~හීන~[ONGOING]

104 වන කොටස

විශ්වාස කරන්න,
මේ ලෝකෙ ඉන්නවා කවමදාකවත්ම ප්‍රේමයක් අත් නොවිඳපු මිනිස්සු..
ඉතින් දවසක සතුට ඉතිරෙන්නම ඕන ඒ අහිංසක හිත් වලට...
මොකද මම කැමති නැහැ ඒ අහිංසක හදවත් ෆැන්ටසිය ඇතුළෙම මැරිලා යනවට...

( උපුටා ගැනීමකි)

ටික් ටොක් එකත් බලාගෙන ඉන්නෙ මේ මං වගේ සියදිවි නසාගන්න බලාගෙන ඉන්න උන්ට තව කෙලවන්නම තමයි........

අදට මාසයක්....මං මාසයක් ගෙවිලා යනකං සහස් ගැන කිසිම ආරංචියක් හොයාගන්න බැරුව ජීවත් වෙච්ච විදිය ගැන නං මේ මටම හිතාගන්න අමාරුයි...... හිනා වෙච්ච දවසක් ගැන මට මතකයක් වත් ඇත්තේ නෑ.....රෑට නිදාගන්න ගියපුවහම කොට්ටෙ තෙත් වෙච්ච තරම.....නාන්න යනවයි කියලා වරු ගනන් ෂවර් එක යටට වෙලා අඩපු ඇඩිලි වල තරම....වටේ උන්ට රිද්දන්න බැරි කමට හැගීම් දැනීම් නැති එකෙක් ගානට ජීවත් වෙච්ච විදිය...... ඔය දේවල් අස්සේ අර මොන දේ සිද්ද වුනත් හිනා වෙලා හිටපු රෙහාන්ගෙ හිනාව මේ වෙනකොට නැත්තටම නැති වෙලා ගිහිං තිබුනා.....

මං දන්නවා.....අයියා වැරදි නෑ කියන්න මං හොදාකාරවම දන්නවා....ඌ ගියෙ හිතකින් නෙවෙයි කියන්න මගේ හදවත පිලි ගන්නවා වුනත් ඒ හා සමානව අනිත් පැත්තට ඒ හදවතම මට අයියා ගැන වැරදි කියන්න පටං අරගෙන තිබුණා....... යුද්ධයක්....ඒක තනිකරම මං මගේ හදවතත් එකක් කරපු යුද්දයක්...

+ ඌ ගියේ හිතකින් නෙවෙයි රෙහාන්....

- නෑ... ඌ ඒක කෙරුවෙ හිතලම තමයි....

+ විකාරද උඹට....ඌ කොච්චර නං කියලා උඹට ආදරේ කෙරුවද අහ් ...

- ආදරේ කෙරුවා බම්බුවක්...ආදරේ කරපු එකෙක්ට පුලුවන්ද යකෝ ඔහොම නොකියා එකපාරටම අතුරු දහන් වෙලා යන්න....

+ සහස් අසරණයි....

- එතකොට මං... මං පව් නැද්ද දෙයියනේ....

+ මේ දේවල් මේ විදියට සිද්ද වෙන්න ඌට හේතු තිබුනා ......

- ඒ හේතු වලට මේ කොහෙවත් හිටපු මට වන්දි ගෙවන්න සිද්ද වෙන එක අසාධාරණයි.....

+ සහස් ආපහු එයි .......ඌ නෑවිදින් ඉන්නෙ නෑ කියන්න කාටත් වඩා හොදට උඹේ ඔය හිත දන්නවා.....