Bölüm 2 🍇

2.7K 426 646
                                    

"Gelmiş Geçmiş En Kötü Bekârlığa Veda Partisi"

maNga- We Could Be the Same (akustik)

Jeongguk bir telaş sınıfa gireceği sırada telefonuna gelen mesaj bildirimiyle birlikte gerginlikten terleyen avuçlarını pantolonuna sildi ve ekran kilidini tuşladı.

Gönderen: Kim Taehyung hyung

İdareden izin al ve günü revirdeki izole odalardan birisinde geçir. Hemen geçmeyecek.

Adımları durdu. Telaşla çevresine baktı ve eskisi gibi görmezden gelinmediğini fark etti. Kimse açık bir tepki vermese de kaçamak gözler muhabbetlerinin arasında onu buluyordu. Geriye doğru temkinli bir adım attı ve sonrasında hiçbirinin tepkisini irdelemek istemeden idareye koştu. Neyse ki herkes Jeongguk'taki garipliğin farkındaydı. Erkek omega her daim güzel kokardı fakat bu doğasından gelen bir notaydı. Şimdi ise feromonlarıyla bir his barındırdığı oldukça aşikâr olduğundan fazla sorgulanmadan hemşire idareye çağrılmış, Jeongguk'u alarak izole odanın sedyesine yatırmıştı.

"Birisi ra-"

Jeongguk telaşla başını iki yana salladı.

"Hayır, hayır kimse rahatsız etmedi. Üzerimde başka bir koku yok, benden kaynaklı!" dedi telaşla. Hemşire bu durumun doğal olmadığını bilse de çocuk üzerinde başka bir kurda ait keskin bir koku bulunmaması konusunda haklıydı. Bu yüzden onu daha fazla zorlamadan son kontrollerini yaptı. Herhangi bir sorunu olmasa bile bu kokuyla ortalıkta gezemeyeceğinden sakinleşene kadar istirahat etmesini söyledi ve gözden kayboldu.

Yalnız kaldığında utanç bütün bir hücresini sarmıştı. Yan döndü ve dizlerini kendisine doğru çekip cenin pozisyonunu alarak kollarını çevresine sardı. Şimdi aklını daha korkunç teorilere yönlendirebilirdi zira elinde onlardan dolusuyla vardı. Kurdunu ilk seferinde, ablasının bir gün sonra evleneceği nişanlısının yanında serbest bırakması başlı başına bir hataydı ve bu bir insan olarak yaptığı hataydı.

İkinci hatasıysa en büyüğüydü. Kurdu muhatap olduğu alfaya ulaştığı ilk anda iletişim kurmak yerine onun için iz bırakmayı tercih etmişti. Buysa omegasının hatasıydı. Skandal bir tavırdı ve gerçekten terbiye yoksunuydu. Üstelik Taehyung buna öyle beklenmedik bir şekilde yakalanmıştı ki onu ilk anda durduramamış, omegaya hadsiz bir gurur yaşatarak Jeongguk'un insan bedenini ele geçirtecek kadar gözünü döndürtmüştü.

Jeongguk odanın izole oluşuna güvenerek öfkeli bir çığlık attı ve yatakta debelendi. Düşünmek onu yoruyordu. Düşünmek onu daha yasak şeylere itiyordu ve Jeongguk ne yaşarsa yaşasın bu kadar düşecek bir insan değildi. Bu yüzden düşünmek istemedi. Hemşirenin onun için bıraktığı sakinleştirici kapsüllerden birisini yuttu ve gözlerini kapattı.

Düşünürse yanlışa sürüklenirdi, sadece uyumalıydı.

⚜️

Omega ismi birkaç defa zikredildiğinde zor da olsa uykusundan sıyrıldı ve toparlanmaya başladı. Hayal meyal refakatçi velisinin burada olduğuyla ilgili bir şeyler işitmişti fakat tüm uyuşukluğuyla izole revirden çıktığında Taehyung'u kapının önünde dikilirken bulmayı beklemiyordu. Tedirgin bir utanç bedenini sararken alfayı süzdü. Üzerinde sabahki siyah takımı yoktu. Sıcak renklerin hakim olduğu çizgili bir oduncu gömleği, bacaklarını saran rahat bir pantolon ve deri ceket... Onu bu kadar sportif giyinirken gördüğü bir zamanı hatırlamıyordu lakin daha fazla süzmeyi akıl kârı görmeyerek gözlerini kaçırdı. Tam da bu sırada önüne kağıt bir poşet uzandı.

isabélla | taekook ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin