96 වන කොටස

193 16 40
                                    

" පුතේ....පුතේ රෙහාන්....."

" ම්ම්....."

" කෝ දැන් නැගිටලා මේ බෙහෙත් ටික බීලා හිටපං පුතේ...."

" අනේ......මාමේ....."

" ඇයි රත්තරනේ....."

" සීතලයි නෙ....."

" හරි..හරි...මේ බෙහෙත් ටික බිව්වට පස්සේ ඕක ඇරිලා යයි....... "

" ම්ම්......"

නලල උඩ තිබිච්ච රෙදි කෑල්ල මං නැගිටිනවත් එක්කම වගේ මගේ ඔඩොක්කුව උඩට වැටුනා..... ඇස් දෙක නිකං ස්ටීමර් එකක් අස්සෙන් එලියට ගත්තා වගේ..... එච්චරට දැවිල්ලයි ඒ වගේම හරි සනීපයි ....

" හවස් වෙනකං බලලා අඩුවක් තිබුනේ නැත්තං එහෙම අපි බෙහෙත් ටිකක් ගන්න යමුද පුතේ...."

" බලමුකො මාමේ......."

මාමා මගේ අතට එයා අරගෙන ආපු කිරි වීදුරුව දුන්නෙ මගේ ඔඩොක්කුව උඩට වැටිච්ච අර රෙදි පාංකඩ කෑල්ල එතනින් එහාට කරන ගමන්....

" මාමා අද වැඩට ගියේ නැද්ද....."

" නෑ පුතේ මං අද හාෆ් ඩේ එකක් දැම්මා....."

" ඇයි ඒ......"

" උඹට ඒ පැහිච්ච කම් වලින් වැඩක් නෑනේ...."

" හාකො ඉතිං....... කෝ මාමේ නැන්දා....."

" නැන්දා තාම උයනවා....... "

" අම්මෝ කේතකීගෙ කෑම වල සුවඳ.......ඒ වුනාට මට නං දැන් බත් කන්න පිරියක් ඇත්තෙ නෑ මාමේ....."

" ඔය ඉතිං උඹ නටන්නෙ මට කියලා උඹව අර වත්තෙ තියෙන කොස් ගහේ එල්ල ගන්න තමයි පුතේ හරි........"

" මොනාද අප්පා.... අසනීප ළමයට චුට්ටක් ආදරෙන් කතා කරන්නකො රන්දිලු....."

" ආදරේ ඉතිං මං උඹට කියන්නෑ ....."

" කියන්න ඕනෙ නෑ පෙන්නුවහම විතරක් ඇති....."

" යැයි යැයි තමයි....දැන් උඹෙ ඇගට පොඩි හරි සනීපයක් දැනෙනවද පුතේ....."

මාමා මගෙන් එහෙම ඇහුවේ මගේ නළලට අත තියලා බලන ගමන්..

" පාන්දරට වඩා නම් දැන් ඇගට පොඩි සනීපයක් දැනෙනවා මාමේ...."

" බෙහෙත් වේල් තුන හතරක් ඇගට වැටෙනකොට ඕක නිකම්ම අඩු වෙලා යයි....."

~හීන~ Where stories live. Discover now