isabélla | taekook ✓

Bölüm 10 🍇

yine biz geldikkk

çokça sevin bu bölümü 🥺

bölüm sonunda sağlıklı aşkın formülünü veriyorum, kağıdınızı kaleminizi alın beni dinleyin

"Anlar ve Anılar"

napoleon's song  (slow)

Jeongguk üzerindeki pijamayı çıkarıp suyu açtı ve bütün bir duş boyunca düşündü. Her sorunun kaynağı kendisinden doğuyordu. Taehyung'un tek bir hatası yokken bunları yaşamasının sebebi Jeongguk'tu ve kendi hatalarının getirdiği sonuçları bile omegadan önce alfa sırtlanıyordu.

Omeganın gözlerinin ışığı sönerken ilk defa bu denli derin bir kederdeydi. Ağlayıp rahatlamayı bile kendisine hak görmediğinden sessizce işini bitirdi ve banyodan çıktı. Kapıyı açtığında ardına asılmış bornozu gördü. Tepki vermeden, aşağıdan gelen mutfak sesleri eşliğinde bornozu giydi ve yatak odasına geçti. Çarşaflar ve yorgan yüzleri değiştirilmişti. Perdelerin güneşliği açıktı. Pencere odanın hava alması için aralanmıştı.

Oda artık onun dağılmışlığına eşlik edemeyecek kadar düzenli ve havadardı.

Dolabın kendisine ayrılan kısmına ulaşıp siyah bir iç çamaşırını bacaklarından geçirdi. Günün geri kalanında dışarı çıkma ihtimaline karşın açık renkli, bol bir kot pantolon giymişti. Üzerine giyeceği parça için bu kısma bakmak istemedi. Dolabın diğer tarafını açtı ve kuru karanfilin bekletilmiş kokusu yüzüne çarptığında hak etmediğini düşünmesine rağmen kırıkça gülümsedi. Kokunun en yoğun olduğu beyaz tişörtü üzerine geçirdi ve eteklerini pantolonunun içine soktu. Hazır olduğunda dolapları kapatıp güzel kokuların yoğunlaştığı alt kata indi.

Jeongguk bütün bir günü yatak odasında pinekleyip ondan kaçarak geçirme seçeneğinin olduğunu biliyordu fakat yapmadı. Mutfakta oturan eşi geldiğini bilircesine gözlerini telefonundan kaldırmış, ekranı kilitleyerek onun tişörtünü giyen omegasına bakmıştı. Alfa yutkundu ve odağını yeniden telefonuna vermeye çabaladı. Bariz bir kederi vardı fakat yine de içinde tutamadı.

"Çok tatlı olmuşsun."

Jeongguk'un yanakları hafifçe ısınırken ellerini ardında birleştirip sağ ayağıyla daireler çizerek teşekkür etti. Bir sürü sorun vardı. Çözmeleri gereken, kalplerini zedeleyen bir sürü boktan sorunları vardı fakat hepsinin ötesinde bu sorunların boğamayacağı bir aşkla kutsanmışlardı ve flört kaçınılmazdı. Omega uslu adımlarla alfasının karşısındaki sandalyeye varıp oturduğunda masanın ortasındaki kekikli domatesli omleti gördü ve gözleri iri iri açıldı.

"En sevdiğim!" dedi kendisini tutamayarak. Taehyung bozuntuya vermemeye çabalasa da beklediği tepkiyi alabildiği için heyecanlanmıştı. Yapayca öksürdü. Kaşlarını çatarak doğrulup telefonunun bomboş ekranına bakmaya devam etti.

"Biliyorum." dediğinde Jeongguk'un iştahla parlayan gözleri masanın üzerinde yükselerek alfasının kendisine dönmemekte ısrarcı yüzüne ulaştı. Mutlu hissetmesi gerekiyordu fakat aksi bir tepkiyle dudaklarındaki heyecanlı kıvrım soldu.

Sadece Taehyung'un kahvaltıda ne yemekten hoşlandığını düşünmüştü ve cevap koca bir bilinmezlik olduğunda Jeongguk kendisini yine çok uzaklara savrulurken bulmuştu.

"Taehyung ben-" diye mırıldandı gözleri nemlenmeye başlarken. Yutkundu. Ağlamak istemiyordu fakat kendisini ifade edemediği her anda gözyaşlarını yanında buluyordu. Yine de bunu geciktirmek istedi. Alfaysa bir anda yeniden gerilmeye başlamıştı. Telefonunu bar tezgahına sertçe bırakarak kıstığı gözleriyle omegasına baktı.