huzursuzluk....
Huzursuzluk, ruhun derinliklerindeki belirsizlik ve içsel çalkantıların bir yansımasıydı. Sanki her şeyin kontrolünü kaybetmişsiniz gibi hissetmek; gelecekten duyulan endişeyle geçmişin hüzünlü anılarını bir arada taşımak demekti. Huzursuzluk, sessizlikte bile içsel fırtınaların yankılandığı bir durumdu. Zamanın geçişiyle birlikte derinleşen ve çoğu zaman dışa vurulamayan bu duygu, insanı kendi iç dünyasında hapseden görünmez bir zincirden başka bir şey değildi.
Oda sessizdi, sadece yağmurun hafifçe pencereleri tıklattığı bir sabahta oturuyordum. İçimdeki acı, sessizliği daha da belirgin hale getiriyordu. Gözlerim odanın köşelerine dolanmış, geçmişin hüzünlü anılarıyla dolup taşıyordu. Her damla yağmur, sanki kalbimin derinliklerindeki yaraları yıkayıp geçiyordu, ama onları iyileştiremiyordu.
O anları düşündükçe, içimdeki acı daha da keskinleşiyordu. Hayatın bana getirdiği acılarla yüzleşmek, içsel dünyamda derin çatlaklar açmıştı. Kayıplarım, yalnızlığım ve hayal kırıklıklarım arasında sıkışıp kalmıştım. Her günüm, geçmişin izleriyle boğuşmakla geçiyordu.
Belki de en zorlayıcı olanı, bu acıları dile getirememekti. Çünkü herkesin anlaması imkânsızdı. Ağzımdan çıkamayan sözcükler, içimdeki fırtınaları tarif etmekte yetersiz kalırdı belki de. Kimse gerçek beni görmüyordu; sadece dışarıdan bakıp geçiyordu. İçsel acılarımı gizlemeye çalışırken, ruhumun derinliklerindeki fırtınaları yalnız başıma yaşamak zorunda kalıyordum.
