Kitap kapağı @Vallerzyzetasyrall isimli hesaba aittir. Kendisinin kurgularını da okumanızı öneririm. Guzel kurguları var♡
Kehanetten dolayı tahta abilerinden önce geçecek olan Evera Iris ilk önce abisi tarafından reddedilip savaşın içinde kendini bu...
Saraya geleli sadece bir kaç saat olmuştu. Elam benim için en büyük odalardan birini ayarlamıştı. Tabi bir de kendi odasına en yakın olanı. Bildiğin odalarımız yan yanaydı!
Düşüncelerimi bırakıp bugün ki akşam yemeği için endişelenmeye başladım. Elam buraya gelmeden önce kaynanan ve kayınpederin ile tanışacaksın demişti. Tanrılar eğer cidden varsanız bana yardım edin. Elam ailesine benim hakkında hiçbir şey anlatmamış olsun.
Kapım tıklatıldığında "Gir!" Diye seslendim. Ve kapıdan Elam girdi. Gözlerimi devirmek istesem de kendimi tuttum.
"Efendim prens? Bir şey mi oldu?"
Elam ellerini önünde birleştirip "Prenses senden küçük bir şey isteyeceğim" dedi. İçimden 'İsteme benden hiçbir şey' demek gelse de kendimi tuttum. Sadece kafamla onayladım.
"Bu akşam yemeği için hazırlanırken elbise rengini siyah seçebilir misin?"
Dudağımı büzüp "Ama ben bebek mavisi giyecektim" diye söyledim. Elam'ı hayal kırıklığına uğratmamak için "Peki tamam. Senin için giyerim" dedim.
Elam'ın yüzünde heyecan dolu bir tebessüm belirdi.
"Çok teşekkürler prenses!" "Çok ricalar prens"
Elam küçük bir baş selamı verdi ve odadan çıktı. Yine ve yine yalnız kaldım.
Benim için hazırlanan dolabı açtım. Ardından siyah elbiseleri incelemeye koyuldum. İlk gözüme çarpan siyah elbise çok kabarık değil, sade ve düzdü. Onu giymeye karar vermiştim. Ama aklıma gelen şeyle hemen yerine koydum. Ben artık Entrinnia Krallığı'nın temsilcisiydim. Krallığımı temsil edecek elbise kesinlikle bu elbise değildi. Bana daha da abartılı bir elbise lazımdı. Daha sonra aralarından en kabarık olan siyah elbiseyi aldım ve giyinmeye başladım.
(Elbisenin fotosu)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbiseyi giydikten sonra uzun,siyah eldivenleri de taktım. Saçımı salık bıraktım ve üstünü küçük bir taşla süslendirdim. Hafif bir makyaj yaptım. İşte şimdi hazırdım. Saate baktığım da ağzım şaşkınlıkla aralandı. Elam odadan çıkalı bir buçuk saat olmuş, yemek saatti gelmişti.
Hemen odadan çıktım ve gösterişli koridorda yürümeye başladım. Duvarlar altın işlemeli desenlerle doluydu.
Büyük merdivenlerden indim ve yemek masasının önüne geldim. Kral Robert ve Kraliçe Nora'nın önünde reverans yapıp nereye oturacağım gözümle aramaya başladım.
Elam gülmemek için alt dudağını ısırıyordu. Tam ağzımı açıp ona hakaretler yağdıracaktım ki önümde Witchelm Krallığı'nın kralı ve kraliçesi olduğu aklıma geldi.
Yüzüme küçük bir tebessüm yerleştirdim. Elam en sonunda "Yanıma oturabilirsin prenses" dedi. Şuan onu öyle çok azarlamak istiyordum ki. Ben yapacağımı bilirim. Başımla onaylayıp Elam'ın yanındaki sandalyeye yerleştim.
Kral Robert konuşmaya başladı.
"Öncelikle kaybın için çok üzgünüm kızım."
İçimden "𝑁𝑒 𝑘𝑎𝑦𝑏𝚤 𝑙𝑎𝑛?" Diye düşünmeye başladım. Doğru ya babam ölmüştü! Ne çabuk unuttum ben bunu?
"Teşekkür ederim" Sesimin tonuna şaşırken kral konuşmaya devam etti.
"Ve krallığımıza hoşgeldin. Burada istediğin kadar kalabilirsin" Boğazım kuruduğu için suyumdan bir yudum içmeye kadar verdim.
"Ne de olsu oğlumun müstakbel eşisin" Duyduğum cümle ile ağzımdaki suyu püskürtmem bir oldu. Ne demişti o? Müstakbel eş mi! Ağzımda kalan suda boğazıma kaçtı ve öksürmeye başladım.
Elam telaşla yerinden kalktı ve sırtıma hafifçe vurmaya başladı.
Kral Robert hala sinir bozucu sesiyle konuşuyordu. Ölüyorum burda be adam! Sen hala konuşmaya çalışıyorsun.
"Kızım sakin tabi ki biliyoruz oğlumla birbirinizi sevdiğinizi. Utanıp sıkılmana gerek yok."
Cidden yeter artık. Ben onlara ilk önce masum Evera'yı göstermiştim. Ama o kral bozuntusu hala salak salak konuşuyordu. O zaman cani Iris ile tanışmanın zamanı geldi. Öksürmem durunca boğazımı temizledim ve konuşmaya başladım.
"Bakın majesteleri sizin oğlunuz size ne anlattı bilmiyorum. Ve umurumda da değil! Ama ben size gerçeği anlatayım. Oğlunuzun duyguları beni hiç ama hiç ilgilendirmiyor. Benim için önemli olan tek şey krallığım. Ve hala oturamadığım tahtım. Saçma sapan duygular ile dikkatimi dağıtamam. Ve dağıtmayacağım. Yani beni unutsanız iyi edersiniz!"
Sinirle Elam'a döndüm ve "Siz de dahil prens" dedim. Sinirlensem de Elam'a ismiyle seslenemezdim. Bunu akıl etmiştim. Hala öfkem sönmemişti. Bu yüzden bende konuşmaya devam ettim.
"Bu cümlelerim yüzünden şuan beni bu krallıktan atmak istiyorsunuz biliyorum. Yapabilirsiniz. Mecbur olmasaydım buraya gelmek yerine girdiğim an abimin kellemi alacağı krallığıma dönerdim daha iyi!"
Kral yüzünde gururlu bir tebessümle beni dinliyordu. En sonunda oda konuşmaya karar vermişti. Oda tıpkı benim gibi ilk boğazını temizledi sonra konuşmaya başladı.
"Aksine prenses. Seninle çok gurur duydum. Senin gibi krallığına sadık varislerin bu dönemlerde bulunması çok zor. Oğlumla birbirinizi sevmeseniz bile bir gün birbirinizi sevmeniz için tanrılara dua edeceğim. Senin gibi bir kadının oğlumu çok iyi yola getireceğini umuyorum"
Cümlesine gözlerimi devirmeden geçemedim. Kral iki elini açıp "Başlayabilirsiniz" dedi. Ardından herkes tabaklarındaki yemeklerden yemeğe başladı.
Adam iştah bırakmadı ki. Bir de yemeğe başlayabilirsiniz diyor.
Daha fazla göze batmamak için önümde ki yemekten iki üç çatal aldım.
"Majesteleri izninizle" İçimden "Sıkıyorsa izin verme!" Dedim. Ve bu duygum anlaşılmasın diye yüzümdeki tebessümü daha da genişlettim.
Kral başıyla onaylamakla yetindi. Ben ise Elam'a "Sizi odamda bekliyorum prens" diye fısıldadım. Kralın imalı bakışlarını görmezden gelerek odama doğru ilerlemeye başladım. 14. 𝐵𝑜̈𝑙𝑢̈𝑚 𝑆𝑜𝑛𝑢...
Ve bir bölümün daha sonuna geldik. Umuyorum ki eğlenmişsinizdir. Bu arada biliyorum daha yeni 3 veyatta 4 bölüm birden yayınladım. Ama kendimi durduramıyorum. Attıkça atasım geliyor. Gece saat 4'e kadar kurguyu yazıyorum. Hatta sadece geceleri değil telefon her elime geçtikçe kurguyu yazıyorum. Neyse çokboşyaptım. Yıldızlar üzerinizde olsun🎀💗😽
