kleine tornado - bankzitters

hoofdstuk 2

"Roel, kan je mij toevallig helpen met mijn kastjes?" Koen leunt tegen de deurpost terwijl hij de sushi afrekent die over een uurtje bezorgd zou worden bij de heren.

"Ja, tuurlijk, Koen," lacht de man. "Maar die kastjes waren toch gewoon al heel? Wat moet ik daar dan in godsnaam mee doen?"

Koen houdt twee planken omhoog en moet zacht lachen. "Uhm, ja," lacht hij, "laten we het erop houden dat ik die ondertussen al heb gesloopt, zeg maar."

Hoofdschuddend achtervolgt de man de jongere jongen naar boven. Boven hoort hij Rob zuchtend wat spullen in elkaar zetten en Milo is iemand aan het bellen. Zijn ouders zijn op vakantie voor drie maanden en die jongen heeft zijn verhuizing zelf geregeld. Hij is de enige die vanuit het ouderlijk huis regelrecht met de jongens samen gaat wonen.

"Welk kastje heb je trouwens gesloopt, Koen?" Raoul kijkt naar verschillende onderdelen van een kastje. "Uhm, ik gok drie kasten en toen wilde ik, de stoere man die ik ben, ze zelf terug in elkaar zetten."

Raoul kijkt de jongen aan en schudt zijn hoofd. "Ik snap dat je nooit door de sollicitatieronde van de Ikea bent gekomen. Is het goed als ik de kasten mee naar de aanbouw neem? Dan kunnen Mat en ik er samen even naar kijken. Wil jij dan ondertussen de rest inrichten?"

Koen gooit zich gelukzalig richting Raoul. "Kijk, dat zijn de woorden waar ik van hou! Ik help wel even mee tillen."

Gezamenlijk lopen ze de trap af en zien Matthyas zitten op de bank in de huiskamer. Ze hebben niet veel op dit moment, maar wat ze hebben, staat al redelijk snel in de juiste kamers. Om die reden heeft Mat zich gefocust op de aansluiting van de televisie, zodat de heren in ieder geval wel Champions League kunnen kijken vanavond.

"Ah, kastjes toch naar beneden?"

Raoul schudt lachend zijn hoofd als hij de twee kasten neerzet en Koen het kleinere kastje ernaast zet. "Nou, onze handige Harry ging zelf aan de slag met het in elkaar zetten van kastjes en nu heeft hij onze hulp nodig."

De man rekt zich uit vanuit zijn comfortabele positie op de bank en kijkt naar de drie kastjes. "Sinds wanneer verkopen ze deze ook als 'doe-het-zelf-pakket deluxe?" Meteen wijst Raoul naar Koen, die nog altijd twee planken beet heeft waarvan hij echt geen idee heeft wat hij ermee moet of waar die planken horen.

"Oké, laten we hier even goed naar kijken," zegt Raoul terwijl hij op zijn knieën gaat zitten en de planken begint te inspecteren. Mat komt erbij staan en bekijkt de situatie. "Wat een chaos, jongens. Maar we krijgen het wel gefixt."

Koen kijkt dankbaar naar zijn vrienden. "Bedankt, mannen. Dit betekent echt veel voor me."

Milo komt net binnenlopen met zijn telefoon nog aan zijn oor. "Ja, ja, ik hoor je," zegt hij tegen de persoon aan de andere kant van de lijn, terwijl hij zijn andere hand voor zijn mond houdt om de jongens iets te fluisteren. "De sushi is onderweg."

"Top, we hebben nu wat motivatie om door te werken," grapt Mat, terwijl hij een schroevendraaier pakt en begint met het vastzetten van een plank. "We moeten wel opschieten, want ik wil niet dat mijn sushi koud wordt."

Rob komt ook even kijken en schudt zijn hoofd. "Wat een bende, Koen. Maar goed, ik help ook mee. Hoe meer handen, hoe sneller het gaat."

Ze verdelen de taken: Mat en Raoul nemen de leiding en geven instructies, Rob zorgt ervoor dat alle onderdelen op de juiste plek liggen en Koen probeert zo goed mogelijk te assisteren. Raoul bestudeert de handleiding en ontdekt welke plank waar moet komen. "Koen, geef mij die lange plank daar," zegt hij terwijl hij naar een specifiek stuk hout wijst.

Koen zoekt de plank en geeft hem aan Raoul, die meteen begint met het vastzetten ervan. "Rob, hou deze kant even vast terwijl ik de schroeven erin draai," vraagt Raoul. Rob knielt neer en houdt het stuk hout stevig op zijn plaats. Mat draait ondertussen schroeven vast aan de andere kant.