~හීන~[ONGOING]

105 වන කොටස

ඉස්කෝලෙ ඇරිලා  ගෙදර ඇවිත් මං එහෙම්මම මගේ ඇදට වැටිච්ච පාර නැගිටිනකොට හවස පහත් පහු වෙලා.....දවස ගෙවෙන විදිය ගැන මේ මටම හිතා ගන්න අමාරුයි....ඇරත් උදේ දවල් වරු ගැන අපි පස්සේ කතා කරමුකෝ..... ඒත් රෑ වරුව.....ඔය මොන දේටත් වඩා මට ගෙවාගන්න අමාරුම වෙච්ච පැය ගාන තමයි රෑට ඇදට වැටුනයින් පස්සෙ එළිවෙනකන් බලාගෙන ඉන්න තිබිච්ච පැය ගාන...... සරලව කිව්වොත් ඔය රෑට නිදාගන්න යන පැය ගාන මට මගේ මුලු දවසටමත් වඩා වැඩිද කියලත් හිතුනු වාර අනන්තයි.......

මූණ කට පොඩ්ඩක් සෝදගෙන මං කෙලින්ම ලෑස්ති වුනේ නවෝද්ලගෙ දිහා යන්න කියලා හිතාගෙන....මට යන්න ඕනෙ නෑ ඒත් ෂාන් අයියා ඊයෙ රෑ මට බල කරලම එහාට එන්න කියලා කතා කරපු හින්දම හිතක් නැති වුනත් මට අද එයාලව හම්බ වෙන්න එහාට යන්නම සිද්ද වෙනවා .... ඇත්තමයි වෙලාවකට නං මහ වදයක්...මං දන්නවා උන්ට ඕනෙ මං ගැන හොයලා බලන්න කියන්න මං හොඳාකාරවම දන්නවා....ඒත් එහෙම හොයලා බලන එක මට දැන් ලොකු හිසරදයක් වුනා ...මට ඕන වුනේම මගේ පාඩුවෙ පැත්තකට වෙලා ඔහේ තනියම කාලෙ ගත කරන්න වෙනකොට ඒකට අකුල් හෙලන්න බලාගෙන ඉන්න ඕනම එකෙක්ව මට මේ වෙලාවෙදි පේන්න පටං ගත්තෙ මගේ තරහා කාරයෙක් ගානට..යාලුවෙක් හරි සහෝදරයෙක් හරි වේවා අන්තිමට මට උන්ව පේන්න බැරි තැනට වෙනකම්ම මං වෙනස් වුනා...... ඒත් එන්න කියලා කතා කරේ මොකක්මහරි දෙයක් ගැන උන්ට මාත් එක්ක කතා කරගන්න ඕන වෙච්ච වග මං දන්න හින්දම කෙන්තිය පැත්තකින් තියලා මං නවෝද්ලගෙ ගෙදර එන්න මෙහෙන් පිටත් වුනා.......

මග දිගට එනකොට ගහපු සිගරට් වලටයි ඊයේ රෑ තිස්සේ නාපුවයෙ ප්‍රතිඵල විදියටයි මට හොදටෝම සෙම ඇවිස්සිලා තියෙනකොට මං නවෝද්ලගෙ ගෙදරට ගොඩ වුනෙත් අම්බානෙකට කහින ගමන්....මං එනකොටත් එතන හිටපු හැමෝම සාලෙට වෙලා මං දිහා කන්න වගේ බලාගෙන හිටපු හැටි මං දැක්කා.....

" ඇයි අද ක්ලාස් ආවේ නැත්තේ අහ්....."

ඒ නවෝද්....මං ගෙදරට අඩිය තියනවත් එක්කම වගේ ඌ මගේ වැලමිටෙන් අල්ලගෙන මාව එතනින් නවත්ත ගත්තා....

" නින්ද ගියා....."

" ඒකද උත්තරේ රෙහාන්......"

" ඔව්....."