The Dangerous Mafia Reincarnate as a Powerless Gay Prince (BL) [On-going]

Chapter 4.

Zyruz (Zhaid) POV

Kinabukasan ay maaga akong nagising at gawin ang morning routine ko habang inaayos ko sa harap nang wholebody mirror ang sarili ko ay may kumatok sa labas nang aking pinto.

“Tok-tok-tok”

Agad ko iyong pinag-buksan ng walang anomang emosyon na mababakas sa aking mukha.

Doon ko na bungaran si Hannah isa sa mga maid rito sa palasyo.

Tulad parin ng dati ay hindi makatingin ng diretso ito sa akin bago ibuka ang bibig. “K-Kamahalan, handa na po ang almusal. S-Sasabay po ba k-kayo?” Nauutal nitong tanong.

“Lead the way.” Maawtoridad kong ani sa kan’ya bago ako talikuran at mag-lakad na agad kong sinundan.

Apat na araw na rin ako sa mundong ito pero kahit alaala ng katawang ito ay hindi ko parin maalala at kung ano nga bang nang-yari sa kan’ya, kung ano o bakit may galit ang ibang royalties sa kan’ya? Iyon ang dapat kong malaman.

“Nandirito na po tayo.” Saad ni Hannah upang bumalik ako sa reyalidad bago ito mag-paalam.

Walang pag-aalinlangan kong binuksan ang double door nang dinning area at doon ko rin nakuha ang kanilang mga atensiyon.

Tsk! Wala bang mga palasyo ang mga ‘to at dito tumatambay? Wala sa sariling sabi ko ng makita kong nandirito parin pala ang mga royalties kasama ng hari ‘t reyna sa hapag-kainan.

Agad tumayo ang reyna sa kan’yang kinauupuan bago ako nakangiting nilapitan.

“Good morning, anak.” Masayang sabi nito bago ako hinila sa tabi nito upang maupo.

“Maaari na tayong kumain.” Utos nang hari na ginawa rin ng lahat.

Tanging mga kubyertos at pinggan lamang ang nag-lilikha ng ingay sa loob nang dinning area ng basagin ko iyon ng walang pag-aalinlangan.

“Ehem..” Pa una ko dahilan upang lumingon sila sa puwesto ko.

“May problema ba, anak?” Nag-aalala tanong ng reyna sa akin.

Walang emosyon ko siyang binalingan ng tingin bago sumagot. “I want to go out and buy my new clothes and other stuff. I want to change the theme color of my room, it disgusting.” Walang emosyon kong paliwanag dito.

“G-Gano‘n ba? Sure, basta ikaw.” Sabi ng Reyna.

“Kung gano‘n isama mo ang mga kuya—” Pinutol ko ang sasabihin ng hari na kung ano man.

“No need. I want to go out with Ate Hannah.” Ani ko ng ikinatigil nila at alam kong nandirito ang tinutukoy kong kasambahay na mukhang nagulat sa sinabi ko kahit ang ibang maid na kasama namin dito ay parang hindi rin makapaniwala sa sinabi ko and even the royalties and my parents— No. Mga magulang pala ng katawang ito ay nagulat rin sa sinabi ko.

Agad kong nilingon ang puwesto ng hari na para bang hindi nag-si-sink-in sa kan’ya ang sinabi ko.

“Wala namang masama roon, hindi ba?” Tanong ko rito na agad tumango sa akin.

“O-Oo naman. Isama mo si Hannah at ang dalawang guwardiya sa inyong lakad.” Maliit na ngumiti ang hari bago ako tumayo ng walang pasabi upang umalis sa lugar na iyon at alam kong hinabol ako ni Hannah.

Tinanaw na lamang siya ng ibang naiwan sa nasabing hapag-kainan bago nag-katinginan sa isa‘t-isa.

Nandirito ako sa tinatawag nilang bayan kung sa mundo ko ay palengke pero dito ay nandirito na rin ang lahat hindi katulad sa aking mundo ay hiwalay ang mga mall kung pupuntahan pero dito sama-sama na.

“Kamahalan, wala na po ba kayong nakalimutang bilhin?” Tanong ni Hannah habang nakasunod sa akin ganoon rin ang dalawang guwardiyang kasama namin ay sila ang nag-bitbit nang mga pinamili ko na nakasunod rin.

Ang karwaheng sinakyan ko kanina ay ipinarada nila sa kung saan.

“Hmm.” Sagot ko bago tumango-tango.

Pansin kong hapon na rin pala dahil sa kulay kahel na kalangitan at nag-aagaw na ring ang liwanag at dilim kaya nag-pasya na kaming bumalik nang palasyo.

Tahimik ang naging biyahe namin apat pabalik sa palasyo at maya-maya lamang ay huminto ang aming pag-andar bago nag-bukas ang pinto ng karwahe para saaming dalawa ni Hannah.

Doon ko lang napansin na nandirito na pala kami bago ako na unang lumabas at pumasok sa palasyo.

May iilang kasambahay akong nadaanan na agad rin nila akong binabati at niyuyukuan bilang pag-galang.

Dumiretso rin ako sa living area ng palasyong ito na agad ko ring natandaan ng marinig ko ang mga tawanan roon at walang pasabing pumasok ako roon na agad ko ring nakuha ang atensiyon nila.

“Zyruz, anak! Narito na pala kayo.” Masayang salubong sa akin ng reyna.

I don't know but hindi parin ako sanay na tawagin siya ina or something, like bilang totoong magulang ko. Hindi ko naman kasi naranasang mag-karoon ng pamilya sa mundong pinanggalingan ko noon.

Wala akong nakagisnang pamilya habang lumalaki at nag-kakaisip ako. Tanging mga kaibigan ko lang sa industriya ng mafia world ang tinuring kong pamilya kaya hindi ko rin masisisi ang sarili ko na hindi ko man lang magawang tawagin silang mga magulang ko... dahil in the first place hindi naman ako si Zyruz.. hindi ako siya. I'm Zhaid. Zhaid Rio Santillan.

Iyon ang gusto kong sabihin at isigaw sa harap nang mga taong ito.. na I'm not him. I'm not there son pero lagi kong pinipigilan ang sarili dahil kung sakaling malaman nila I know pupulutin ako sa lansangan at ayokong mang-yari ‘yon pero ayokong paikutin sila na ako talaga ang anak nila.

“Zyruz, anak. What's wrong baby? Why are you crying?” Nag-aalala tanong ng reyna sa akin na ikinabalik ko sa huwisyo bago ko mabilis na kinapa ang pisngi ko.

Shit! She's right. I'm crying, fuck! Sa harap pa talaga nila?!

“Son? May problema ba?” Mabilis na napatayo ang hari sa kinauupuan nito bago ako lapitan habang ang mga royalties ay nakatingin habang ang iba ay nag-aalala.

Mabilis kong pinahiran ang pisngi ko bago mabilis na umiling at nag-paalam na aakyat na upang mag-papahinga dahil sa pagod bago umalis roon ng hindi ko na hinintay ang sagot nila.

Sa pag-labas nang binata sa nasabing living area ay agad na nag-palitan ng tingin ang mag-asawang Schweetz dahil sa pag-aalala sa bunsong anak habang palaisipan parin at pag-dududa ang nararamdaman ng mga royalties para sa binata.