Gizli mafya

13.Bölüm: YAŞAMAK İÇİN SEBEP

Herkese merhaba. Yeni bölüm ile karşınızdayım. Havalar o kadar sıcak ki insanın sadece yatası ve uyuyası geliyor.😿
Siz nasılsınız hayatınız nasıl gidiyor?✨

İyi okumalar..

Her insanın yaşamak için bir sebebi vardır. Kiminin ailesi, kiminin hayalleri, eşi, dostu, belkide kendi için yaşıyor. Ben hiçbirinde kendimi göremiyordum. O kadar çok sebep olsun isterdim ki beni bu hayata bağlayan, tutunmam için sebep olan bir şeyin olmasını.

Gözlerim istemsizce açıldığında karşımda deli gibi sağ sola dönen Vural'ı görmüştüm. Anlam veremeden etrafı göz gezdirmeye çalıştım. Bir hastanede değil pansiyon gibi yere benziyordu. Kaşlarımı çattım.

"Nerdeyiz?" Diye konuşmaya çalışırken sesimin kısıklığı canımı acıtmıştı. Vural sesimi duymasıyla bakışlarını bana çevirmişti.

"Uyanmışsın." Dedi. "Nasıl hissediyorsun kendini?" Gözleri kızarmıştı. Onu ilk defa böyle görüyordum.

"İyi hissediyorum sadece biraz ağrım var." Dedim tekrardan konuşurken zorlanmıştım.

"Doktoru çağırmamı ister misin?" Dedi hızlıca davranmaya çalışırken.

"Gitmek istiyorum evime." Diye onun sorduğu soruyu es geçerek. Olduğu yerde durdu.

"Bunları evde konuşuruz." Diye beni geçiştirmişti. Saçları sağ sola dağılmış, dudakları çatlamıştı. Ne olmuştu?

Beni es geçerek hızlıca odadan çıktı. Gözlerimi kapatıp kafamı yastığa yasladım. Ne yaşamıştım böyle? Aklım yaşadıklarıma anlam veremiyordu. Bu düştüğüm durumdan nasıl kurtulacaktım bilmiyordum.

Odanın kapısı tıklanarak açıldı. İçeriye ilk önce Vural arkasından beyaz saçlı, orta boylu ve beyaz önlüklü biri girmişti. "Geçmiş olsun Kumru hanım. Ben doktor Yavuz." Dediğinde sadece zorla bir gülümsemeyle karşılık verdim.

"Kurşun kemiğinizi sıyırmış. Şu anlık bir sıkıntı görmüyorum ama bol bol dinlenmeniz gerekiyor. Düzenli olarak yaranıza pansuman yapılmalı ve mikrop girmemeli." Dedi ve Vural'a bakarak. "Vural kuzen dışarda birazcık konuşalım." Diyerek kapıyı göstermişti. Kuzen mi demişti o? Vuralın kuzeni mi oluyordu? İstemsizce şaşırmıştım.

"Size diyeceklerim bunlar Kumru hanım.   Tekrardan geçmiş olsun." Burada konuşmayıp dışarıda konuşacakların ne vardı merakıma yenik düşmüştüm.

Yavaşça yatakta doğrulup lavaboya gitmek için oturuşumu düzeltmiştim. Hemen yatagin başında duran yürümeme yardımcı olması için koltuk deneğini Sol koluma aldım. Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açıp çıktığımda aslında büyük bir yer olmadığını sadece beş odadan oluşan bir yer olduğunu fark ettim. Tam karşıda duran kapıya doğru ilerleyip lavabo olduğunu düşünerek kapıyı açacakken duyduğum sesle bundan vazgeçmiştim.

"Peki şimdi ne olacak Vural? Nazdan böyle bir şey beklemezdim o sana asla ihanet etmezdi yani ya da oyunun çok güzel oynadı."  Duyduklarımı anlam veremezken Nazın Vural'ın sevgilisi olduğunu hatırlamıştım. Ne yani o kız vura ihanet mi etmişti en son gördüğümde vural restoranda Nazı kollarına arasında kollayarak dışarıya çıkartıyordu.

Duyduklarım bunlarla kalmayıp devam etmişti. "Alpaslan durmayacak Vural. Bugün gözünüzün önünde kumruyu kaçırdı. Hem de elini kolunu sallayarak. Bu kapışma, bu kavganın sonu İkinizden birinin ölümü demek."

" Yavuz gözün etrafta olsun bir şey duyarsan haber alırsan beni ara. Kumru daha fazla yalnız kalmasın yanına gitmem gerek." İsmi duymamla harekete geçmem bir olmuştu. Hızlıca arkami dönüp anlamaması için etrafa bakıyormuş gibi yapıyordum.